Οι δύο φουρτούνες
Δύο ήταν οι φουρτούνες που χτύπησαν το Μαξίμου τις τελευταίες δέκα ημέρες. Η πρώτη στα σχολεία, με το μισό διδακτικό δυναμικό να λείπει απ’ τις τάξεις, παρότι είχαν προηγηθεί 10.000 προσλήψεις. Το πρόβλημα λύθηκε — αλλά λένε ότι επιστρατεύτηκαν επιπλέον χίλιοι και βάλε, σιωπηλά και άμεσα.
Το δεύτερο ήταν πιο… ευαίσθητο: οι σχέσεις με τα σούπερ μάρκετ. Εκεί, η παρέμβαση του κυρίου Τάκη —πρόστιμα που «τσούζουν»— δημιούργησε ηλεκτρισμό. Δεν ήταν τα ποσά, ήταν η πρόθεση. Και μερικοί έμποροι, ως γνωστόν, έχουν μνήμη… μακρά και ράφια γεμάτα νεύρα.
Ο κ. Τάκης, πάντως, δεν το βάζει κάτω. Ποντάρει στην επιχείρηση «μείωση τιμών σε 2.180 προϊόντα» — και καλά κάνει. Γιατί όπως λένε και στο Μαξίμου: μπορεί να συγχωρούν οι γονείς, αλλά οι καταναλωτές ποτέ.
«Πράσινο» φως και… χαμόγελα στις περιφέρειες
Ανάσα φέρνει στους βουλευτές της περιφέρειας της ΝΔ —και όχι μόνο— η έναρξη των πληρωμών από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Το θέμα είχε φτάσει στα όριά του, με αγρότες να γκρινιάζουν, τοπικά γραφεία να βομβαρδίζονται με τηλέφωνα, και βουλευτές να αναρωτιούνται αν θα γιορτάσουν Χριστούγεννα ή… τους διαδόχους τους.
Η φράση «μαζί με τα ξερά μην καούν και τα χλωρά» ήταν ο βασικός φόβος, καθώς οι συνεπείς παραγωγοί κινδύνευαν να την πληρώσουν λόγω τεχνικών κολλημάτων και καθυστερήσεων που είχαν αρχίσει να μυρίζουν πολιτικό μπαρούτι.
Τελικά, το project ξεμπλόκαρε μετά από αγώνα δρόμου του Κωστή —με τον ίδιο να σηκώνει τηλέφωνα, να σβήνει «φωτιές» και να κρατά τις ισορροπίες— σε στενή συνεννόηση με τον αρμόδιο υπουργό. Όπως λένε γνώστες του παρασκηνίου, «η δουλειά έγινε αθόρυβα, αλλά στην ώρα της». Και σε τέτοιες περιπτώσεις, η σιωπή είναι… χρυσή επιδότηση.
Η σκόνη, η ΕΧΑΕ και ο Πιερρακάκης
Σηκώθηκε σκόνη στην αγορά με αφορμή το νέο θεσμικό πλαίσιο για τις δημόσιες προτάσεις και τις διαγραφές μετοχών — και όλοι άρχισαν να ψάχνουν… ποιος εξυπηρετείται. Προφανώς και το βλέμμα πέφτει πάνω στην ΕΧΑΕ και στη φημολογούμενη εξαγορά από την Euronext, όμως ας κρατάμε την ψυχραιμία μας.
Παρά τα σενάρια περί «αιφνιδιασμού», μαθαίνω ότι ο Κυριάκος Πιερρακάκης είχε ενημερώσει εγκαίρως τόσο την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς όσο και τον Γιάννη Στουρνάρα. Δηλαδή, τα θεσμικά αντανακλαστικά λειτούργησαν — έστω και αν κάποιοι επιμένουν να βλέπουν ίντριγκα πίσω από κάθε ρυθμιστική αλλαγή.
Η ουσία, όμως, είναι αλλού: το Χρηματιστήριο χρειάζεται επενδυτές, φρεσκάδα και αναβάθμιση. Και αν αυτό περνάει μέσα από τον εκσυγχρονισμό του πλαισίου, τόσο το καλύτερο. Όλα τα άλλα είναι θόρυβος.
