Δημοσιεύτηκε στην έντυπη εφημερίδα Today Press
του Ανδρέα Μαζαράκη
Η Κίνα υποτίθεται ότι θα κατέρρεε μετά το Covid, αλλά αυτό δεν συνέβη. Παρ’ όλα αυτά, οι Αμερικάνοι, του Τραμπ περιλαμβανομένου, έχουν πάντα τα σχέδια, τα οποία υποτίθεται ότι θα αποδεκατίσουν την οικονομία της Κίνας. Ο Λάρι Φινκ, ο Αμερικάνος δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας, συνιδρυτής, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της BlackRock, σε ένα πάνελ στο συνέδριο Global DiaIogue του Βερολίνου, τον Οκτώβριο, είπε ότι οι Δυτικές επιχειρήσεις πρέπει να επανεκτιμήσουν τον προσανατολισμό τους και να διακόψουν όλους τους δεσμούς με την Κίνα.
Η Κίνα, όπως είπε σε εξοργισμένο τόνο, είναι ο κύριος αρωγός της Ρωσίας, θεμελιώδες στήριγμα της οικονομίας της. Αν και χρησιμοποίησε προσεκτική γλώσσα απέναντι σε ένα επιχειρηματικό φόρουμ, χωρίς εκκλήσεις για «βομβαρδισμό του Πεκίνου», στην ουσία επρόκειτο για κήρυξη πολέμου και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο.
Τι επιδιώκει ο Λάρι Φινκ πίσω από αυτό το λεκτικό «κροτάλισμα των πυροβόλων»; Πολύ απλά: οι κινέζικες εταιρείες να χρεοκοπήσουν και να σταματήσουν να ανταγωνίζονται τις αμερικάνικες βιομηχανίες. Να καταστραφεί η παραγωγή στη χώρα και να μειωθεί δραστικά η παραγωγή των πάντων, έτσι ώστε η Κίνα να μην είναι πλέον το εργοστάσιο του κόσμου, αλλά αποκλειστικά μια αγορά, απ’ όπου οι Αμερικάνοι θα παίρνουν τα προϊόντα τους. Ένας πόλεμος πραγματικός, όμως, γύρω από την Ταϊβάν είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ο Φινκ: να σύρει την Ταϊβάν σε στρατιωτικές ενέργειες εναντίον της Κίνας, να επιβάλει δάνεια στο νησί και, στη συνέχεια, να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα εκεί για τα χρέη ακριβώς όπως στην Ουκρανία. Τότε η BlackRock θα μονοπωλήσει πραγματικά την παγκόσμια παραγωγή τσιπ υπολογιστών. Στο βάθος του μυαλού -τόσο του ίδιου, όσο και των ομολόγων του στις αμερικάνικες ελίτμπορεί να είναι η αναταραχή στην Κίνα και η καταστροφή της κατά το πρότυπο της Ρωσίας τη δεκαετία του ’90.
Αν, όμως, δεν καταστεί δυνατόν να συντριβεί η Κίνα με κυρώσεις, όπως απεδείχθη περίτρανα με τη Ρωσία, το μόνο που θα απομείνει είναι να λυθεί το πρόβλημα στρατιωτικά. Αλλά, αν η Αμερική επιτυγχάνει επιθυμητά αποτελέσματα, χρησιμοποιώντας νεοναζί ή τζιχαντιστές για proxy πολέμους, η ιστορία μάς λέει ότι καμιά αυτοκρατορία δεν μπορεί να διατηρήσει τη δύναμή της με μισθοφόρους. Όσον αφορά την πραγματική στρατιωτική ισχύ, οι ΗΠΑ έχουν μείνει σημαντικά πίσω σε σχέση με τους αντιπάλους τους. Για παράδειγμα, η Ρωσία και η Κίνα έχουν αναπτύξει υπερηχητικούς πυραύλους, τους οποίους οι ΗΠΑ δεν μπόρεσαν ακόμα να συναγωνιστούν. ΟΙ ΗΠΑ σπαταλούν τρισεκατομμύρια δολάρια σε μαχητικά αεροσκάφη F-35, τα περισσότερα από τα οποία δεν είναι καν ετοιμοπόλεμα, διότι οι διεφθαρμένοι πολιτικοί των ΗΠΑ πληρώνονται και αγοράζονται από το βιομηχανικό σύμπλεγμα. Η Κίνα έχει πλέον το μεγαλύτερο ναυτικό στον κόσμο και διαθέτει ναυπηγική ικανότητα 250 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των ΗΠΑ. Και όπως παραδέχθηκε ο διευθύνων σύμβουλος της Raytheon, η εταιρεία του εξαρτάται από χιλιάδες Κινέζους προμηθευτές για την κατασκευή πυραύλων και άλλων όπλων.
