Δημοσιεύτηκε στην ψηφιακή εφημερίδα Ipaper
του Νίκου Λιονάκη
Παρά τις αναμενόμενες δυσκολίες οι Νίκος Ανδρουλάκης, Σωκράτης Φάμελλος, Αλέξης Χαρίτσης και Ζωή Κωνσταντοπούλου κατάφεραν να συνεννοηθούν και να καταθέσουν την κοινή πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης.
Στο πολιτικό ερώτημα που δημιουργήθηκε για το εάν οι πυκνές διαδικασίες της περασμένης εβδομάδας συνιστούν μια άτυπη έναρξη ενός διαλόγου που θα μπορούσε να φέρει πιο κοντά στο (εκλογικό) μέλλον τα κόμματα που συνεργάστηκαν ή τουλάχιστον ορισμένες από αυτά, η κάθε πλευρά δίνει τις δικές της απαντήσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαβάζει τις μεγάλες συγκεντρώσεις ως μια κοινωνική απαίτηση προς τις προοδευτικές δυνάμεις να διώξουν την κυβέρνηση. Έτσι θέλει να πιέσει το ΠΑΣΟΚ στην κατεύθυνση των συνεργασιών. Παράλληλα διαφοροποιείται από αυτό έχοντας θέσει τον στόχο ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι «η φωνή της δικαιοσύνης και της κοινωνίας στη Βουλή», δηλαδή στην Προανακριτική. Αυτός είναι και ένας τρόπος να «απαντήσει» στη συνεχή δημοσκοπική άνοδο της Ζωής Κωνσταντοπούλου που κερδίζει εντυπώσεις από τη σταθερή πλην συγκρουσιακή στάση της απέναντι στην κυβέρνηση για την τραγωδία των Τεμπών. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σημείωναν στην ipaper ότι πρώτιστο μέλημα του κόμματος από εδώ και πέρα είναι η ενδυνάμωση της παράταξης ώστε να διαδραματίσει ρόλο καταλύτη για το στόχο της πολιτικής αλλαγής. Τόνιζαν επιπλέον ότι «οι προοδευτικές δυνάμεις οφείλουν να ανταποκριθούν στο αίτημα των πολιτών που είναι τα κόμματα του προοδευτικού τόξου να δώσουν λύση».
Από την άλλη, ο Ν. Ανδρουλάκης -προς τον οποίο και απευθύνεται πρωτίστως το διαρκές κάλεσμα της Κουμουνδούρου- συνεχίζει να διατηρεί τις αποστάσεις του για να αποφύγει ταύτιση με «ετερόκλητους συμμάχους». Έτσι η Χαρ. Τρικούπη «διευκρίνιζε» ότι η από κοινού κατάθεση πρόταση δυσπιστίας ήταν λίγο-πολύ τεχνικό ζήτημα αφού το ΠΑΣΟΚ έχει 32 βουλευτές και απαιτούνταν 50 υπογραφές, ενώ σε μια κίνηση να διατρανώσει ότι η όποια αναγκαία μίνιμουμ συνεννόηση δεν συνιστά συμμαχία, έσπευσε να εντάξει τον πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρου Παππά, στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ.
Μπροστά σε τέτοιες κινήσεις της Χαρ. Τρικούπη που υπενθυμίζουν διαρκώς ότι δεν τίθεται θέμα εκλογικής συνεργασίας, ο Σ. Φάμελλος απαντά ότι «αν δεν είναι δυνατός ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, και ξεκάθαρη μια πρόταση μιας αποτελεσματικής αλλά και ανατρεπτικής πολιτικής, δεν θα μπορέσει να υπάρξει μια προοδευτική διέξοδος» και πως ο ΣΥΡΙΖΑ «θα συμβάλλει σε προοδευτική διέξοδο με προγραμματικές προτάσεις, που θα αποτελέσουν τη βάση και πιθανών συνεργασιών». Αυτό ήταν και το πολιτικό δια ταύτα της ομιλίας του στη Βουλή επί της πρότασης δυσπιστίας, όπου πέταξε το μπαλάκι στα υπόλοιπα προοδευτικά κόμματα για συνεργασία.
Ενδιαφέρον εντοπίζεται στο γεγονός ότι τις ίδιες μέρες, ο επικεφαλής της Νέας Αριστεράς Αλέξης Χαρίτσης μίλησε εκ νέου για τη σημασία ενός σύγχρονου «λαϊκού μετώπου», ζητώντας να υπάρξει διάλογος ανάμεσα σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις από το Μέρα25 και το ΚΚΕ μέχρι το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ στη βάση συγκεκριμένων προγραμματικών αιχμών, ριζοσπαστικού χαρακτήρα. Ερωτηθείς μάλιστα για ενδεχόμενες συνεργασίες, ο Σ. Φάμελλος προανήγγειλε ένα «προσκλητήριο επιστροφής στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, χωρίς προϋποθέσεις και χωρίς ανταλλάγματα, πάνω στο τραπέζι, για όλα τα στελέχη που μπορεί και να διαφωνήσαμε…».
