Τρεις νέες δημοσκοπήσεις που δημοσιοποιήθηκαν μέσα σε ένα 24ωρο έδωσαν το στίγμα των τελευταίων εξελίξεων στο πολιτικό σκηνικό. Η τάση σταθεροποίησης των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας και η μικρή άνοδος που καταγράφει φέρνουν ανακούφιση στο Μέγαρο Μαξίμου.
Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από τις έρευνες (Metron Analysis, MRB, Prorata κ.ά.) είναι η σταδιακή αντιστροφή του αρνητικού κλίματος για τη ΝΔ, η οποία φαίνεται να «επαναπατρίζει» μέρος των ψηφοφόρων της, κυρίως από τον χώρο των αναποφάσιστων. Παράλληλα, η Πλεύση Ελευθερίας παγιώνεται στη δεύτερη θέση, με σταθερή άνοδο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Αριστερά παραμένουν εγκλωβισμένα σε τροχιά φθίνουσας δυναμικής.
Η κυβερνητική ανάλυση εκτιμά πως θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος μέχρι να απορροφηθούν πλήρως οι επιπτώσεις από την υπόθεση των Τεμπών, καθώς και οι αντιδράσεις που προκάλεσαν τα αντικρουόμενα πορίσματα για το πολύνεκρο δυστύχημα. Μέχρι τότε, η εκλογική ενίσχυση της Πλεύσης και άλλων αντισυστημικών κομμάτων, όπως η Νίκη και το ΜεΡΑ25, φαίνεται να διατηρείται.
Ωστόσο, τα κόμματα αυτά ενδέχεται να δοκιμαστούν στο αμέσως επόμενο διάστημα, καθώς τα σενάρια συνωμοσίας και οι θεωρίες για τη «δημιουργία πυρόσφαιρας» συγκρούονται πλέον με τα πραγματικά γεγονότα, ενώ η διεθνής αστάθεια και ο κίνδυνος ενός παγκόσμιου εμπορικού πολέμου επαναφέρουν στο προσκήνιο την ανάγκη για πολιτική σταθερότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι ιστορικά, σε περιόδους κρίσεων, οι κοινωνίες συχνά επιστρέφουν στις κυβερνήσεις τους.
Ιδιαίτερα αρνητική είναι η εικόνα για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη, που καταγράφει χαμηλά ποσοστά σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και μεταξύ εκείνων που δηλώνουν ψηφοφόροι του κόμματος. Η φθορά είναι τόσο έντονη, ώστε πυροδοτεί ήδη σενάρια εσωτερικών εξελίξεων. Στον αντίποδα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Κυριάκος Βελόπουλος ενισχύονται, κερδίζοντας τη μερίδα του λέοντος από το «αντισυστημικό» κύμα που φαίνεται να πλησιάζει ή και να ξεπερνά το 40%.
Παρόλο που η τραγωδία των Τεμπών έχει υποχωρήσει στις βασικές ανησυχίες των πολιτών – με την ακρίβεια να παραμένει το κυρίαρχο πρόβλημα – μεγάλο ποσοστό της κοινής γνώμης εξακολουθεί να θεωρεί πως η κυβέρνηση δεν καταβάλλει τη δέουσα προσπάθεια για να αποδοθούν ευθύνες. Το κλίμα αυτό διαμορφώνει και την ιδιαίτερη σημασία που προσλαμβάνει πλέον η ψήφος: λιγότερο ως επιλογή κυβερνητικού σχήματος και περισσότερο ως εργαλείο αποστολής πολιτικού μηνύματος.
Στην ερώτηση για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθεί να προηγείται, αλλά έχει απέναντί του τον… «Κανένα». Τρίτη επιλογή εμφανίζεται η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ακολουθούμενη από τον Κυριάκο Βελόπουλο και μόλις τέταρτο τον Νίκο Ανδρουλάκη, παρά το γεγονός ότι είναι ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
