Δημοσιεύτηκε στην έντυπη εφημερίδα Today Press
Γράφει η Δάφνη Γρηγοριάδη, οικονομική αναλύτρια *
Η οικονομική αναλύτρια Δάφνη Γρηγοριάδη, μοιράζεται στην Today Press την αγάπη τους για την ποίηση με αφορμή τη νέα προσωπική της έκδοση.
Η ποίηση μπήκε στη ζωή μου χωρίς να σχεδιάσω ως μια ανάγκη έκφρασης που αναδύθηκε μέσα από έντονα συναισθήματα και βαθιές πνευματικές αναζητήσεις.
Είναι τρόπος να εκφράσω συναισθήματα και σκέψεις που δεν μπορούσαν να χωρέσουν ούτε σε αριθμούς, ούτε σε αναλύσεις. Αν και η επαγγελματική μου πορεία είναι στον χώρο των οικονομικών, πάντα ένιωθα ότι χρειάζομαι άλλη «γλώσσα» για να μιλήσω — μια γλώσσα πιο εσωτερική, πιο ελεύθερη, που δεν περιορίζεται από το ορθολογικό και το μετρημένο.
Από μικρή αγαπούσα τον γραπτό λόγο. Στο σχολείο θυμάμαι πως η έκθεση και η λογοτεχνία ήταν πάντα τα αγαπημένα μου μαθήματα. Ήδη από το δημοτικό έγραφα μικρές ιστορίες και ποιήματα — μερικά αυθόρμητα, άλλα εμπνευσμένα από ό,τι διάβαζα ή ζούσα. Συνήθιζα να κρατάω τετράδια με σκέψεις, εικόνες.
Τα περισσότερα δεν τα έδειχνα σε κανέναν· τα έγραφα για μένα, σαν ένας μυστικός διάλογος με τον εαυτό μου. Μεγαλώνοντας, αυτή η ανάγκη δεν χάθηκε. Αντιθέτως, ώριμασε. Συνεχίζω να γράφω, να σημειώνω σκέψεις, να κρατώ προσχέδια περιμένοντας τη σωστή στιγμή. Η ποίηση ήταν και παραμένει για μένα ο πιο άμεσος και ειλικρινής τρόπος να αποτυπώνω τις σκέψεις μου, χωρίς φιλτράρισμα, χωρίς πίεση.
Η ελληνική γλώσσα έχει μια ξεχωριστή δύναμη· είναι πλούσια, εκφραστική, γεμάτη ιστορία και βάθος. Μέσα από την ποίηση, αυτός ο γλωσσικός πλούτος αποκτά ακόμη μεγαλύτερη ένταση — οι λέξεις μεταμορφώνονται σε σύμβολα, συναισθήματα, εικόνες.
Γράφω ποίηση γιατί θέλω να αποτυπώσω την ουσία όσων βιώνω.
Γράφω για να αποτυπώσω κάτι ουσιαστικό, όσο απλό ή σύνθετο κι αν είναι. Η ποίηση λειτουργεί σαν αντίβαρο στην καθημερινότητα, μια παύση που επιτρέπει τον αναστοχασμό. Είναι ένας προσωπικός χώρος, όπου οι σκέψεις βρίσκουν μορφή χωρίς να χρειάζονται πάντα απαντήσεις.
Γράφω για να αφήσω κάτι που θα μείνει.
Οι άνθρωποι περνάμε, αλλά τα γραπτά μένουν. Όπως το βιβλίο μου «Χρηματοοικονομική Φιλοσοφία», που σχετίζεται με την επιστήμη μου και αποτελεί μια μορφή παρακαταθήκης, έτσι και η ποιητική μου συλλογή «Λούσιμο στο φως» είναι η ανάγκη να χαρίσω λέξεις που ίσως συνοδεύουν και άλλους στον δικό τους δρόμο.
Μέσα από κάθε ποίημα καταγράφω την προσπάθεια αναζήτησης του φωτός: άλλοτε στις σχέσεις, άλλοτε στην καθημερινότητα, άλλοτε μέσα μας. Το φως ως σύμβολο ζωής, μια ατέρμονη αναζήτηση.
Κάθε λέξη, μια αχτίδα ήλιου.
Κάθε ποίημα, ένα βήμα προς το ανέσπερο φως.
Κάθε σελίδα, μια υπενθύμιση πως η αναζήτηση του φωτός είναι μια διαδρομή δίχως τέλος.
Ελπίζω να σας ταξιδέψει και να σας εμπνεύσει! Σας προτρέπω να κάνετε τι σημαίνει «φως» για τον καθένα σας!
*Κείμενο της Δάφνης Γρηγοριάδη με αφορμή την ποιητικής της συλλογή «Λούσιμο στο φως», από τις εκδόσεις Όστρια
