Νέα εσωκομματική ένταση στον ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε η επίθεση με ακραίες εκφράσεις της βουλευτή Επικρατείας, Έλενας Ακρίτα, κατά δημοσιογράφου, με κορυφαία στελέχη του κόμματος να τοποθετούνται δημόσια λαμβάνοντας σαφείς αποστάσεις και να την επικρίνουν δριμύτατα για τη στάση της.
Η επίθεση σε βάρος δημοσιεύματος του δημοσιογράφου Άγγελου Προβολισιάνου στην εφημερίδα Documento εκλαμβάνεται στο εσωτερικό του κόμματος ως ένδειξη βαθιάς κρίσης.
Σε ανάρτησή του ο ευρωβουλευτής Νικόλας Φαραντούρης αναφέρει ότι ο ίδιος ουδέποτε στράφηκε εναντίον του Τύπου, ακόμα και σε εχθρικά δημοσιεύματα για να προσθέσει ότι «η ελευθερία του τύπου δεν μπορεί να είναι a la carte».
Περισσότερο επικριτικός ήταν σε μακροσκελή ανάρτησή του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Αρβανίτης ο οποίος υπογράμμισε, μεταξύ άλλων πως «οι επιθέσεις πολιτικών προσώπων, από όποια πολιτική ομάδα, σε δημοσιογράφους και ανεξάρτητα ΜΜΕ, οι επιθέσεις κατά της ελεύθερης έκφρασης, του σχολιασμού, της σάτιρας, συνιστούν επικίνδυνο συντηρητισμό».
Αναλυτικά στην ανάρτησή του αναφέρει:
«Οι επιθέσεις πολιτικών προσώπων, από όποια πολιτική ομάδα, σε δημοσιογράφους και ανεξάρτητα ΜΜΕ, οι επιθέσεις κατά της ελεύθερης έκφρασης, του σχολιασμού, της σάτιρας, συνιστούν επικίνδυνο συντηρητισμό.
Η Αριστερά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και φυσικά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΠΣ έχει πάρει θέση καθαρά, έντιμα και με σθένος ενάντια στις οργανωμένες ή μη επιθέσεις κατά δημοσιογράφων και ανεξάρτητων Μέσων Ενημέρωσης, χωρίς να ζυγίζει αν η πολιτική οπτική της γραφής εξυπηρετεί ή υπηρετεί το πολιτικό αφήγημα του κόμματος – ή γενικότερα της Αριστεράς – ή τα χτυπήματα κατά του πολιτικού αντιπάλου.
Δεν κρίνω αν η επίθεση είναι δίκαιη ή άδικη, στοχευμένη ή άστοχη.
Η όποια επίθεση πολιτικών οργανισμών ή προσώπων κατά των δημοσιογράφων είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα.
Οι δημοσιογράφοι οφείλουν να κάνουν τη δουλειά τους, απερίσπαστα, ακηδεμόνευτα, ελεύθερα, με την υποκειμενικότητα που κρίνεται από τους πολίτες και τη συνείδηση τους.
Δεν πρέπει να παίρνουν έγκριση από το πολιτικό υποκείμενο. Γι’ αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε…»
