Δημοσιεύτηκε στην έντυπη εφημερίδα Today Press
Συνέντευξη στη Μάρθα Λεκκάκου
«Αυτό λοιπόν που χρειάζεται είναι να δούμε κατάματα το μεγάλο ζήτημα των ανακατατάξεων – και όσον αφορά εμάς είναι η θέση της Ευρώπης στον κόσμο, κατά πόσον είμαστε αποφασισμένοι να σκεφτούμε ως Ευρωπαίοι και όχι ως επιμέρους λαοί», σημειώνει μιλώντας στην Today Press o Υφυπουργός Εξωτερικών, Χάρης Θεοχάρης.
- Ο Πρωθυπουργός έχει ξεκαθαρίσει ότι οι εκλογές θα γίνουν την άνοιξη του 2027. Ποιοι είναι οι άμεσοι στόχοι – προκλήσεις σας για το επόμενο διάστημα, αλλά και οι μεσοπρόθεσμες προτεραιότητες.
Αρχικά να επισημανθεί ότι η δέσμευση του Πρωθυπουργού είναι ισχυρή και νομίζω ότι υποτιμούν τη θέλησή του όσοι αμφισβητούν αυτή την δέσμευση, όπως την υποτίμησαν και στην προηγούμενη θητεία, την οποία λίγοι πίστευαν ότι θα την εξαντλήσει, όπως και έκανε τελικά.
Αναφορικά με το επόμενο διάστημα, μόλις πριν λίγες μέρες ανακοινώσαμε την υιοθέτηση από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής του ολοκληρωμένου σχεδίου για την εξωστρέφεια. Αυτό βασίζεται σε 5 πυλώνες, στο μετασχηματισμό του Enterprise Greece και του Export Credit Greece, αλλά και σε άλλες πρωτοβουλίες που έχουν σχέση με την Εξαγωγική Ακαδημία, με το Πενταετές Σχέδιο, με την Κυβερνητική Επιτροπή Εξωστρέφειας. Πρόκειται για ένα πλέγμα πρωτοβουλιών που θα επιτρέψει τον καλύτερο συντονισμό Υπουργείων – γιατί η εξωστρέφεια απαιτεί διακλαδική συνεργασία – και ταυτόχρονα θα φέρει πιο στενή σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Στόχος είναι η στήριξη των εξαγωγικών επιχειρήσεων, η καλύτερη αξιοποίηση των διεθνών εκθέσεων και τελικά η βελτίωση του εμπορικού μας ισοζυγίου.
Εξηγώ ότι η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να χτίσουμε πάνω στην καλή πορεία που έχουμε ήδη σε εξαγωγές και ξένες επενδύσεις, αλλά και να τη σταθεροποιήσουμε. Οι εξαγωγές αυξήθηκαν σημαντικά, όμως δεν αρκούν ώστε να μετατρέψουν το εμπορικό ισοζύγιο σε θετικό. Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα: να περάσουμε το ισοζύγιο σε πλεονασματικό έδαφος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ΑΕΠ, την ευημερία και τα εισοδήματα των πολιτών.
- Θα ήθελα να δούμε και την ευρύτερη εικόνα, την Ευρώπη. Η Γαλλία, η δεύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, βρίσκεται σε δύσκολη θέση, οικονομικά και πολιτικά. Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα;
Κοιτάξτε, μιλώντας για κινδύνους, οι γεωστρατηγικοί κίνδυνοι που υπάρχουν θεωρώ ότι έχουν πολύ πιο ισχυρά αποτελέσματα συνολικά στην περιοχή και στη Γαλλία. Ζούμε σε μια γεωπολιτικά ασταθή περίοδο, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τον ρόλο της Τουρκίας που παραμένει αποσταθεροποιητικός. Όλα αυτά δημιουργούν ένα εύφλεκτο μείγμα.
Στο οικονομικό πεδίο, οι κίνδυνοι σχετίζονται με τα δίδυμα ελλείμματα, το δημοσιονομικό και το εμπορικό. Η Γαλλία έχει σημαντικά δημοσιονομικά προβλήματα, όμως η Ελλάδα, μέσα από την οδυνηρή εμπειρία της κρίσης, έχει μάθει το μάθημά της και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν πρόκειται να θέσει σε κίνδυνο τη δημοσιονομική πειθαρχία. Οι μεταρρυθμίσεις που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ είναι εντός των ευρωπαϊκών κανόνων και των πραγματικών δυνατοτήτων της οικονομίας μας. Ωστόσο, το εμπορικό ισοζύγιο είναι πιο ευάλωτο. Αν η Γαλλία, λόγω πολιτικής ή οικονομικής κρίσης, βυθιστεί σε ύφεση, θα μπορούσε να συμπαρασύρει συνολικά την Ευρώπη και αυτό θα επηρέαζε τις εξαγωγές μας, τον τουρισμό, τη δυνατότητα των Ευρωπαίων να αγοράζουν ελληνικά προϊόντα. Πρέπει λοιπόν να είμαστε σε εγρήγορση.
