Το παρασκήνιο
Δεν γνωρίστηκαν χθες Μητσοτάκης και Λοβέρδος. Συνυπήρξαν στην κυβέρνηση Σαμαρά–Βενιζέλου και είχαν κοντραριστεί κιόλας για τις απολύσεις στα ΑΕΙ. Από τότε κύλησε χρόνος, οι εντάσεις κόπασαν και η πολιτική απόσταση μειώθηκε. Ήδη από την περίοδο των Τεμπών, ο Ανδρέας Λοβέρδος φαινόταν να κινείται στη γραμμή της ΝΔ, ενώ στο θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ στήριξε τη «γραμμή Βορίδη» για Εξεταστική και όχι Προανακριτική. Σταθερή και καθόλου αθόρυβη μετατόπιση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το πρώτο τηλεφώνημα έγινε τον Μάρτιο, μετά τον ανασχηματισμό. Ακολούθησε ραντεβού, συζητήθηκε ανοιχτά το ενδεχόμενο υποψηφιότητας στον Νότιο Τομέα και οι δύο πλευρές συμφώνησαν να επανέλθουν μετά το καλοκαίρι. Η τελική συμφωνία «κλείδωσε» στα τέλη Αυγούστου και ανακοινώθηκε προσεκτικά μετά τον κύκλο της ΔΕΘ. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ ο Λοβέρδος πήγαινε στο Μαξίμου για τις φωτογραφίες, συνεργάτης του κατέθετε στον Άρειο Πάγο τα χαρτιά για αναστολή λειτουργίας του κόμματος. Τίποτα δεν έμεινε στην τύχη.
Πόσο ΠΑΣΟΚ χωρά στη ΝΔ;
Το άνοιγμα προς τον Λοβέρδο είναι στρατηγική κίνηση με πολλαπλές απολήξεις — αλλά δεν αφήνει όλους στη ΝΔ άφωνους από χαρά. Κάποιοι αναρωτιούνται εύλογα «πόσο ΠΑΣΟΚ χωρά τελικά στη ΝΔ» και αν η φιλελεύθερη διεύρυνση υπερκαλύπτει ή επισκιάζει τη δεξιά ταυτότητα του κόμματος.
Κυβερνητικά στελέχη απαντούν με την «δεξιά ατζέντα» σε κρίσιμα μέτωπα: αυστηρή μεταναστευτική πολιτική (όπως η πιθανή παράταση αναστολής αιτήσεων ασύλου που εισηγείται ο Πλεύρης), εξοπλιστική ενίσχυση (με νέα Belharra και Berghamini στο τραπέζι του ΚΥΣΕΑ) και σκληρή γραμμή έναντι της Τουρκίας για το πρόγραμμα SAFE. Με άλλα λόγια: «χωράει και ΠΑΣΟΚ, αλλά η ραχοκοκαλιά παραμένει δεξιά».
Η επόμενη πίστα και τα μετεκλογικά σενάρια
Το στοίχημα του Μητσοτάκη δεν είναι μόνο να προσελκύσει «πρώην» αλλά και να διατηρήσει πολιτική κυριαρχία χωρίς να εκβιάζει την αυτοδυναμία ως φόβητρο. Απόψε στο κεντρικό δελτίο του ΑΝΤ1, θα δώσει το στίγμα του — με έμφαση στα μέτρα της ΔΕΘ, αλλά και σε απαντήσεις για τις συνεργασίες και το σχήμα εξουσίας της επόμενης μέρας.
Χθες, πάντως, άνοιξε τα χαρτιά του εμμέσως. Σε εκδήλωση του Υπερταμείου, μίλησε ξεκάθαρα για την αξία της σταθερότητας που προσφέρει μια μονοκομματική κυβέρνηση, αφήνοντας αιχμές για τις «περίπλοκες πολιτικές των συνασπισμών». Το μήνυμα ελήφθη — και εντός και εκτός.
ΚΥΣΕΑ με φόντο Ερντογάν και… φρεγάτες
Στις 11 το πρωί το ΚΥΣΕΑ στο Μαξίμου, με δύο θέματα που «καίνε»: μεταναστευτικό και εξοπλιστικά. Η Κρήτη δέχεται αυξανόμενες ροές και ο Πλεύρης, σύμφωνα με πληροφορίες, εισηγείται την παράταση της αναστολής ασύλου — έστω για έναν μήνα. «Ανοίγει το παράθυρο», λένε πηγές με γνώση των συζητήσεων.
