Βουλή, FT και… εσωκομματικά ραντεβού
Η μέρα ξεκινά από νωρίς στο Μαξίμου, με τον πρωθυπουργό να συναντά τον Κώστα Σκρέκα σε ένα ραντεβού που δεν είναι απλώς τυπικό. Ο Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ έχει μαζέψει αρκετά… μουρμουρητά από περιφέρειες και κομματικά στελέχη που βλέπουν το 2026 να πλησιάζει χωρίς καθαρό στίγμα. Το «μασάζ» στα στελέχη είναι πλέον στο πρόγραμμα – και ο Κυριάκος ξέρει πως η συσπείρωση εντός είναι απαραίτητη πριν ξεκινήσει το φθινοπωρινό πολιτικό ντέρμπι.
Στη Βουλή, το θερμόμετρο αναμένεται να ανέβει. Ο Μητσοτάκης θα μιλήσει για την προανακριτική με στόχο να μετατρέψει την αμυντική θέση σε επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που επενδύουν στη φθορά μέσω Τεμπών. Από το πρωθυπουργικό περιβάλλον διαμηνύεται πως «δεν θα ανεχθούμε πολιτικό κανιβαλισμό για μια τραγωδία που ερευνάται θεσμικά». Το κλίμα θα είναι πολωμένο – και το μήνυμα, επίσης.
Το απόγευμα στο Four Seasons, η συζήτηση με την Emiliya Mychasuk των Financial Timesδεν είναι μόνο για τα φώτα. Το Μαξίμου βλέπει το Energy Transition Summit ως ευκαιρία να επανασυστήσει τον Μητσοτάκη στο διεθνές ακροατήριο μετά το θετικό feedback από τη Νέα Υόρκη. Λέγεται ότι ήδη προετοιμάζονται νέες παρεμβάσεις για επενδυτικό κλίμα και ενεργειακή διπλωματία – με φόντο το EastMed, το LNG και τη θέση-κλειδί της Ελλάδας. Διπλό μήνυμα: και προς τους Ευρωπαίους, και προς τους εγχώριους παίκτες που… βολιδοσκοπούν το 2026.
Ο Σαμαράς επιστρέφει – και δαγκώνει.
Ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να μην το λέει ανοιχτά, αλλά η ομιλία του είχε όλα τα στοιχεία πολιτικού comeback: εθνικοπατριωτικός λυρισμός, μπηχτές σε Μητσοτάκη, κραυγές για «εθνική αφύπνιση» και υπονοούμενα για νέα πολιτική πλατφόρμα. «Είμαστε πολλοί και όρθιοι», είπε με στόμφο, λες και απευθύνεται σε στρατό εφεδρείας.
Στην πραγματικότητα, ο Σαμαράς στήνει κανονικά πολιτικό αφήγημα για να στρίψει δεξιά την πυξίδα της ΝΔ — ή για να πάρει το καπετανιλίκι σε δικό του πλοίο, αν χρειαστεί. Ξιφουλκεί κατά του Μαξίμου για όλα: για τα ελληνοτουρκικά, το μεταναστευτικό, το ενεργειακό, ακόμα και για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα (!). Μέχρι και το ΕΛΙΑΜΕΠ μπλέκει, σε μια απολύτως προσωπική βεντέτα με το επιτελείο του Κυριάκου.
Το μήνυμα είναι σαφές: αν η κυβέρνηση πάει προς το κέντρο, εκείνος θα παίζει άμυνα στα δεξιά. Δεν είναι τυχαίο ότι επανέφερε μέχρι και τη ρητορική των Πρεσπών, προσφέροντας «παρηγοριά» στους παλιούς μακεδονομάχους που νιώθουν προδομένοι. Στρατηγική ή απωθημένα; Όπως και να ’χει, ο Αντώνης δείχνει πως δεν σκοπεύει να αποστρατευτεί αθόρυβα.
Ο Σαμαράς δεν παίζει ρόλο «σοφού γέροντα». Θέλει να γράψει επίλογο με φασαρία.
Ο σιωπηλός Καραμανλής
Ο μόνος που κράτησε επίπεδο ήταν ο Κώστας Καραμανλής. Χωρίς κραυγές, χωρίς υπαινιγμούς για νέα κόμματα ή υπονοούμενα για «εγκαταλελειμμένες πατρίδες».
