Το πόσο χάρηκα, και όχι μόνο εγώ, το «ξεμπρόστιασμα» της Ζωής Κωνσταντοπούλου από τον Άδωνι Γεωργιάδη στη Βουλή, δε μπορώ να σας το περιγράψω. Επιτέλους της είπε κάποιος τα πράγματα με το όνομα τους χωρίς περιστροφές και φοβικά σύνδρομα. Φτάνει με το «μονοπώλιο» της κοινωνικής ευαισθησίας και του πόνου για τους φτωχούς από την ευκατάστατη αυτή κυρία που μεγάλωσε στα πλούτη και στα μεγάλα σαλόνια. Έτσι ξέρω και εγώ να το παίζω πονόψυχος για τα προβλήματα των ανθρώπων. Όλα έχουν και τα όρια τους και καλό είναι να βάζουμε τα πράγματα στη σωστή τους βάση γιατί ως ελληνικός λαός, δυστυχώς, ξεχνάμε εύκολα και παρασυρόμαστε από τις μεγαλοστομίες ορισμένων «τσαρλατάνων» της πολιτικής…