Ξεσκονίζουν τον Τσίπρα γιατί… δεν τους βγαίνει ο Ανδρουλάκης
Μαθαίνω πως ισχυροί εκδότες και επιχειρηματίες – ναι, αυτοί που κάποτε τον είχαν για δημόσιο κίνδυνο – τώρα ξανακοιτούν τον Αλέξη. Ο λόγος; Δεν τσουλάει το project «Νίκος» και το κενό απέναντι στον Μητσοτάκη μοιάζει αγεφύρωτο. Άρα; Ώρα για Τσίπρα 2.0.
Το «μανιφέστο» του δεν βγήκε από έμπνευση – βγήκε από κουβέντες που έγιναν σε πολύ συγκεκριμένα γραφεία. Εκεί όπου κάποιοι θέλουν να δουν τον Κυριάκο… πιο κοντό. Μπας και επιστρέψουν στον παλιό καλό καιρό της διαπλοκής.
Το σχέδιο είναι απλό: λίγο αριστερός λαϊκισμός, λίγο ψευτοπατριωτισμός, πολλή βοήθεια από «φίλια» ΜΜΕ. Στόχος; Να πουλήσει ξανά αντισυστημικότητα, μπας και μαζέψει δυσαρεστημένους. Μόνο που αυτή τη φορά ο Μητσοτάκης τους βλέπει να ‘ρχονται – και δεν παίζει άμυνα.
Ο Βελόπουλος, οι πρώην και το welcome back
«Καλωσορίσατε στις θέσεις μας», είπε με νόημα ο Κυριάκος Βελόπουλος, σχολιάζοντας τις πρόσφατες δηλώσεις Καραμανλή και Σαμαρά. Και δεν το είπε τυχαία. Στην Ελληνική Λύση βλέπουν ότι το «καραμανλικό κλαμπ» και η σαμαρική πτέρυγα σιγομουρμουρίζουν όλο και περισσότερο εθνικοπατριωτικά. Ο Βελόπουλος, που μυρίζεται πολιτική ευκαιρία από μακριά, πετάει το γάντι: Αν δεν χωράτε στη ΝΔ του Μητσοτάκη, ξέρετε πού θα σας καταλάβουμε χωρίς πολλή κουβέντα…
Άλλωστε, κάποιες γέφυρες λένε πως έχουν ήδη στηθεί στα μουλωχτά. Το μόνο που μένει είναι να δούμε ποιος θα τις περάσει πρώτος.
Ο Χάρης «κόβει» τη Ριζάρη στα δύο
Καμπανάκι από τον Δήμο Αθηναίων για το εργοτάξιο-μαμούθ που σχεδιάζεται στο πάρκο Ριζάρη για τη Γραμμή 4 του μετρό. Ο Χάρης Δούκας, με φρέσκο political ένστικτο και αυξανόμενο εκνευρισμό για την «άλλη Αθήνα», κατέθεσε ένσταση κατά της ΤΕΠΕΜ που έχει τις ευλογίες ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, αλλά ξεχνάει κάτι βασικό: ότι ο Ευαγγελισμός δεν είναι… Ελαιώνας.
Κυκλοφοριακό χάος, θυσία του πάρκου, μελέτη copy-paste που «αγνοεί» αποφάσεις του ΣτΕ και χτυπάει… κόκκινο στη Βασιλίσσης Σοφίας και στα Επείγοντα του Ευαγγελισμού.
Το παρασκήνιο λέει ότι ο Δούκας δέχεται πιέσεις «να το μαζέψει» και να μην ανοίγει μέτωπο με το Υποδομών – αλλά στο δημαρχείο επιμένουν ότι θα φτάσουν μέχρι τέλους. Κάποιοι ψιθυρίζουν μάλιστα ότι το Μαξίμου θέλει λύση fast track, με τον Δήμο σε ρόλο… κομπάρσου. Ο Χάρης όμως φαίνεται να μην έχει σκοπό να μείνει θεατής.
