Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Κωνσταντινούπολη, ο Κωνσταντίνος Αργυρός έγινε δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο στο Φανάρι
Ο Κωνσταντίνος Αργυρός λίγο μετά από αυτή την ξεχωριστή συνάντηση έγραψε στις σελίδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:
“Σήμερα είχα την εξαιρετική τιμή να συναντήσω τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, μια εμπειρία που θα μείνει ανεξίτηλη στην καρδιά μου. Η ατμόσφαιρα στο Πατριαρχείο ήταν γεμάτη από πνευματικότητα και ιστορία, που διαχέεται σε κάθε γωνιά του χώρου. Ο Πατριάρχης, με τη σοφία και την πραότητα του, μοιράστηκε μαζί μου τις σκέψεις του για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ορθοδοξία στον σύγχρονο κόσμο. Μιλήσαμε για την ανάγκη ενότητας και αλληλεγγύης, όχι μόνο μεταξύ των πιστών, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Πατριάρχης, με το έργο του, προάγει την ειρηνική συνύπαρξη και την κατανόηση μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών και θρησκειών, επισημαίνοντας τη σημασία της αγάπης και της αποδοχής. Αναφέρθηκε επίσης σε πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει για την προστασία του περιβάλλοντος, τονίζοντας ότι η φύση είναι ένα δώρο που πρέπει να διαφυλάξουμε για τις επόμενες γενιές. Το έργο του στον τομέα της εκπαίδευσης και της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι αξιοσημείωτο, προσπαθώντας πάντα να συμβάλλει στην ευημερία όλων. Αυτή η συνάντηση δεν ήταν απλώς μια προσωπική εμπειρία, αλλά και μια πηγή έμπνευσης για όλους μας να αναδεικνύουμε τις αξίες της πίστης και της αγάπης στην καθημερινότητά μας. Ευχαριστώ από καρδιάς τον Οικουμενικό Πατριάρχη για την υποδοχή και τις σοφές του κουβέντες”.
Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε αργότερα ο Κωνσταντίνος Αργυρός δήλωσε μεταξύ άλλων: “Είναι τεράστια η τιμή να βρίσκομαι εδώ, για ένα φιλανθρωπικό έργο, για το Ζάππειο”,
και συμπλήρωσε:
“Πρώτη φορά στην Πόλη και νιώθω τεράστια χαρά, τεράστια τιμή, ήξερα ότι είχα φίλους εδώ αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήταν τόσοι πολλοί”.
Και ολοκλήρωσε την τοποθέτησή του, αναφερόμενος στη συναυλία που πρόκειται να διοργανωθεί στην Πόλη το προσεχές καλοκαίρι και συγκεκριμένα στις 9 Ιουλίου για τα 150 χρόνια του Ζαππείου Σχολείου, λέγοντας “…ανυπομονώ για εκείνη τη βραδιά. Η μουσική ενώνει, η μουσική είναι το πολυτιμότερο για μένα πράγμα, δεν έχει σύνορα”.