Αυτό λοιπόν που χρειάζεται είναι να δούμε κατάματα το μεγάλο ζήτημα των ανακατατάξεων – και όσον αφορά εμάς είναι η θέση της Ευρώπης στον κόσμο, κατά πόσον είμαστε αποφασισμένοι να σκεφτούμε ως Ευρωπαίοι και όχι ως επιμέρους λαοί. Αυτό δε σημαίνει ότι η ταυτότητά μας, τα επιμέρους θέλω μας, η προστασία που πρέπει να εγγυάται η Ευρώπη προς όλους τους λαούς που την απαρτίζουν θα πρέπει να χαθούν, αλλά από την άλλη αν θέλει η Ευρώπη να παίξει ρόλο στο γεωστρατηγικό στερέωμα, στο οικονομικό γίγνεσθαι και γενικότερα στη νέα ισορροπία την οποία ο κόσμος ψάχνει να βρει, γιατί είναι φανερό ότι έχει αποσταθεροποιηθεί, τότε πρέπει να απαντήσουμε με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, έναν τρόπο που όσο κι αν επιμέρους μπορεί να διαφωνήσει κανείς, σε γενικές γραμμές έχει περιγράψει και ο Μάριο Ντράγκι.
- Ερχόμαστε στο εσωτερικό. Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση ότι οι εξαγγελίες ΔΕΘ δεν αγγίζουν τις αιτίες της ακρίβειας — όπως τα καρτέλ, τις υπερβολικές τιμές βασικών αγαθών, τη φορολογική επιβάρυνση των πιο αδύναμων στρωμάτων. Τι απαντάτε σε αυτή την κριτική;
Πράγματι το ζήτημα της ακρίβειας πρώτα απ΄ όλα είναι ένα ζήτημα που υπάρχει σε κάθε χώρα και θα σας έλεγα ότι κοιτώντας το από μακριά πολιτικά, τα τελευταία χρόνια σε κάθε χώρα η πολιτική αλλαγή έχει γίνει με βασικό λόγο την ακρίβεια. Το γεγονός ότι δεν είχαμε μια τέτοια αλλαγή στις τελευταίες εκλογές του 2023 πάει να πει ότι σε κάποιο βαθμό η αντιμετώπιση του ζητήματος από αυτή την κυβέρνηση έχει κάποια θετικά στοιχεία, τα οποία ενδεχομένως να υποτιμά η αντιπολίτευση για τους δικούς της μικροκομματικούς λόγους.
Το δεύτερο που πρέπει να πούμε είναι ότι για να έχεις ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της ακρίβειας αυτό πρέπει να έχει τρία-τέσσερα συστατικά.
Πρώτον, η μείωση της ανεργίας. Όταν κάποιος έχει μισθό, μπορεί να αντέξει τις πιέσεις. Ο άνεργος όμως πλήττεται πιο σκληρά. Και η μείωση της ανεργίας σε χαμηλά επίπεδα που έχουμε επιτύχει είναι τεράστια ανάσα.
Δεύτερον, η αύξηση των μισθών. Η κυβέρνηση έχει θέσει τον στόχο για μέσο μισθό 1.500 ευρώ και κατώτατο 950 ευρώ. Προχωρούμε προς αυτόν τον στόχο, αν και ο πληθωρισμός περιορίζει την καθαρή ωφέλεια. Παρ’ όλα αυτά, οι δείκτες δείχνουν ότι θα πετύχουμε τον στόχο μας.
Τρίτον, η μείωση των φόρων. Από τον Ιανουάριο κάθε πολίτης θα δει πραγματική διαφορά στον μισθό ή τη σύνταξή του, χάρη στις μειώσεις φόρων που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός.
Και, τέλος, η ενίσχυση του ανταγωνισμού. Δημιουργούμε νέα Αρχή Εποπτείας Αγοράς, ενισχύουμε την Επιτροπή Ανταγωνισμού και τη ΔΙΜΕΑ, ώστε να αντιμετωπίζουμε πρακτικές καρτέλ. Δεν λέω ότι λύσαμε το πρόβλημα, αλλά δουλεύουμε σε όλα τα μέτωπα και μπορούμε να κάνουμε ακόμη περισσότερα.