Τρίτη θητεία
Μπορεί η τρίτη θητεία του Γιάννη Στουρνάρα στην Τράπεζα της Ελλάδος να μοιάζει σήμερα ως το πιθανότερο σενάριο, αλλά —ας μη γελιόμαστε— μιλάμε για μία θέση με τόση ισχύ και κύρος που πάντα θα συγκεντρώνει… ενδιαφέροντες μνηστήρες. Ήδη, μαθαίνω ότι ο Αλέξης Πατέλης έχει «εκδηλώσει εγκαίρως ενδιαφέρον», ενώ η περίπτωση του Θόδωρου Σκυλακάκη έχει τοποθετηθεί «στο ράφι» — αλλά ουδείς είπε ότι δεν μπορεί να ξαναβγεί.
Το χρονοδιάγραμμα είναι λεπτό. Η απόφαση θα ληφθεί κάποιους μήνες πριν από την εκπνοή της θητείας Στουρνάρα, τον Ιούνιο του 2026 — όμως όλα θα κριθούν μέσα στο επόμενο δωδεκάμηνο. Και επειδή μιλάμε για μια θέση που «ξεκλειδώνει» τη μισή ΕΚΤ και συνομιλεί με την άλλη μισή Ουάσιγκτον, θα δείτε ουκ ολίγους ενδιαφερόμενους να… χτυπούν την πόρτα.
Ενδεικτικά, ακούγεται πως κάποιος δεν περιμένει το Μαξίμου, αλλά την άφιξη της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Αθήνα, για να ενεργοποιήσει το λόμπι του. Όχι απευθείας τηλεφώνημα στο Μαξίμου δηλαδή, αλλά διαδρομή μέσω Ντιτρόιτ–Ουάσιγκτον–Βασιλίσσης Σοφίας. Πείτε το και μοντέρνα εκδοχή της διεθνούς υποψηφιότητας…
Η σημαία του Σωκράτη
Ασκούνται, λένε, πιέσεις στον πρόεδρο Φάμελλο να κατεβάσει τη σημαία του ΣΥΡΙΖΑ, να την διπλώσει προσεκτικά και να τη βάλει στο ντουλάπι της ιστορίας — όχι με πόνο ψυχής, αλλά… με κομματική υπευθυνότητα. Για να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ συντεταγμένα στο νέο κόμμα Τσίπρα, εκεί όπου ήδη έχουν στρώσει τα κόκκινα χαλιά ο Παππάς, ο Παυλάρας και τ’ άλλα παιδιά.
Το αφήγημα λέει πως έτσι θα υπάρξει ενότητα, ελπίδα και δεύτερη ζωή για μια κουρασμένη παράταξη. Αλλά έτσι όπως το πάνε, θυμίζει λίγο παλιό φοιτητικό αμφιθέατρο: πρώτα διάσπαση, μετά καταγγελία και στο τέλος όλοι μαζί… στην ίδια παράταξη, σαν να μη συνέβη τίποτα.
Προς τι τόση φασαρία τότε; Έλα ντε! Εκτός κι αν η φασαρία ήταν το βασικό συστατικό του σχεδίου. Για να μοιάζει η «μετάβαση» με ανανέωση και όχι με προσεκτική επιστροφή των γνωστών πρωταγωνιστών — αυτών που έφυγαν από την πίσω πόρτα και τώρα ξαναμπαίνουν από την κεντρική με τυμπανοκρουσίες.
«Άρωμα» Βενιζέλου
Την πόρτα του Ευάγγελου Βενιζέλου πέρασε ο Νίκος Ανδρουλάκης – και η συνάντηση δεν ήταν απλώς μια ευγενική πολιτική επίσκεψη. Αρκετοί μιλούν πλέον για επαναδραστηριοποίηση του Βαγγέλη, με τακτικές παρεμβάσεις, δημόσιες ή ημι-δημόσιες. Και όπως ψιθυρίζεται στους πασοκικούς διαδρόμους, κάποιες από αυτές ίσως αποκτήσουν και «δομικό» ρόλο.