Game Over για τις πολεοδομίες στους Δήμους
Στο Μαξίμου σήμανε συναγερμός όταν έφτασαν τα αποτελέσματα αξιολόγησης: ούτε μία Πολεοδομία δεν έπιασε τη βάση. Κυκλώματα, ρουσφέτια, «εξαφανισμένοι» φάκελοι και δήμαρχοι που τραβάνε μηχανικούς για… πιο προβεβλημένα έργα βιτρίνας. Τι έρχεται; Σκούπα. Οι ΥΔΟΜ φεύγουν από τους Δήμους, πάνε είτε στο ΥΠΕΝ είτε στις Περιφέρειες – και κάποιοι δήμαρχοι ήδη τρέμουν για τα τεφτέρια που θ’ ανοίξουν.
Η Ρόδος έγινε παράδειγμα προς αποφυγή, η Σιθωνία διακλαδώνεται μέχρι Θεσσαλονίκη και οι χειρότερες ΥΔΟΜ παίρνουν κάτω από 2. Το μήνυμα Μητσοτάκη σαφές: «Το σύστημα έπιασε πάτο, έρχεται αναμόρφωση». Ή, όπως μου το ’πε ψηλά ιστάμενος: «Αρκετά έπαιζαν κρυφτό με τους φακέλους. Τώρα θα παίζουν με τον εισαγγελέα».
Ποιος θα πληρώσει το φαγοπότι του ΟΠΕΚΕΠΕ;
Αυτό δεν είναι σκάνδαλο, είναι manual για κομπίνες με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Και όλοι κάνουν ότι δεν τρέχει τίποτα. Γιατί; Επειδή το φάγανε μαζί. Από το «πρώτη φορά Αριστερά» μέχρι τους «παλιούς δεξιούς» και κάτι πρώην ΠΑΣΟΚους που έχουν ακόμα την κάρτα μέλους στη μπαγκαζιέρα.
Η υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ είναι η ζωντανή απόδειξη πως το πολιτικό σύστημα της χώρας μπορεί να τσακώνεται για τις Προανακριτικές, αλλά όταν πέφτει ρευστό από τις Βρυξέλλες, γίνεται «μια ωραία ατμόσφαιρα» και το νταλαβέρι τρέχει. Βοσκοτόπια χωρίς ζώα, επιδοτήσεις χωρίς κτηνοτροφία, κι όποιος τολμήσει να ρωτήσει πού πάνε τα λεφτά… μετατίθεται.
Κι ενώ το πάρτι συνεχίζεται από το 2015 μέχρι σήμερα, ποιος ζητάει να επιστραφούν τα 400 εκατομμύρια που φαγώθηκαν με τα κουτάλια; Κανείς! Ούτε κυβέρνηση, ούτε αντιπολίτευση. Γιατί; Επειδή όλοι ξέρουν ότι κάποιοι απ’ αυτούς που έβαλαν χέρι στις επιδοτήσεις, είναι «δικά μας παιδιά».
Οπότε, αντί να μιλήσουμε για επιστροφές, πάμε για νέο γύρο καταγγελιών, πατριωτισμών, συνωμοσιών και… άφεση αμαρτιών. Κι ο λογαριασμός; Στους γνωστούς χαχόλους. Δηλαδή σε εμάς.
Μπήκε στη μάχη
Για πρώτη φορά μετά το 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπήκε στη μάχη της Ολομέλειας. Και δεν το έκανε για τα Τέμπη, αλλά για το… κατηγορητήριο περί «εσχάτης προδοσίας» που φέρει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή Κωνσταντοπούλου, Βελόπουλου, Νατσιού και Σία. Δεν απάντησε απλώς – κατακεραύνωσε.
«Δεν συνομιλώ με συκοφάντες», είπε, και έφυγε. Όχι όμως πριν φωτογραφήσει τη σκευωρία: μια αλλοπρόσαλλη σύμπραξη άκρας Δεξιάς και ακραίας Αριστεράς που, όπως είπε, θυμίζει τις «κρεμάλες του Συντάγματος».