Στο τραπέζι η τέταρτη Belharra και οι Berghamini
Δεν είναι μυστικό ότι στο Πεντάγωνο θέλουν άλλη μία Belharra για να «κλείσει» η τετράδα — ειδικά με την Τουρκία να ρίχνει κιλά ναυτικής ισχύος στο Αιγαίο. Παράλληλα, οι Ιταλοί πιέζουν για τις δύο Berghamini, με το επιτελείο να τις βλέπει ως λύση-γέφυρα, μέχρι να μπουν οι νέες φρεγάτες στο νερό.
Μπρα ντε φερ Πλατείας Κολωνακίου–Λεωφόρου Μεσογείων
Η αγορά των Berghamini δεν έχει κλείσει και το παζάρι καλά κρατεί. Στρατιωτικές πηγές μιλούν για «ενδιαφέρον, αλλά όχι λευκή επιταγή». Άλλοι μιλούν για «γαλλικό δόγμα» που δεν πρέπει να σπάσει, ιδιαίτερα ενόψει SAFE και των επαφών με Παρίσι–Ουάσινγκτον.
Προετοιμασία πριν το τετ-α-τετ με Ερντογάν
Η συνεδρίαση δεν είναι άσχετη με το επικείμενο ραντεβού Μητσοτάκη–Ερντογάν. Στο Μαξίμου θέλουν να έχουν σαφές αφήγημα: στήριξη σε ευρωπαϊκή προοπτική, αλλά όχι χωρίς ανταλλάγματα. Η Τουρκία πιέζει για SAFE, η Ελλάδα κρατά χαρτιά στα εξοπλιστικά. Και ο Ερντογάν θα τα δει όλα στο τραπέζι.
«Ας τη βγάλει μόνος του»
Το ΠΑΣΟΚ πετάει λάσπη, ο Ανδρουλάκης σιωπά, και ο Λοβέρδος ακόμη κρατά στο συρτάρι την επιστολή παραίτησης που είχε στείλει πέρσι. Αν πράγματι οι λόγοι ήταν «αμιγώς πολιτικοί», όπως λέει, ήρθε η ώρα να το αποδείξει. Γιατί όσο μένει κρυφή, θα πλανάται το «τι πήρε» και πότε.
Το γυαλί είχε ραγίσει πριν φύγει απ’ την κάλπη
Ο Ανδρουλάκης από την αρχή τον είχε «παρκάρει». Οι σχέσεις τους ήταν από ψυχρές έως ανύπαρκτες. Κλασική ΠΑΣΠίτικη λογική: κλειστό κύκλωμα και καχυποψία σε κάθε τι που δεν ελέγχεται. Ο Λοβέρδος δεν έμπαινε στο κάδρο. Και όταν διαφώνησε με το «ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας», μπήκε στο περιθώριο.
Η ΝΔ δεν «ψάρεψε» τον Λοβέρδο, όπως ουρλιάζουν στην Ιπποκράτους. Τον άφησαν μόνο του, πρώτα στα έδρανα, μετά και στα κανάλια. Εκεί που έμεινε χωρίς σπίτι και έβγαζε γραμμή σαν σχολιαστής. Η «εξαργύρωση» ήταν περισσότερο λύτρωση για τον ίδιο. Και συμβολικό χτύπημα για την εικόνα του ΠΑΣΟΚ, που έχανε το ένα μετά το άλλο τα στελέχη που διέθεταν πολιτικό κεφάλαιο.
Ο Νότιος Τομέας και τα μαχαίρια
Θα κατέβει απέναντι από Δένδια, Θεοδωρικάκο, Κυρανάκη, Βούλτεψη. Ξέρει τι πάει να κάνει – και ότι δεν θα του στρώσουν κόκκινο χαλί. Αλλά και η ΝΔ ξέρει τι πήρε: ένα όνομα με ερείσματα, τηλεοπτική αναγνωρισιμότητα και καθαρό «φιλομεταρρυθμιστικό» πρόσημο. Και κυρίως, έναν πρώην «δελφίνο» του ΠΑΣΟΚ που λέει τώρα: με τον Μητσοτάκη, πατριωτικά και φιλελεύθερα.
