Ο εμπορικός πόλεμος που άνοιξε ο Τραμπ με την πρωτόγνωρη αύξηση των δασμών στα εισαγόμενα προϊόντα αναστατώνει την υφήλιο. Κάθε χώρα ξεχωριστά αλλά και η Ευρώπη ως οντότητα ετοιμάζουν αντίποινα και εργαλεία αντίδρασης. Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, η εκτίμηση που επικρατεί για την ιστορική αμερικανική στροφή στον προστατευτισμό είναι ότι οι συνέπειες για την ελληνική οικονομία δεν θα είναι άμεσες, όμως τελικά δεν θα αποφύγει να επηρεαστεί σε βάθος χρόνου λόγω των έμμεσων επιπτώσεων. Μπορεί η νοσταλγία των ομογενών στις ΗΠΑ να γεμίζει το καλάθι με ελληνικά προϊόντα, αλλά δεν αρκεί.
Αυτό που (πρέπει να) ανησυχεί την Αθήνα είναι ενδεχόμενος στασιμοπληθωρισμός και ύφεση. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι «παρακολουθεί τις εξελίξεις», περιμένοντας τις πρώτες κινήσεις αντεπίθεσης της ΕΕ. Δεδομένου ότι η δασμολογική πολιτική Τράμπ δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία αλλά είχε αναγγελθεί προεκλογικά, κάποια κράτη ήδη είχαν προχωρήσει σε ασκήσεις ετοιμότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ισπανία με τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Σάντσεθ να ανακοινώνει την επομένη κιόλας σχέδιο 14,1 δισ. ευρώ για την προστασία της οικονομίας από τους δασμούς των ΗΠΑ. Προφανώς τα μεγέθη και οι εκτιμώμενες συνέπειες είναι διαφορετικά μεταξύ κρατών-μελών. Όμως το κλειδί εδώ είναι αφενός η ετοιμότητα και, αφετέρου, η προφύλαξη ολόκληρων κλάδων Ελλήνων εξαγωγέων που θα υποστούν άμεσα και πρώτοι τις συνέπειες, προτού αυτές μετακυλιστούν και στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας σε βάθος χρόνου. Για ένα κόσμο, του οποίου το πραγματικό εισόδημα μειώνεται σημαντικά τα τελευταία χρόνια από τα διαδοχικά κύματα ανατιμήσεων από τις παγκόσμιες κρίσεις και την απουσία αντιστάθμισης του πληθωρισμού, το μεγάλο ζητούμενο είναι όχι μόνο η διασφάλιση της οικονομικής σταθερότητας της χώρας, ούτε ένα ακόμα επίδομα, τύπου «Τραμπ pass», όταν ξεκινήσουν οι δευτερογενείς συνέπειες. Αλλά ένα άλλο μείγμα οικονομικής πολιτικής, ανακούφισης και στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων που ήδη δυσκολεύονταν όλα αυτά τα χρόνια.
