Δημοσιεύτηκε στην ψηφιακή εφημερίδα Ipaper
Tου Δημήτρη Τζανιδάκη, Διεθνολόγου & Πολιτικού Επιστήμονα
Από την πόλεμο στην Ουκρανία και τις τεκτονικές αλλαγές στη Μέση Ανατολή, έως την επανεκλογή Τραμπ και το νέο δόγμα που αυτή επιφέρει σε διεθνές εμπόριο, διεθνείς σχέσεις και οικονομία, ο κοινός παρονομαστής είναι ένας: η αμετάκλητη και τελεσίδικη ολοκλήρωση μιας εποχής βεβαιοτήτων και η μετάβαση σε ένα παρόν γεμάτο αμφιβολίες, αστάθεια και ερωτηματικά.
Αυτό που γνωρίζαμε ως Δύση από συναρμολογείται εκ θεμελίων μέρα με τη μέρα, με την Ευρώπη πλέον να καλείται όχι απλώς να βρει ένα modus operandi στη νέα αυτή κανονικότητα, αλλά να λάβει αποφάσεις υπαρξιακού χαρακτήρα και σημασίας. Η εποχή δεν επιτάσσει ημίμετρα αλλά ολοκληρωμένες, ρηξικέλευθες και άμεσες κινήσεις σε μία κατεύθυνση πραγματικής ενοποίησης σύμφωνα με τις εκθέσεις Ντράγκι, Λέτακαι Νιινίστο. Το πάθη μα της Βρετανίας με το Brexit αλλά και το επικείμενο πάθημα της διοίκησης Τραμπ στις ΗΠΑ, μας διδάσκουν πως στον πολυπολικό ή πολυκεντρικό κόσμο του σήμερα, τελικά κανείς δεν μπορεί μόνος του.
Η Ευρώπη στο δρόμο για ένα «νέο Μάαστριχτ» δεν έχει την πολυτέλεια ούτε να βαυκαλίζεται, ούτε να ομφαλοσκοπεί. Καλείται να αξιοποιήσει το ακριβό φροντιστήριο που απλόχερα της προσφέρει ο Αμερικανός Πρόεδρος, σφυρηλατώντας την γεωστρατηγική αυτονομία, την αμυντική αυτοδυναμία και την οικονομική ανεξαρτησία της. Ο χρόνος δεν είναι ανεξάντλητος και αυτό που οι Αγγλοσάξονες ονομάζουν “point of no return” δεν είναι καθόλου μακριά.
