Ο Μητσοτάκης ανοίγει πρώτος την πόρτα του Μερτς
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ετοιμάζει βαλίτσες για Βερολίνο με μια ιδιότητα που δεν αναγράφεται σε καμία πρόσκληση: αυτή του πρώτου ξένου ηγέτη που πατάει το πόδι του στην Καγκελαρία μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς. Κι αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι.
Η επίσκεψη, λένε κυβερνητικά στελέχη, δεν κλείστηκε απλώς για να συζητήσουν οι δυο τους τα ευρωπαϊκά, τα γεωπολιτικά και τα μεταναστευτικά. Είναι ένα πολιτικό statement. Ο φιλελεύθερος-κεντροδεξιός άξονας του ΕΛΚ αναζητεί ξανά ηγεσία και, με Μακρόν σε ελεύθερη πτώση και Σολτς εκτός παιγνίου, ο νέος Καγκελάριος θέλει να δώσει σήμα restart – και ο Μητσοτάκης μπαίνει πρώτος στο κάδρο.
Πίσω από τις κλειστές πόρτες λένε ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα περιοριστεί σε χαμόγελα και χειραψίες. Θα ρίξει στο τραπέζι ιδέες για το νέο πακέτο ανταγωνιστικότητας της ΕΕ, θα επιμείνει στη συγκρότηση ευρωπαϊκής δύναμης άμυνας – και κυρίως θα βάλει πλάτη για να «κλειδώσει» ευρύτερη στήριξη στη ΝΔ ενόψει των ευρωεκλογών.
Το βράδυ, θα ανέβει στο βήμα του Economic Council της CDU για να παραλάβει τιμητικό βραβείο για τη μεταρρυθμιστική του στρατηγική. Στο ακροατήριο CEOs, τραπεζίτες και πολιτικά στελέχη της γερμανικής ελίτ. Και το μήνυμα θα είναι διπλό: Ελλάδα σταθερή, Ελλάδα φιλοεπενδυτική – και ο Μητσοτάκης, σταθερός πόλος στο μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό τοπίο.
Το Μαξίμου επενδύει σε εικόνα διεθνούς επιρροής. Και η πρώτη επίσημη «πασαρέλα» του Μερτς έχει σαφώς ελληνικό χρώμα.
Φέρτε πίσω τον Αλέξη
Ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος είπε φωναχτά αυτό που πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ μουρμουρίζουν από μέσα τους: «φέρτε πίσω τον Αλέξη». Όχι γιατί συγκλονίστηκαν από κάποιο νέο όραμα του πρώην πρωθυπουργού, αλλά γιατί βλέπουν την κάλπη να πλησιάζει και το μέλλον τους θολό. Και με Φάμελλο, Ανδρουλάκη και Χαρίτση ούτε ο ήλιος δεν ανατέλλει για την Κεντροαριστερά.
Όμως ο «παππούς από την Πόλη», για να θυμηθούμε την Πολίτικη Κουζίνα, δεν δείχνει πρόθυμος να επιστρέψει σπίτι. Οι «παλιοί του σύντροφοι» – που τώρα γίνονται δημόσιοι κατήγοροι – του έστησαν ήδη δικαστήριο για μαύρα ταμεία, ποινικούς κώδικες και contracts made in Kolonaki.
Κι αν στήσει νέο κόμμα, με ποιον; Με τι λεφτά; Και από ποια… μητρώα; Ο ΣΥΡΙΖΑ, κουτσός-στραβός, έχει την κρατική επιχορήγηση. Ο Τσίπρας τι θα έχει; Το θυμικό ενός κόσμου που έχει πια κουραστεί από τα «θα επιστρέψει».
Η αλήθεια είναι σκληρή: αν κάνει comeback, όλοι οι άλλοι στον χώρο – ΠΑΣΟΚ, Ζωή, Κασσελάκης, Πολάκης, ακόμα και οι Νέες Αριστερές – θα τον στολίσουν κανονικά. Και έτσι, αντί να γίνει ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, θα γίνει ο στόχος όλων των αποτυχημένων «προοδευτικών» σωτήρων.
Και κάπως έτσι, θα μείνει ο Κυριάκος να χαμογελάει… μόνος του.
Ο Μπακογιάννης, ο Δούκας και το θέατρο των σκιών… ΕΜΠΡΟΣ!
Μύρισε μπαρούτι χτες στη Βαρβάκειο, γιατί στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων δεν έλειψε τίποτα: δράμα, ίντριγκα και μια γερή δόση… παλαιοπασοκικής παράδοσης.