Απλά προειδοποίησε – και όχι άδικα – ότι αν συνεχίσουμε έτσι, η Τουρκία θα γίνεται de facto συνεταίρος σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά αυτό δεν το είπε με τσεκούρι. Το είπε με πέννα. Γι’ αυτό και τον ακούνε ακόμη.
Με φόντο την τρίτη τετραετία..
Αν κάποιος πίστευε ότι το Μαξίμου κινείται μόνο με τον αυτόματο πιλότο της καθημερινότητας, η τελευταία παρέμβαση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ έρχεται να αποδείξει το αντίθετο: το σχέδιο είναι μακρύ, στοχευμένο και… φιλόδοξο. Ο πρωθυπουργός δεν κρύβει ότι βλέπει ορίζοντα 2031, με ενδιάμεσο μεγάλο στοίχημα τις κάλπες του 2027 και επανεκλογή με το σύνθημα «το είπαμε, το κάναμε – ξανά».
Το σχέδιο έχει τέσσερις άξονες: μεσαία τάξη, κράτος, εθνικά, ανισότητες. Στο εσωτερικό, η ΝΔ θα πουλήσει «σταθερότητα και μεταρρυθμίσεις», με αιχμή το gov.gr, τα μη κρατικά ΑΕΙ, τις επενδύσεις και την καταπολέμηση της ανεργίας. Στην εξωτερική πολιτική, στόχος είναι η ανάδειξη της Ελλάδας ως ισχυρού και αξιόπιστου παίκτη – και όχι απλώς παρατηρητή. Με την ελληνική προεδρία στην Ε.Ε. το 2027 να λειτουργεί ήδη ως «πρόβα ηγεμονίας».
Ταυτόχρονα, ο Μητσοτάκης χτίζει το αφήγημα του συγκροτημένου ρεαλισμού απέναντι στον λαϊκισμό. Όχι τυχαία οι σφαλιάρες πάνε και δεξιά και αριστερά: από τη «συντεχνία του παραλόγου» Κωνσταντοπούλου – Βελόπουλου – Κασσελάκη – Νατσιού, μέχρι τις παραπομπές με νόημα στον Αντώνη Σαμαρά και όσους μιλούν «για τα εθνικά από τον καναπέ».
Ο στόχος; Εγώ θα σου πω… Να δείξει πως το Μαξίμου έχει σχέδιο, κόκκινες γραμμές, και καθαρή πυξίδα. Όλα τα άλλα –υπονοεί– είναι ή προσωπικές στρατηγικές ή παροδικές φούσκες.
Η ήσυχη επανάσταση
Μου το ψιθύρισαν οι καλά γνωρίζοντες κι επιβεβαιώνεται: στις αρχές Οκτωβρίου ξεκινά η λειτουργία των πρώτων μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα. Ήδη έχουν κατατεθεί 12 φάκελοι από ιδρύματα που βρίσκονται στη φάση αξιολόγησης από την Ανεξάρτητη Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης και τον ΕΟΠΠΕΠ, ενώ η εισήγηση της Ρυθμιστικής Αρχής αναμένεται μέχρι το τέλος Ιουλίου.
Πρόκειται για ένα μεταρρυθμιστικό στοίχημα με σφραγίδα Μητσοτάκη (όσο και αν κάποιες προσπαθούν να μας το πλασάρουν ως δικό τους), που επιχειρεί να αλλάξει τον χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης, φέρνοντας –πέρα από νέα ελληνικά ιδρύματα– και παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων, αξιοποιώντας το χαμηλότερο κόστος ζωής, το ήπιο κλίμα και τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας. «Μπορούμε να εξελιχθούμε σε ακαδημαϊκό κόμβο της Ανατολικής Ευρώπης» λένε κυβερνητικές πηγές.
Η προϋπόθεση εγγραφής; Συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις και επίτευξη της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) στο σχετικό επιστημονικό πεδίο. Δηλαδή, όχι… ελεύθερη δήλωση σπουδών: όποιος θέλει Νομική, θα πρέπει να έχει εξεταστεί σε νομικά μαθήματα. Το πλάνο είναι αυστηρό, διεθνοποιημένο και… έτοιμο να τραβήξει βλέμματα εντός και εκτός συνόρων.
