Δημοσιεύτηκε στην ψηφιακή εφημερίδα iPaper
του Νίκου Λιονάκη
Πέφτουν οι γέφυρες του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά, βαθαίνει το χάσμα με το ΠΑΣΟΚ
Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ολοκληρώθηκε. Με μια ανατροπή. Αυτή, όμως, δεν αφορούσε το αποτέλεσμα, αλλά τη συνθήκη ανταγωνισμού στο αντιπολιτευτικό τρίγωνο μεταξύ Κουμουνδούρου-Χαριλάου Τρικούπη-Πατησίων. Εάν η επιβεβαίωση του χάσματος ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη θεωρείτο δεδομένη, το σασπένς ήρθε στο photofinish της κούρσας των διαδοχικών ψηφοφόρων, με το ηχηρό άδειασμα της Κουμουνδούρου από τη Νέα Αριστερά.
Η γέφυρα που φαινόταν να χτίζεται με τους «πρώην συντρόφους» της Νέας Αριστεράς μέσα από τις πρώτες τρεις ψηφοφορίες και με θεμέλιο λίθο το πρόσωπο της Λούκα Κατσέλη, κατέρρευσε ξαφνικά όπως μια σειρά από τραπουλόχαρτα, με την απόφαση του κόμματος του Αλέξη Χαρίτση για αποχή από την ψηφοφορία ως ένδειξη αποδοκιμασίας στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Τασούλα, μετά τις εξελίξεις από τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη. Η επιλογή αυτή λειτούργησε εκ του αποτελέσματος ως καταλύτης αποδυνάμωσης της καταγραφής της υποψηφιότητας του ΣΥΡΙΖΑ από τη δεύτερη στην τρίτη θέση. Απονεύρωσε τη στρατηγική στόχευση της Κουμουνδούρου για επίτευξη όχι μόνο ενός συμβολισμού που θα έκανε τον πολύπαθο ΣΥΡΙΖΑ να θυμίζει κάτι από το κόμμα που κρατούσε τα ηνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και επί της ουσίας. Διότι, αν η εκλογή ΠτΔ ήταν ένα test drive συνεννόησης για μελλοντική συγχώνευση, ή εκλογική συνεργασία, θα επέφερε σύντομα την αριθμητική επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εκεί που μετά απ’ όλα αυτά, εδραιώνεται ακόμα πιο ισχυρά το ΠΑΣΟΚ.
Στην Κουμουνδούρου ένιωσαν ότι αδειάστηκαν από τους πρώην συντρόφους τους και μιλούν για αλλόκοτη επιλογή. Ο ίδιος ο Σ.Φάμελλος καταλόγισε την ευθύνη πλέον όχι μόνο στον Νίκο Ανδρουλάκη, αλλά και στη Νέα αριστερά: «Οι υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις δεν ανταποκρίθηκαν στην απαίτηση της κοινωνίας για κοινή έκφραση της αντίθεσης απέναντι στις επιλογές του κ. Μητσοτάκη. Και υπάρχουν ευθύνες…». Η Νέα Αριστερά απάντησε με κατηγορίες περί αντιμετώπισης της πολιτικής με όρους σκακιέρας, τακτικισμού και «αριθμητικής του εντυπωσιασμού».
Στελέχη και από τα δύο στρατόπεδα σχολίαζαν ότι αυτή η επιλογή της Νέας Αριστεράς έφερε στην επιφάνεια τραύματα της διάσπασης των «53» από τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν επουλώνονται. Εκτιμούν, δε, ότι εφεξής ο ορίζοντας των όποιων συνεργασιών είναι πιο βάσιμο ότι θα αφορά μεμονωμένους βουλευτές που δεν έχουν συμβιβαστεί με το ενδεχόμενο της πρόωρης απόσυρσης από την κεντρική πολιτική σκηνή. Μέσα από αυτό το πρίσμα, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αργά ή γρήγορα θα υπάρξει διάσπαση στη Νέα Αριστερά.
Από την άλλη, καταγράφηκε εκ νέου η διαχρονική απόσταση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, η οποία παράλληλα εντεινόταν και με την απόρριψη, από τον Ν.Ανδρουλάκη, του αιτήματος του ΣΥΡΙΖΑ για κατάθεση «εδώ και τώρα» πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης για τα Τέμπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που θα στηρίξει την προανακριτική του ΠΑΣΟΚ για τον Χρ. Τριαντόπουλο, θα εντείνει αυτές τις μέρες την πίεσή του προς τον Ν. Ανδρουλάκη με αιχμή μια από κοινού πρόταση δυσπιστίας. Γύρω από αυτά, αναμένεται να διαδραματιστούν τα επόμενα «επεισόδια» τριβών και απόπειρας προσέγγισης.