Ο Κώστας Μπακογιάννης, εμφανώς εκνευρισμένος, άδειασε τον Χάρη Δούκα για το ΕΜΠΡΟΣ, κατηγορώντας τον ότι «ευλογεί την κατάληψη» και ότι κάνει την Αθήνα «ό,τι να ’ναι». Φυσικά, δεν το είπε έτσι – το υπαινίχθηκε με το γνωστό στυλ: ευρωπαϊκό, κουστουμάτο και με ελαφριά υποδόρια ειρωνεία.
Ο Δούκας όμως δεν μάσησε. Όχι μόνο του το γύρισε πίσω το «πακέτο», αλλά κατηγόρησε την προηγούμενη δημοτική αρχή ότι υπέγραψε σύμβαση για κτίριο υπό κατάληψη, αφού πρώτα είχε χάσει τις εκλογές! Πονηρή υπογραφή Νοέμβρη μήνα, λένε οι κακές γλώσσες, λίγο πριν αλλάξει η φρουρά και με στόχο… να σκάσει το πρόβλημα στον επόμενο.
«Νοικιάσατε το ΕΜΠΡΟΣ για 20 χρόνια, το ξέρατε ότι είναι υπό κατάληψη και τώρα μας κάνετε τους έκπληκτους;» φέρεται να είπε άνθρωπος του Δούκα σε πηγαδάκι. Όσο για το γιατί δεν μπήκε μπουλντόζα, ακούγεται ότι υπήρξαν απόπειρες διαλόγου με τους… καλλιτέχνες της κατάληψης, αλλά «οι πόρτες έμειναν κλειστές». Πού να μπλέκεις τώρα με φουαγιέ επαναστατών και ομάδες περιφρούρησης με παλέτες.
Τελικά, η καταγγελία της σύμβασης πέρασε κατά πλειοψηφία – αλλά όλοι ξέρουν ότι το ΕΜΠΡΟΣ θα συνεχίσει να είναι σύμβολο πολιτιστικής αναρχίας και πολιτικής υποκρισίας. Άλλοι το βλέπουν ως φάρο δημιουργίας, άλλοι ως απομεινάρι ενός δήμου που δεν τολμά να πει «τέρμα οι καταλήψεις». Και κάπου ανάμεσα… το ενοίκιο τρέχει.
Ο Χατζηδάκης βάζει φρένο στο μπάχαλο της ασφάλτου
Δεν μάσησε τα λόγια του ο Κωστής Χατζηδάκης – και πολύ καλά έκανε. Με το βλέμμα στις κάμερες αλλά και στις ανθρώπινες ζωές, έδωσε το στίγμα του νέου ΚΟΚ που έρχεται εντός Μαΐου στη Βουλή: λιγότερες μαγκιές στο τιμόνι, περισσότερη ευθύνη και τεχνολογία παντού.
Τι φέρνει; Όριο 30 χλμ/ώρα στις πόλεις (επιτέλους!), βαριές ποινές για τους καουμπόηδες της ασφάλτου, παραβάσεις που καταγράφονται αυτόματα και πρόστιμα που δεν σηκώνουν παζάρια. Και επειδή το κράτος δεν μπορεί να έχει αστυνομικό σε κάθε γωνία, επιστρατεύονται 2.000 κάμερες και 500 «ιπτάμενοι ελεγκτές» μέσα από τα λεωφορεία.
Και ναι, για πρώτη φορά ένας αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν περιορίζεται στα λόγια. Ο Χατζηδάκης μίλησε για έργα που δίνουν λύσεις και σώζουν ζωές: Πατρών-Πύργου, flyover, ΒΟΑΚ, Μετρό, λεωφορεία – όλα με στόχο όχι μόνο την ανάπτυξη αλλά και την οδική ασφάλεια. Όχι άλλες χαμένες ζωές στην άσφαλτο. Όχι άλλα βουβά σπίτια.
Το κράτος αλλάζει σελίδα. Με σχέδιο, μέτρα, έλεγχο.
Κανείς δεν απειλεί σοβαρά τον Κυριάκο
Έξι χρόνια μετά τις δεύτερες κάλπες του 2019 και τέσσερις από το 40άρι του Ιουνίου 2023, η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να κυριαρχεί πολιτικά. Όχι γιατί βρίσκεται στο απόγειο της δημοφιλίας της — έχει κι αυτή φθορά, κι αυτή γκρίνια — αλλά γιατί απέναντί της δεν στέκεται κανείς σοβαρός αντίπαλος.
Το ΠΑΣΟΚ, δεύτερο στη Βουλή, δείχνει στα γκάλοπ ότι δεν έχει ακόμα πείσει κανέναν πως μπορεί να κυβερνήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραπαίει σε ιστορικά χαμηλά, με αρχηγό-υποκατάστατο και στελέχη που αλληλοροκανίζονται. Η Κωνσταντοπούλου ανεβαίνει, αλλά παραμένει «μοναχική φωνή διαμαρτυρίας». Ο Κασσελάκης… ψάχνεται. Ο Τσίπρας διστάζει.