Χτίζει παρουσία
Στις δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης μαθαίνω πώς θα βρεθεί την Πέμπτη ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με πρώτη στάση την πλατεία Επταλόφου και στη συνέχεια την Ευκαρπία, όπου παρουσιάζεται το πρότζεκτ δημιουργίας περιαστικού δάσους από τον Σταύρο Ανδρεάδη. Το μήνυμα; Ανάπτυξη για όλους, όχι μόνο για την «βιτρίνα» της πόλης.
Ο Πρωθυπουργός αναμένεται να αναδείξει τα έργα που έχουν προχωρήσει στη δυτική πλευρά της πόλης – νέα νοσοκομεία, σχολεία, πάρκα, υποδομές – δείχνοντας πως η κυβέρνηση τηρεί τη δέσμευσή της για ισόρροπη ανάπτυξη. Στο τραπέζι και η πιθανότητα νέας παρουσίας του Κυριάκου στις 3 Ιουλίου, πριν την επίσκεψη στο Άγιο Όρος.
Το μήνυμα είναι σαφές: η Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο η παραλία – και το 2027 πλησιάζει.
Το σκέφτεται ο Γιάννης
Μου το σφύριξαν νωρίς: ο Γιάννης Στουρνάρας δεν λέει «όχι» σε μια τρίτη θητεία στην Τράπεζα της Ελλάδος. Μιλώντας σε πηγαδάκια, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να συζητήσει με την κυβέρνηση για ανανέωση της θητείας του, που ολοκληρώνεται τον Ιούνιο του 2026.
Η μπάλα τώρα περνά στο Μαξίμου. Το κλίμα είναι θετικό – ο Στουρνάρας έχει τη φήμη του σταθερού, προβλέψιμου και «ευρωπαϊκού» – αλλά πολιτικά όλα ζυγίζονται. Η απόφαση θα έχει μήνυμα για τις αγορές, τους εταίρους, αλλά και για το εσωτερικό παιχνίδι.
Σε αποσύνθεση
Η παραίτηση του Γιώργου Τσίπρα δεν ήταν απλώς ένα ακόμη επεισόδιο στη μακρά λίστα των αποχωρήσεων – ήταν το καμπανάκι ενός κόμματος που κινείται με ταχύτητα… ρευστοποίησης. Ο πρώην βουλευτής και εξάδελφος του Αλέξη Τσίπρα δεν μάσησε: μίλησε για «κατάντια», «ανυποληψία» και για στελέχη που κατάπιαν αμάσητο τον Κασσελάκη για μια καρέκλα. Και δεν ήταν ο μόνος που σκέφτεται έτσι – απλώς αυτός το έγραψε.
Την ίδια ώρα, κανείς δεν θέλει να είναι υποψήφιος για τη νέα Κεντρική Επιτροπή. Η παράταση μέχρι σήμερα το μεσημέρι δείχνει τη γύμνια: η Αττική –πάλαι ποτέ προπύργιο– δεν σηκώνει ούτε υποψηφιότητες. Ταυτόχρονα, στη σκιά της Προανακριτικής για τα Τέμπη, η Κουμουνδούρου δεν έχει αποφασίσει αν θα… συμμετάσχει, θα απέχει ή θα καταγγείλει, προκαλώντας ακόμη περισσότερη εσωστρέφεια και δυσφορία.
Κι ενώ τα παλιά στελέχη αποχωρούν και οι βουλευτές πιέζονται από τη βάση, ο Αλέξης Τσίπρας σιωπά αλλά «γράφει». Οι κινήσεις του παρακολουθούνται με αγωνία από μέσα κι έξω – κι ας παριστάνουν κάποιοι πως δεν τρέχει τίποτα. Γιατί αν το νέο εγχείρημα πάρει μπροστά, οι τελευταίοι που θα το μάθουν δεν θα είναι οι πολίτες, αλλά τα στελέχη που σήμερα κάθονται πάνω στο ναρκοθετημένο κουφάρι του ΣΥΡΙΖΑ.