Το πιο ενδιαφέρον όμως δεν είναι αυτό. Είναι ότι μαζί με τον Βενιζέλο αρχίζουν να κινούνται και ορισμένοι γνωστοί του φιλελεύθερου χώρου, οι οποίοι δεν είχαν αξιοποιηθεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη — για διάφορους λόγους. Κάποιοι απ’ αυτούς, λένε οι κακές γλώσσες, έχουν ήδη κάνει την «υπέρβαση»: βοηθούν διακριτικά στα επικοινωνιακά του προέδρου Νίκου.
Έτσι, το ΠΑΣΟΚ του Νίκου δείχνει να ψάχνει συντεταγμένα μια «κεντροευρωπαϊκή» ανανέωση, με άρωμα Βενιζέλου, στήριξη τεχνοκρατών και… δανεική εμπειρία από τα δεξιά. Αν το σχέδιο πετύχει, θα το δούμε. Αν όχι, θα θυμούνται όλοι ότι «ο Βαγγέλης το προσπάθησε» — και ο Νίκος το ρίσκαρε.
Ο γεφυροποιός και οι ψίθυροι των προέδρων
Κάτω απ’ το ραντάρ και μακριά από τα μικρόφωνα, στήνονται κάποιες γέφυρες που μέχρι πρότινος θα φαίνονταν απίθανες. Πληροφορίες από καλά ενημερωμένα αυτιά λένε ότι υπάρχει ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα στο περιβάλλον του Ανδρουλάκη και το υπό διαμόρφωση κόμμα του Αλέξη Τσίπρα.
Ποιος τον συντονίζει; Όχι πολιτικός. Γνωστός δημοσιογράφος του κεντροαριστερού χώρου, με καλές σχέσεις και με τους δύο πρώην… και νυν. Έχει αναλάβει ρόλο άτυπου διαμεσολαβητή — άλλοι λένε «γεφυροποιού», άλλοι, πιο καυστικοί, λένε «κηπουρού κοινής αυλής».
Όπως και να ’χει, η γέφυρα χτίζεται. Το αν είναι για μελλοντική ένωση ή απλώς για… ασφαλή περάσματα μηνυμάτων, θα το δείξει ο χειμώνας. Πάντως, όσο το ΠΑΣΟΚ βλέπει τα ποσοστά να «σταθεροποιούνται», κάποιοι σκέφτονται ότι ίσως μια συνεργασία σε δεύτερο χρόνο να μην είναι και τόσο αδιανόητη.
Η χειραψία, η λάμψη και η απουσία
Μπορεί να μην πήγε στην εκδήλωση του Στυλιανίδη για να μη διασταυρωθεί με τον Κυριάκο, αλλά στην Παλαιά Βουλή εμφανίστηκε κανονικά. Ο Αντώνης Σαμαράς μπήκε την ώρα που μιλούσε ο Κώστας Καραμανλής και —τι σύμπτωση— ο πρώην πρωθυπουργός από το Ηράκλειο σταμάτησε τον λόγο του για να υποδεχτεί με θερμή χειραψία τον έτερο πρώην από την Καλαμάτα.
«Καλώς ήρθατε, κύριε πρόεδρε», του είπε ο Καραμανλής, με λάμψη στο βλέμμα, όπως λένε οι αυτόπτες. Και για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, η σκηνή σφραγίστηκε με χαμόγελα και εγκάρδιες κινήσεις.
Αντίθετα, ο νυν πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν… απών. Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο αντιπρόεδρος Κωστής Χατζηδάκης — με τον οποίο, εντελώς τυχαία φυσικά, κάθισε δίπλα-δίπλα ο Αντώνης Σαμαράς.
Μερικοί λένε ότι ο Σαμαράς απέφυγε την εκδήλωση του Στυλιανίδη επειδή ήξερε ότι θα πάει ο Κυριάκος. Άλλοι λένε ότι δεν ήθελε να τον κάνει πρώτο θέμα. Όπως και να ’χει, στη χθεσινή εκδήλωση επιβεβαιώθηκε ξανά ότι σε αυτό το κόμμα… το βλέμμα λέει περισσότερα από τις λέξεις.