Και κάπου εκεί, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει μοναδική σταθερά στο κέντρο της πολιτικής ζωής. Ο μόνος που εμπνέει εμπιστοσύνη σε εκλογικά κοινά πέρα από το κόμμα του. Που μιλά στους μετριοπαθείς, που δίνει κατεύθυνση. Με λάθη, με φθορά, με κριτική. Αλλά παραμένει μόνος στο γήπεδο.
Το πρόβλημα της αντιπολίτευσης δεν είναι απλώς η πολυδιάσπαση — είναι η απουσία σοβαρής εναλλακτικής. Η χώρα κυβερνιέται επί εννέα χρόνια από τον ίδιο πρωθυπουργό. Και η αντιπολίτευση, ακόμα και σήμερα, μοιάζει να ψάχνει αρχηγό, αφήγημα και κοινό.
Ο Άδωνις έβαλε τάξη
Μια φορά κι έναν καιρό, έπαιρνες τηλέφωνο για ραντεβού στον ΕΟΠΥΥ και το έπαιρνες… σε επόμενο μήνα. Τώρα, με το finddoctors.gov.gr, το ραντεβού έρχεται σε 2 μέρες. Και ξέρεις τι έγινε; 1.500 γιατροί… εξαφανίστηκαν. Γιατί τώρα καταγράφονται όλα ψηφιακά και δεν μπορείς να «κόψεις» 200 ραντεβού με τον εαυτό σου.
Το ΕΣΥ μπαίνει στην πρίζα: GPS «βραχιολάκια» στα ΤΕΠ, 1 εκατ. ραντεβού το μήνα από Ιούνιο, και λιγότερες ουρές – περισσότερη ουσία. Όχι, δεν είναι τρέιλερ. Είναι η πρώτη φορά που μεταρρύθμιση στην Υγεία δεν είναι ανέκδοτο.
Ο Άδωνις τους έβαλε όλους σε τάξη – και έκοψε το «τυφλό» 10ευρο.
Τραμπουκισμός με… ταρίφα στο Υπ. Μεταφορών – Ο Λυμπερόπουλος «μπούκαρε» στο γραφείο Κυρανάκη
Δεν ήταν συνάντηση, δεν ήταν διαμαρτυρία. Ήταν εισβολή, μου λένε από το υπουργείο Μεταφορών, για την ξαφνική «έφοδο» του Θύμιου Λυμπερόπουλου – προέδρου του ΣΑΤΑ – με συνοδεία έξι συνδικαλιστών στο γραφείο του Κώστα Κυρανάκη, εν τη απουσία του τελευταίου λόγω ταξιδιού στη Ρώμη με τον πρωθυπουργό.
Οι καταγγελίες από πλευράς υπουργείου μιλούν για απειλές σε υπαλλήλους και φωνές τύπου: «είστε υπαλληλίσκοι μου – 40 χρόνια μπαίνω όποτε θέλω». Το σχόλιο από συνεργάτες του Κυρανάκη ήταν σαφές: «Δεν είναι πολιτική πίεση, είναι καθαρός τραμπουκισμός». Και προσθέτουν: «Δεν υπάρχει ανοχή».
Να σας πω πως στο υπουργείο δεν έχουν καμία διάθεση να πατήσουν φρένο. Και καλά κάνουν.
Χωρίς φασαρία, με σαφές μήνυμα
Μετά την Intertech που «κατάπιε» η CD Media, άλλη μια «μικρή» του ταμπλό αλλάζει χέρια: η Κυριακούλης Mediterranean Cruises. Οι βασικοί μέτοχοι –η οικογένεια Κυριακούλη– πέρασαν την μπάλα στον Παναγιώτη και τη Ρήγα Τζώρτζη, μέσω της Indigo Marine, η οποία πήρε 26,75%.
Η οικογένεια κράτησε 21,5%, αλλά ο έλεγχος χάθηκε. Με απλά λόγια: τώρα άλλοι κάνουν κουμάντο. Κι αυτό, ενώ η εταιρεία έδειχνε κουρασμένη, παρά το τουριστικό boom των τελευταίων ετών. Χρονιά μπαίνει, χρονιά βγαίνει, ζημιές έβγαζε.
Δεν μιλάμε για δημόσια πρόταση – το ποσοστό δεν αγγίζει το όριο του 33,3%. Θα μπορούσε να γίνει προαιρετική αν το επιλέξουν, αλλά ακόμα… σιγή ιχθύος. Πάντως, η νέα διοίκηση αν θέλει να αλλάξει σελίδα, θα πρέπει να βάλει και το χέρι στην τσέπη. Αλλιώς, η αλλαγή απλώς θα είναι ονομαστική.
Stay tuned – έρχονται και άλλες κινήσεις στο ταμπλό των μικρών.