Το Μαξίμου βλέπει πίσω από την ιστορία ξεκάθαρη επιχείρηση αποσταθεροποίησης. Και προφανώς όχι από τους συγγενείς των θυμάτων, αλλά από όσους επιχειρούν να στήσουν πολιτικό παιχνίδι πάνω στην τραγωδία. Η απάντηση του Πρωθυπουργού ήταν θεσμική αλλά πολιτικά φαρμακερή: «Αν υπήρχε εσχάτη προδοσία, αυτή θα ήταν η προσπάθεια να πληγεί η σταθερότητα της χώρας για μικροκομματικά οφέλη».
Την ίδια ώρα, η ΝΔ ανεβάζει στο τραπέζι τη συνταγματική αναθεώρηση και το άρθρο 86, βάζοντας στο κάδρο και το «ποιος φοβάται τον φυσικό δικαστή». Μήνυμα και προς τα εντός και προς τα εκτός κόμματος. Και μην ξεχνάμε: ο Μητσοτάκης μίλησε με το βλέμμα στη διεθνή σκηνή. Η Ελλάδα του 2025, είπε, δεν κάνει παιχνίδι με τους θεσμούς – ούτε παίζει με το πένθος για να κερδίσει μονάδες στις δημοσκοπήσεις. Άλλοι τα κάνουν αυτά.
«Γκριζάρει» το Αιγαίο, αμφισβητεί ολόκληρη την Ευρώπη
Η Άγκυρα ξαναχτύπησε. Με νέο Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό (ΘΧΣ), που δημοσίευσε μάλιστα στην επίσημη πλατφόρμα της UNESCO, η Τουρκία επιχειρεί –για ακόμη μία φορά– να «γκριζάρει» τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και να ξαναγράψει μονομερώς τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Δεν είναι η πρώτη φορά. Αλλά είναι η πρώτη που η Ελλάδα κάθεται στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με 182 ψήφους και μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο κατευθείαν στη Νέα Υόρκη. Αυτός ο νέος τουρκικός ΘΧΣ δεν στρέφεται μόνο κατά της Ελλάδας – είναι χαστούκι σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή στρατηγική για το Δίκαιο της Θάλασσας και τη θαλάσσια κυριαρχία των κρατών-μελών.
Η απάντηση πρέπει να είναι άμεση: διάβημα στην UNESCO, κοινοποίηση στον ΟΗΕ, επίσημη καταγγελία στη Division for Ocean Affairs and the Law of the Sea. Και φυσικά, πολιτική κινητοποίηση στην Ευρωβουλή – όχι απλώς καταγγελίες για τα πρακτικά, αλλά μεθοδευμένη πίεση για κοινή στάση της Ένωσης.
Γιατί αν η Άγκυρα αμφισβητεί το ελληνικό θαλάσσιο δίκτυο, τότε αμφισβητεί και τη βάση του ευρωπαϊκού ΘΧΣ. Και αν αυτό δεν κινητοποιεί τις Βρυξέλλες, τι άλλο θα το κάνεις;
Το μάρμαρο (δεν) το πληρώνει η Ικτίνος
Μπορεί οι εξαγωγές ελληνικού μαρμάρου να έκαναν «βουτιά» 10% στο πρώτο τρίμηνο, αλλά στην Ικτίνος… τρίβουν τα χέρια τους. Όχι μόνο κρατάνε το τιμόνι σταθερό, αλλά ανεβάζουν και στροφές με +5% στο εξάμηνο. Πώς; Το «λευκό χρυσάφι» του Βώλακα – το ναυαρχίδα προϊόν – συνεχίζει να πουλάει σαν να μην υπάρχει κρίση στον κλάδο.
Η διοίκηση ποντάρει στρατηγικά σε νέα λατομεία και επεκτάσεις στον Βώλακα, βλέποντας την ευκαιρία πίσω από το πρόβλημα. Όσο οι άλλοι μετράνε ζημιές και κατηφόρες, η Ικτίνος στήνει άμυνες και ετοιμάζεται για αντεπίθεση. Το μάρμαρο, προς το παρόν, το πληρώνουν οι ανταγωνιστές.
