Mετά τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη έχουν δημοσιευτεί τέσσερις δημοσκοπήσεις (MRB, GPO, INTERVIEW, REALPOLLS) και μάλλον είναι αποκαλυπτικές, στο σύνολό τους. Είναι φανερό ότι τα συλλαλητήρια άλλαξαν το πολιτικό κλίμα, τροποποίησαν τους πολιτικούς συσχετισμούς.
Η Ν.Δ χάνει 1.5%-2% της δύναμής της σε μια στιγμή που ακολουθούσε ανοδική πορεία και τα ποιοτικά ευρήματα έδειχναν ότι αυτή η ανοδική πορεία θα έχει συνέχεια. Αυτό αλλάζει τώρα και η μελέτη των ποιοτικών στοιχείων δείχνει μάλλον μια βαθύτερη ζημιά. Θα έλεγε κανείς ότι είναι λογικό. Πολιτικά και επικοινωνιακά η Ν.Δ και η Κυβέρνηση φάνηκαν σε λήθαργο , αν και είχε πάρει μια γεύση από την περυσινή πρώτη επέτειο της τραγωδίας. Παρακολουθούσε σχεδόν άπρακτη την προώθηση απόψεων για έγκλημα ( ίσως και προμελετημένο κατά κάποιους) , για συγκάλυψη , στοιχεία που έρχονταν στην δημοσιότητα χωρίς να δίνονται εξηγήσεις και απαντήσεις. Έδωσε χώρο κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις να διολισθήσουν σε « γραμμή Βελόπουλου» που εδώ που τα λέμε ήταν ο πρώτος που μίλησε για μπαζώματα, εύφλεκτες ουσίες, συνωμοσίες. Τώρα βρίσκεται μπροστά σε ένα 75%-80% που την κατηγορεί για συγκάλυψη και αντίστοιχο ποσοστό να θεωρεί ότι και η Δικαιοσύνη δεν έχει κάνει και πολλά πράγματα. Δύσκολες καταστάσεις …….
Αν για την Κυβέρνηση αυτά τα στοιχεία είναι λογικά, το παράδοξο είναι τα άλλα δύο συστημικά κόμματα ( αυτά που έχουν κυβερνήσει την χώρα πλην της Ν.Δ) χάνουν δυνάμεις κι αυτά . Το ΠΑΣΟΚ που απολάμβανε ένα ευνοϊκό κλίμα με τις δημοσκοπήσεις να το εμφανίζουν στο 19%-20% στην εκτίμηση ψήφου τον Νοέμβριο, έχει φτάσει κατά μ.ό στο 15.8%, τμήμα δε των απωλειών να σημειώνονται ακριβώς αυτή την περίοδο που η Κυβέρνηση βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Σημειώνεται δε, ότι το ποσοστό αυτό στην απλή πρόθεση ψήφου βρίσκεται κατά μ.ό στο 13% ( όσο περίπου το ποσοστό των Ευρωεκλογών) .Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει με τα νύχια σε ποσοστά κατά μ. ό 5.9% στην πρόθεση ψήφου και 7.3% στην εκτίμηση ψήφου, δηλαδή επίδοση μικρότερη και από το μισό ποσοστό του στις Ευρωεκλογές . Άρα και τα δύο κόμματα δεν πείθουν όπως πορεύονται και τίποτα δεν προϊδεάζει ότι αυτή η τάση μπορεί να ανατραπεί αν δεν αλλάξουν τακτική . Στον ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα , αφού αντί να ανέβει , φαίνεται η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ και η ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ να διεκδικούν στα ίσα την πέμπτη θέση, με μια από τις τελευταίες έρευνες να δείχνουν ότι τον έχουν περάσει. Ταυτόχρονα, το 75% της κοινής γνώμης απευθύνει κατηγορώ προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι προσπαθούν να εργαλειοποιήσουν τα Τέμπη. Προφανώς η τακτική και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν δημιουργούν προϋποθέσεις ανοίγματος σε νέα ακροατήρια, μάλλον συρρικνώνουν τα υπάρχοντα. Ο διαγκωνισμός γίνει στο γήπεδο του λαικισμού και των εύκολων καταγγελιών ακόμα και αν αυτές διαψεύδονται, κερδισμένοι φαίνεται να είναι άλλοι. Φαίνεται να μην έχουν δει ή να μην τους προβληματίζει ότι αυτή η τακτική οδηγεί και τα δύο κόμματα αυτά να έχουν διαρροές προς ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, Α. ΛΑΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ.
Η συνολική εικόνα είναι προβληματική. Όσοι κατηγορούν την Κυβέρνηση για συγκάλυψη, κατηγορούν και την Αντιπολίτευση για εργαλειοποίηση και ταυτόχρονα αντίστοιχο ποσοστό θεωρεί και ότι η Δικαιοσύνη δεν έχει κάνει σωστά την δουλειά της. Καταπληκτικό και άκρως ανησυχητικό. Πρώτο γιατί η διάχυτη καχυποψία και δυσπιστία φαίνεται να οδηγούν σε κρίση εμπιστοσύνης και σε εν δυνάμει κρίση εκπροσώπησης . Δεύτερο, γιατί κερδισμένοι είναι η « γκρίζα ζώνη» που κινείται στο 22%-25% αναδεικνύοντας τον ένα στους τέσσερις πολίτες να πηγαίνουν στην άκρη και να το σκέφτονται. Κερδισμένοι οι Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Αφροδίτη Λατινοπούλου και ο Κ. Βελόπουλος , όσοι δηλαδή έχουν χρησιμοποιήσει την πιο ακραία ρητορική( δολοφόνοι, τα χέρια σας στάζουν αίμα κ.ά) .
Το θέμα είναι ότι συσσωρεύονται σύννεφα για την λειτουργία της Δημοκρατίας. Η Κυβέρνηση δεν είναι στα καλύτερά της, η Αντιπολίτευση, η Δικαιοσύνη και θεσμοί αμφισβητούνται και ταυτόχρονα ενισχύονται οι λεγόμενες αντισυστημικές δυνάμεις. Μοιάζει να ζούμε ηπιότερα και με άλλους πρωταγωνιστές την περίοδο 2011-2015. Γι αυτό χρειάζεται η συνάντηση όχι λαϊκών μετώπων αλά Γαλλία , αλλά των δυνάμεων της λογικής και του αντιλαικισμού, των δυνάμεων που θέλουν βαθιές αλλαγές στην χώρα , δυνάμεων που δεν ανέχονται τον κάθε ένα να εμφανίζεται ως αυτόκλητος εισαγγελέας, θεωρώντας ίσως ότι οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης έτσι κι αλλιώς θα είναι αμφισβητούμενες. Αν όχι, αν κυριαρχήσουν οι τάσεις του τελευταίου διαστήματος, θύματα θα είναι η χώρα με ορατό τον κίνδυνο ακυβερνησίας , η Δημοκρατία και η αλήθεια για τα Τέμπη.
Αναμένονται πολιτικές πρωτοβουλίες ….