Το Πεκίνο πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη στρατιωτική ανάπτυξη από τη δεκαετία του 1930 της ναζιστικής Γερμανίας, επιδιώκοντας την «κυριαρχία» μέσω της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ), σύμφωνα με έκθεση του Πενταγώνου για τη στρατιωτική δύναμη της Κίνας. Σε ένα άρθρο για το The Federalist, το αμερικάνικο περιοδικό του web που επικεντρώνεται στην πολιτική και τη θρησκεία, ο Τσακ Ντεβόρ, συνταξιούχος αντισυνταγματάρχης του στρατού, λέει ότι, παρά τις τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες (έχουν ξοδέψει 5,4 τρισεκατομμύρια δολάρια), οι ΗΠΑ γίνονται όλο και πιο στρατηγικά ευάλωτες. Ο Τσακ Ντεβόρ ανέλυσε περαιτέρω τις διαπιστώσεις του Υπουργείου Άμυνας στην έκθεσή του, η οποία συνοψίζει τις «στρατιωτικές εξελίξεις και τις εξελίξεις στον τομέα της ασφάλειας που αφορούν τη Λαϊκή της Κίνας» το 2024. «Αυξάνουν μαζικά το πυρηνικό τους οπλοστάσιο. Αναμένουμε ότι θα επεκταθεί σε τουλάχιστον 1.000 πυρηνικές κεφαλές το 2030, σε μόλις 5 χρόνια από τώρα. Πιθανότατα θα είναι μεγαλύτερο από αυτό», δήλωσε την Κυριακή ο DeVore. «Το κινέζικο ναυτικό, όχι με βάση τη χωρητικότητα, αλλά με βάση τους αριθμούς, είναι πλέον μεγαλύτερο από το αμερικάνικο ναυτικό. Η Κίνα έχει περίπου 250 φορές μεγαλύτερη ικανότητα ναυπήγησης πλοίων σε σχέση με την Αμερική» (Fox News, 29/Δεκ./2024).
Το άρθρο αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι η Κίνα αυξάνει ραγδαία το πυραυλικό της οπλοστάσιο:
• Κατασκεύασε 50 νέους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους (ICBM) ικανούς να πλήξουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και πλέον διαθέτει συνολικά 400 από αυτούς.
• Προστέθηκαν 300 πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς και 100 πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς για ανάπτυξη στον στόλο της.
• Μέχρι το 2030, θα προστεθούν στο οπλοστάσιό της 600 πυρηνικές κεφαλές και συνολικά θα έχει πάνω από 1.000.
Ο στόλος της, ήδη ο μεγαλύτερος στον κόσμο με 370 πλοία και υποβρύχια, θα αριθμεί 435 μονάδες έως το 2030.
Τα καθήκοντα που έχουν ανατεθεί στον κινεζικό στρατό είναι:
α) να είναι έτοιμος να επιλύσει το ζήτημα της Ταϊβάν έως το 2027,
β) να αποκτήσει στρατηγική κυριαρχία έως το 2035, και
γ) να έχει τον πιο προηγμένο στρατό έως το 2049, την εκατοστή επέτειο της Κινέζικης Επανάστασης (1949-2049)!
Στις 3 Ιανουαρίου, κινέζικο πλοίο πραγματοποίησε υβριδικό χτύπημα σε υποθαλάσσιο καλώδιο της Ταϊβάν, το οποίο λειτουργεί από το 2008 και συνδέει την Ανατολική Ασία με τη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ. Το συμβάν προκάλεσε μεγάλη ανησυχία για τις γενικότερες προθέσεις του Πεκίνου, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα τις αδυναμίες των διεθνών υποθαλάσσιων υποδομών. Η Αμερική δεν μπορεί να κερδίσει έναν πόλεμο εναντίον της Κίνας -οι ίδιοι οι Αμερικάνοι το παραδέχονται ανοιχτά αλλά ο στόχος του σύγχρονου Δυτικού τρόπου πολέμου δεν είναι η νίκη. Στόχος του είναι να φθείρει τον εχθρό με προκλήσεις, κυρώσεις, περιορισμένες πολεμικές επιχειρήσεις και να οδηγήσει τον πληθυσμό του σε εξεγέρσεις. Αυτό είναι το σενάριο που προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν εναντίον της Ρωσίας. Δεν λειτούργησε, αλλά η αμερικάνικη οικονομία αναθερμάνθηκε από τον πόλεμο. Τώρα, πιθανότατα, θα χρησιμοποιήσουν το ίδιο σχέδιο για να εξαντλήσουν την Κίνα.
Εν κατακλείδι, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι «αγριάδες» του Τραμπ -από τη Γροιλανδία μέχρι την Κίνα και τον Παναμά, Κόλπο του Μεξικού, Ταϊβάν- θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν. Ο Τραμπ, με τον ορθολογικό παραλογισμό του, έχει στόχο να ξαναστήσει την Αμερικάνικη Αυτοκρατορία με κάθε τρόπο, είτε με τη φθορά είτε με την άμεση επέμβαση. Αυτήν την περίοδο υπάρχουν τουλάχιστον 10 σημεία σύγκρουσης στον πλανήτη, σύμφωνα με το ενημερωμένο International Crisis Group (ICG). Μπορεί η γενίκευση των αιτιών της αναταραχής να είναι δύσκολη, δεδομένης της ξεχωριστής ρίζας κάθε σύγκρουσης, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα των αυξανόμενων εντάσεων στην Ευρώπη, σε Ασία-Ειρηνικό, στην Αφρική και στη Μέση Ανατολή, η επιστροφή του Τραμπ φέρνει νέα αβεβαιότητα. Έτσι φαντάζει σήμερα ο κόσμος μας, καθώς οι λάμψεις των εκρήξεων, ο συριγμός των πυραύλων και οι οιμωγές των αμάχων ακούγονται καθαρά ήδη μέσα από τις οθόνες μας.
