Τα 11 πράγματα που λέει ο Μητσοτάκης για το έγκλημα των Τεμπών

“Οι απαντήσεις θα δοθούν. Και θα δοθούν από τη Δικαιοσύνη”. Αυτή η φράση φέρεται να συνοψίζει τις σκέψεις του πρωθυπουργού αυτές τις ώρες, στη σκιά των πολύ δυναμικών, πολιτικά αχρωμάτιστων λαϊκών κινητοποιήσεων.

Το Μαξίμου, φαίνεται πως έχει “ακούσει” το θυμό του κόσμου, που περιμένει απαντήσεις, σε μια πληγή που ματώνει αντί να επουλώνεται. Από τη χθεσινή συνέντευξη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha, μπορεί κανείς να συμπεράνει πως σκέφτεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός, ο οποίος μεταχειρίστηκε τον όρο “έγκλημα” για τα Τέμπη,  λέει 11 πράγματα:

1. Η ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να βιώνει τα Τέμπη ως μία ανοιχτή πληγή, ως ένα συλλογικό τραύμα, ως ένα συλλογικό πένθος.
2. Η Δικαιοσύνη έχει κινηθεί με τον δικό της ρυθμό, ούσα όμως σίγουρη ότι δεν θα αφήσει κανένα ερώτημα αναπάντητο.
3. Φτάνουμε πια στο τέλος αυτής της διαδικασίας και, ξέρετε, νομίζω πρώτος μετά τους γονείς εγώ θέλω να μάθω την αλήθεια. Οι απαντήσεις -και νομίζω ότι συμφωνούμε σε αυτό- μπορούν να δοθούν μόνο από τη Δικαιοσύνη.
4. Εμείς δώσαμε τη δυνατότητα στη Δικαιοσύνη να ανοίξει τα κινητά τηλέφωνα όλων των εμπλεκόμενων. Δεν ψήφισαν την σχετική διάταξη τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Δώσαμε τη δυνατότητα να συσταθεί ξανά ο ανεξάρτητος Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων, ο οποίος μάλιστα έχει παραγγείλει και νέα σχετική πραγματογνωμοσύνη. Υπάρχουν πολλές πραγματογνωμοσύνες για το ένα βασικό αναπάντητο ερώτημα, που είναι τι συνέβη τη στιγμή της σύγκρουσης και πώς εξηγείται αυτή η έκρηξη την οποία όλοι έχουμε δει.
5. 15 μέρες μετά το ατύχημα, με βάση τις πληροφορίες που είχα τότε στην διάθεση μου, είχα πει ότι αυτή η εμπορική αμαξοστοιχία δεν μετέφερε τίποτα ύποπτο, διότι γι’ αυτό με είχαν διαβεβαιώσει οι εμπλεκόμενοι: Η Hellenic Train, με απάντηση σε ερώτηση που είχε γίνει στην Βουλή, η Πυροσβεστική, ο ΟΣΕ. Έναν χρόνο μετά, όμως, είπα ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Άρα, εξίσου ενδιαφέρομαι και εγώ να μάθω.
6. Αν αποδειχθεί, η Hellenic Train, η οποία έχει την ευθύνη, θα πρέπει να λογοδοτήσει και να λογοδοτήσει και ποινικά -προφανώς αυτή δεν είναι δική μου δουλειά-, αλλά να λογοδοτήσει και πολιτικά. Διότι η Hellenic Train ήταν αυτή η οποία διαβεβαίωνε όχι εμένα, το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Και θυμίζω ότι αυτή η δήλωση έγινε δύο εβδομάδες μετά το ατύχημα. Άμα με ρωτάτε, λοιπόν, αν έχω μετανιώσει ή αν έκανα λάθος, σας το λέω ευθέως: προφανώς με αυτά τα οποία γνωρίζω σήμερα, δεν θα έλεγα τότε αυτό το οποίο είπα.
7. Στο δικό μου επίπεδο το μέλημά μου εκείνη τη στιγμή ήταν να μπορέσουμε να ανασύρουμε και να ταυτοποιήσουμε τις σορούς. Αν πάρθηκαν κάποιες επιχειρησιακές αποφάσεις για να σταθεροποιηθεί το έδαφος, για να μπορεί να πάει ένας γερανός να σηκώσει το τρένο για να δούμε τι υπάρχει από κάτω, αυτές δεν τις γνωρίζω και δεν οφείλω να τις γνωρίζω. Αλλά είμαι σίγουρος ότι όλα έγιναν με καλό σκοπό. Και ο σκοπός εκείνη τη στιγμή δεν ήταν να συγκαλυφθεί οτιδήποτε.
8. Δεν πρόκειται ποτέ εγώ προσωπικά να κατηγορήσω οποιονδήποτε γονιό ο οποίος έχει χάσει το παιδί του σε ένα ατύχημα για το οποίο υπάρχει μετά βεβαιότητας κάποια, υπάρχει και ευθύνη του κράτους, να με ακούσετε να λέω κακή κουβέντα. Η κ. Καρυστιανού έχασε το παιδί της. Σκύβω το κεφάλι και δεν έχω να πω τίποτα παραπάνω, παρά μόνο να δώσω την διαβεβαίωση, όπως την έκανα, ότι θα μάθουμε την αλήθεια.
9. Ανέλαβα τις ευθύνες που μου αναλογούν, τις πολιτικές, εξακολουθώ να τις αναλαμβάνω, και εάν υπάρχει κόστος πολιτικό. Οι εκλογές δεν μπορούν να αποτελέσουν μία κάθαρση, ούτε μία δικαιολογία για να κλείσει μία τέτοια υπόθεση.
10. Θα με κρίνει ο ελληνικός λαός, συνολικά θα με κρίνει, και για τον τρόπο με τον οποίον χειρίστηκα αυτή την υπόθεση, στο τέλος της τετραετίας, αξιολογώντας συνολικά το πολιτικό μας έργο. Φυσικά, και τον τρόπο με τον οποίον διαχειριστήκαμε αυτή την υπόθεση.
11. Αποτέλεσμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για την Σύμβαση 717: Δεν πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής. Όταν συγκροτείται μία Εξεταστική Επιτροπή, εκ των πραγμάτων η διαδικασία μπαίνει στη λογική της κομματικής αντιπαράθεσης και σε μία  ενδεχομένως αναμενόμενη περιχαράκωση των κομμάτων που δυσκολεύονται αυτή τη στιγμή, νομίζω, ιστορικά να δουν τη μεγάλη εικόνα και να δράσουν αντικειμενικά. Θεωρώ ότι είναι ένα δομικό πρόβλημα των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής και, όπως πολλές άλλες, δεν έχουν καταφέρει να διαφωτίσουν την κοινή γνώμη. Πιστεύω ότι το ίδιο έγινε και με αυτή. Και στον βαθμό που, θα έλεγα, μας αναλογούν ευθύνες γι’ αυτό, νομίζω ότι οι πολίτες μπορούν να τις επιμερίσουν, θα έλεγα, με τρόπο δίκαιο.