Από τη λήθη… σε νέα ύψη
Η επιστροφή της ΕΛΧΑ σε ιστορικά επίπεδα δεν είναι τυχαία. Η μετοχή, μετά από χρόνια συσσώρευσης και χαμηλών τόνων, πλησίασε εκ νέου τα 7 ευρώ — επίπεδο που έχει εμφανιστεί μόλις δύο φορές την τελευταία 16ετία: το φθινόπωρο του 2013 και το φθινόπωρο του 2023. Το γεγονός αυτό δείχνει πως κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει βαθύτερα στο ταμπλό, αλλά και στον ίδιο τον όμιλο της ΒΙΟΧΑΛΚΟ.
Η μητρική ΒΙΟ αποκομίζει υπεραξίες από την πορεία της ΕΛΧΑ, η οποία ενσωματώνει πλέον το βάθος μιας πολυετούς στρατηγικής. Η κατοχύρωση των 6,60 ευρώ λειτουργεί ως τεχνικό και ψυχολογικό «κλειδί» για την επόμενη κίνηση, που τοποθετείται από παράγοντες της αγοράς στην περιοχή των 8,30–8,40 ευρώ.
Παράλληλα, δεν πρέπει να παραβλέπεται και ο ευρύτερος καταλύτης: η πιθανή αναβάθμιση της ελληνικής αγοράς από τους διεθνείς οίκους, η οποία εν καιρώ μπορεί να φέρει φρέσκο θεσμικό ενδιαφέρον — ιδίως για τίτλους που παραμένουν σχετικά υποτιμημένοι, παρότι με υγιή θεμελιώδη.
Το συμπέρασμα στο παρασκήνιο των γραφείων διαχείρισης είναι απλό: όταν ένας «ξεχασμένος» τίτλος βγαίνει από την αφάνεια, ο πρώτος που τον προσέχει έχει και το μεγαλύτερο περιθώριο αποδόσεων. Ειδικά όταν συνδυάζεται με διαγραμματικές διασπάσεις και ανοδικά re-ratings σε επίπεδο ομίλου.
Η νέα ενεργειακή συμμαχία
Στο περιθώριο της Gastech 2025 στο Μιλάνο, Ελλάδα και Γερμανία έδωσαν το «πράσινο φως» για νέα στρατηγική συνεργασία γύρω από το υδρογόνο. Οι επαφές μεταξύ ΔΕΣΦΑ και του γερμανικού Υπουργείου Ενέργειας δεν ήταν τυπικές: συμφωνήθηκε νέα μελέτη, με ορίζοντα τα μέσα του 2026, για την οικονομική βιωσιμότητα μεταφοράς πράσινου υδρογόνου μέσω Ιταλίας και Αυστρίας.
Η Αθήνα, προς το παρόν, συμμετέχει στο ευρωπαϊκό σχήμα Ιταλίας–Αυστρίας–Γερμανίας με ρόλο παρατηρητή, αλλά κυβερνητικές πηγές παραδέχονται ότι ο στόχος είναι μακροπρόθεσμα η ένταξη ως ενεργός παίκτης και εξαγωγέας καθαρής ενέργειας. Το ηλιακό και αιολικό δυναμικό της χώρας θεωρείται «διαβατήριο» για να μετατραπεί σε πύλη πράσινης ενέργειας προς την Κεντρική Ευρώπη.
Τα νούμερα και τα σενάρια
Η προηγούμενη μελέτη έδινε ένα εντυπωσιακό εύρος: 13 έως 30 δισ. ευρώ επενδυτικό κόστος έως το 2050, με προσδοκώμενη αξία για την Ελλάδα περίπου 4 δισ. ευρώ. Το μεγάλο στοίχημα είναι ποιος θα κεφαλαιοποιήσει πρώτος τις διασυνδέσεις – και πώς θα εξασφαλιστούν χρηματοδοτήσεις από τα ευρωπαϊκά ταμεία.
Οι «πράσινοι» παίκτες του ταμπλό
Στο επενδυτικό παρασκήνιο, το ενδιαφέρον στρέφεται ήδη στον ΔΕΣΦΑ και στις εισηγμένες με ενεργό ρόλο στις ΑΠΕ και στην αποθήκευση ενέργειας: ΔΕΗ, Metlen, Motor Oil, HelleniQ Energy. Ορισμένοι βλέπουν στο υδρογόνο αυτό που ήταν το LNG μια δεκαετία πριν: το νέο game changer.
