Δημοσιεύτηκε στην ψηφιακή εφημερίδα ipaper
του Απόστολου Χονδρόπουλου
Το κλίμα τοξικότητας κάνει την πολιτική ατμόσφαιρα αφόρητη, οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης τείνουν σε κάποιες περιπτώσεις να κινούνται εκτός ορίων και το σκηνικό των ακραίων, συχνά, αλληλοκατηγοριών καταλήγει, στο τέλος της ημέρας, να ρίχνει νερό στον μύλο του λεγόμενου “αντισυστημισμού”.
Μεγάλη η συζήτηση για το ποιος ευθύνεται γι΄ αυτό το κλίμα, διαφορετική η προσέγγιση κάθε κόμματος, αν κάτι όμως δύσκολα αμφισβητείται είναι πως από την συντήρηση- και πολύ περισσότερο την κλιμάκωσή του- ουδείς μπορεί να ωφεληθεί πολιτικά. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση, ούτε η Αριστερά.
Το αποτυπώνουν και οι δημοσκοπήσεις. Αυτή η πολιτική ζωή είναι… ωραία μόνο για την Πλεύση Ελευθερίας της κ. Κωνσταντοπούλου και την Φωνή Λογικής της κ. Λατινοπούλου.
Απαιτείται άμεσα, όλοι να το ξανασκεφτούν όσον αφορά αλληλοκατηγορίες που εκτοξεύουν, εύκολα συμπεράσματα, φραστικές υπερβολές, δηλητηριώδεις υπαινιγμούς, κλίμα αμφισβήτησης των θεσμών και ειδικότερα της Δικαιοσύνης.
Για να είμαστε βέβαια ξεκάθαροι, σε ότι αφορά την Δικαιοσύνη που έχει την ευθύνη για την αναζήτηση της αλήθειας, η εμπιστοσύνη πρέπει και να κερδίζεται διαρκώς. Και αυτό στην συγκεκριμένη περίπτωση συνδέεται με το να δοθούν τελικά απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα όπως αυτό που αφορά στα αίτια της έκρηξης και να αποδοθούν οι όποιες ευθύνες προκύψουν. Απαντήσεις πρωτίστως στους συγγενείς των θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας και σε ολόκληρη την κοινωνία που οργισμένη και δύσπιστη, ετοιμάζεται να βγει και πάλι στις πλατείες απαιτώντας δικαιοσύνη και αλήθεια.
Όσο για το πολιτικό πεδίο, δεν υπάρχει αμφιβολία πως η αντιπολίτευση μπορεί και πρέπει να συνεχίσει με επιμονή και αυστηρότητα να διατυπώνει προβληματισμούς και να απαιτεί απαντήσεις, η δε κυβέρνηση έχει κάθε δικαίωμα να μην αφήνει τίποτα αναπάντητο και να υπερασπίζεται σθεναρά τον εαυτό της απέναντι σε κατηγορίες όπως αυτή της “συγκάλυψης”.
Οφείλουν όμως να το κάνουν χωρίς να πριονίζουν τελικά και το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται το πολιτικό σύστημα της χώρας.