- Πρόσφατη δημοσκόπηση της Interview καταγράφει ότι «το 57% των Ελλήνων πολιτών ζητεί πρόωρες εκλογές», ενώ «ένα κόμμα Καρυστιανού, θα μπορούσε να λάβει 27%». Τι λέτε;
Όσον αφορά το ζήτημα των πρόωρων εκλογών, θέλω να πιστεύω ότι στο βαθμό που πράγματι πλειοψηφικά το θέλει ο κόσμος, είναι μάλλον ένα αίτημα το οποίο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της χώρας. Όταν οι εξωτερικοί κίνδυνοι είναι τόσο μεγάλοι, αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα της χώρας μας να έχει την πολιτική σταθερότητα την οποία έχει τώρα. Σε άλλες χώρες οι μονοκομματικές κυβερνήσεις είναι μια πολυτέλεια που δεν μπορούν να την έχουν. Και στις συζητήσεις μου, που κάνω συχνά στο εξωτερικό είναι κάτι το οποίο μας ζηλεύουν.
Το να έρθεις με πρόωρες εκλογές, ενώ έχεις μία σταθερή κυβέρνηση, να προκαλέσεις εκλογές ώστε να μην μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση, διότι με τις δημοσκοπήσεις που μου αναφέρετε, αυτό μας δείχνουν, έχω την αίσθηση ότι μάλλον αυτοπυροβολούμαστε ως χώρα και δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν Πρωθυπουργό, πόσο δε μάλλον τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να κάνει αυτό το λάθος για τα συμφέροντα της χώρας.
Τώρα όσον αφορά το αν ένα κόμμα Καρυστιανού ή όχι θα είναι δημοφιλές και τι θα είναι, κατά την άποψή μου προφανώς λέει για όλους κάτι αυτό. Και λέει περισσότερα για την αντιπολίτευση, από ό,τι λέει για την κυβέρνηση, γιατί είναι προφανές ότι ο κόσμος που θα την επέλεγε, νοιώθει πως η κριτική που κάνει στα πεπραγμένα της κυβέρνησης είναι πιο ουσιαστική απ’ αυτή που κάνουν τα κόμματα τα οποία υπάρχουν.
- Και μιας και είμαστε στην αντιπολίτευση, μια ερώτηση για τον Αλέξη Τσίπρα. Θεωρείτε ότι μπορεί να επιστρέψει στο πολιτικό προσκήνιο με νέο ρόλο, ενδεχομένως ως ηγέτης ενός νέου κόμματος;
Κάθε πολιτικός, πόσο δε μάλλον ένας πρώην Πρωθυπουργός, έχει το δικαίωμα αν αποφασίσει ότι υπάρχουν εκείνες οι συνθήκες που ευνοούν πολιτικά ένα τέτοιο εγχείρημα, να το προσπαθήσει. Κριτής πάντων στην πολιτική είναι ο λαός στις εκλογές και όχι οι δημοσκοπήσεις.
Εγώ το μόνο που θα ζητούσα από τον κ. Τσίπρα και τον όποιον κ. Τσίπρα στην αντιπολίτευση, είναι να ακούσουμε επιτέλους από την αντιπολίτευση ένα κοστολογημένο, ορθολογικό, ρεαλιστικό και εφικτό πρόγραμμα. Μία πρόταση εναλλακτική σε αυτήν που παρουσίασε, πιστεύω, με πολλή ενάργεια στη ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μία πρόταση η οποία έχει αρχή μέση τέλος και η οποία δίνει κι ένα όραμα για την Ελλάδα που θέλουμε για το 2030.
Είναι χρέος της αντιπολίτευσης να μπορεί να υπάρχει εναλλακτική λύση για τη χώρα, η χώρα δεν μπορεί να αφεθεί χωρίς εναλλακτική λύση, αλλά υποψιάζομαι ότι αυτό που συμβαίνει στον κόσμο είναι το εξής απλό, ότι ακόμα και τώρα, μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης, ο κόσμος συγκινείται από το όραμα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Και αν κάποιοι είναι στενοχωρημένοι μαζί μας που μας ψήφισαν και το σκέφτονται αν θα μας ψηφίσουν ξανά, είναι αυτοί οι οποίοι θα θέλαν με περισσότερη πίστη σε αυτά που υποσχεθήκαμε να τα υλοποιήσουμε στο 100% στο ακέραιο.
Και συνεπώς για να μπορέσει να πετύχει ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να υποσχεθεί αυτά που λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, γιατί αυτά θέλει ο ελληνικός λαός. Και θα πρέπει να πείσει ότι είναι και πιο αξιόπιστος στην υλοποίησή τους από τη Νέα Δημοκρατία και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δε νομίζω ότι ούτε το θέλει ο κ. Τσίπρας, αλλά στην πραγματικότητα ούτε το μπορεί.
