Τα πιο γνωστά είδη του ψωμιού που συναντάμε στα περισσότερα σπίτια είναι το λευκό ψωμί και το ολικής αλέσεως, που έχουν αρκετές διαφορές, όχι μόνο στο χρώμα ή στην υφή, καθώς η διαδικασία παραγωγής τους διαφέρει, όπως και οι επιπτώσεις τους στην υγεία.
Ο κόκκος του σιταριού είναι το βασικό συστατικό και για τους δύο τύπους ψωμιού. Ο τρόπος επεξεργασίας όμως είναι διαφορετικός και καθορίζει το είδος του ψωμιού που θα φτάσει στο πιάτο.
Το λευκό ψωμί
Κατά τη διάρκεια της παρασκευής του λευκού ψωμιού αφαιρούνται τόσο το πίτουρο όσο και το φύτρο από τον κόκκο, αφήνοντας μόνο το ενδοσπέρμιο, το οποίο είναι κυρίως άμυλο. Αυτή η απλούστευση του κόκκου κάνει το λευκό ψωμί πιο εύπεπτο και του δίνει πιο μαλακή υφή, χαρακτηριστικά που πολλοί εκτιμούν στην καθημερινή ζωή.
Με την αφαίρεση του πίτουρου και του φύτρου, χάνονται πολύτιμα συστατικά όπως οι φυτικές ίνες, ορισμένες από τις βιταμίνες Β, τα βασικά μέταλλα και τα υγιεινά λίπη. Επομένως, παρόλο που το λευκό ψωμί είναι πιο ελαφρύ στον ουρανίσκο, το φύτρο και το πίτουρο χάνονται όταν το αλεύρι εξευγενίζεται.
Το ψωμί ολικής άλεσης
Η λέξη «ολικής αλέσεως» αναφέρεται σε αυτό που είναι πλήρες, σε αυτό που διατηρείται ολόκληρο. Στην περίπτωση του ψωμιού, αυτό σημαίνει ότι ο κόκκος του σιταριού επεξεργάζεται χωρίς να αφαιρεθεί το φύτρο ή το πίτουρο. Αυτό επιτρέπει να διατηρηθούν όλα τα μέρη του αρχικού σπόρου, συμπεριλαμβανομένων των πιο ευεργετικών θρεπτικών συστατικών του.
Το αποτέλεσμα είναι ένα ψωμί που παρέχει περισσότερες φυτικές ίνες, οι οποίες έχουν θετικές επιπτώσεις στην υγεία του εντέρου. Βοηθά στη βελτίωση της πεπτικής διέλευσης, υποστηρίζει τη θρέψη του μικροβιόκοσμου – των ωφέλιμων βακτηρίων του εντέρου – και συμβάλλει στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας.
Επίσης, χάρη σε αυτές τις φυτικές ίνες, το ψωμί ολικής άλεσης έχει πιο αργή επίδραση στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, γεγονός που βοηθά στην αποφυγή αιχμών γλυκόζης και ινσουλίνης.
Διατηρεί επίσης τις βιταμίνες και τα μέταλλα του δημητριακού που συγκεντρώνονται στο πίτουρο και το φύτρο, στοιχεία που ο οργανισμός χρειάζεται σε μικρές αλλά σταθερές ποσότητες για να διατηρήσει τις μεταβολικές και αμυντικές λειτουργίες.
