Γράφει ο Άκης Λιάντζουρας
Είδηση; Μπα. Πιο πολύ σαν προσκλητήριο για την Αποκάλυψη ακούγεται.
Γιατί όταν ο Νετανιάχου ακονίζει τα μαχαίρια του για την Τεχεράνη, ο Τραμπ μαζεύει διπλωμάτες από τη Βαγδάτη και οικογένειες στρατιωτικών από όλη την μέση ανατολή λες και είναι Pokemon που τα φυλάει στο Pokeball του, και το Ιράν απαντάει με “μπορούμε να σας πατήσουμε τα κουμπιά πριν καν ανοιγοκλείσετε το μάτι”, δεν μιλάμε για διεθνείς σχέσεις. Μιλάμε για γεωπολιτική φάρσα με φόντο το πετρέλαιο.
Το σκηνικό είναι απλό. Ή μάλλον όχι: είναι ενορχηστρωμένα σύνθετο, σαν συμφωνία Μάλερ για drone, ουράνιο και 69 δολάρια το βαρέλι. Οι traders μυρίστηκαν αίμα πριν καν σπάσει μύτη – και έκαναν αυτό που κάνουν καλύτερα: αγόρασαν πανικό. Το Brent πήγε στα ουράνια (κυριολεκτικά και μεταφορικά), το WTI σκαρφάλωσε σαν έφηβος στη μάντρα του στρατοπέδου, κι όλοι αυτοί που μιλάνε για «σταθερότητα στην περιοχή» ξαφνικά άλλαξαν θέμα. Μιλάνε για «ανθεκτικότητα της αγοράς» – γιατί προφανώς, όταν πέφτουν βόμβες, ανεβαίνουν τα νούμερα στα Excel.
Και μετά έχεις τον Τραμπ, πάντα πιστός στον ρόλο του reality show Προέδρου-με-πυρηνικό-
Και απέναντί του, το Ιράν. Με τους μιλιταριστές να τρίβουν τα χέρια τους, τους μουλάδες να αναθεματίζουν τη Δύση και τον Νασιρζαντέ να λέει ξεκάθαρα: “Αν μας χτυπήσετε, δεν θα προλάβετε να πείτε ‘ουράνιο’”. Τόσο απλά. Κι αν δεν το πιστεύεις, ρώτα τα αμερικανικά F-35 που κάνουν βόλτες στον Περσικό σαν να ψάχνουν μπαρ να πιουν ουίσκι.
Από την άλλη μεριά, το Ισραήλ. Η κλασική περίπτωση «δεν ρωτάω κανέναν, βαράω πρώτος». Και καλά κάνει – γιατί όποιος περιμένει τις ΗΠΑ για άδεια, πεθαίνει από γραφειοκρατία, όχι από βόμβες. Πέντε πηγές – λέει το ρεπορτάζ της Νατάσας Στασινου της Ναυτεμπορικης- συμφωνούν ότι το Τελ Αβίβ ετοιμάζεται για μονομερή επίθεση. Και πότε οι πηγές είπαν ψέματα τελευταία φορά; Μόνο όταν μιλούσαν για ειρήνη.
Ο κόσμος μυρίζει πόλεμο και οι αγορές κάνουν σαν να πρόκειται για Black Friday. Αλλά δεν είναι. Είναι πιθανότατα το ξεκίνημα μιας νέας φάσης, με το Ιράν να επιστρέφει στην πλήρη απομόνωση και το πετρέλαιο να γίνεται ξανά το πιο επικίνδυνο σπορ στον πλανήτη. Όχι γιατί δεν ξέρουμε πώς να το διαχειριστούμε. Αλλά γιατί το αφήνουμε σε πολιτικούς που νομίζουν πως οι πόλεμοι είναι PowerPoint και τα βαρέλια πετρελαίου, tokens για το επόμενο G20.
Και η Ευρώπη; Άφαντη. Μάλλον γράφει πάλι ψήφισμα για να “καταδικάσει τη βία από όπου κι αν προέρχεται”. Κάπου ανάμεσα σε ένα latte με βρώμη και μια πρόταση για tax the rich, η Γηραιά Ήπειρος έχει χάσει το manual για το τι κάνεις όταν η φωτιά πλησιάζει το σπίτι σου.
Άρα πάμε για πόλεμο;
Όχι ακόμα. Προς το παρόν, είναι ένα high-stakes poker game ανάμεσα σε τρεις μανιακούς και ένα καρτέλ. Αλλά το τραπέζι τρίζει, οι μάρκες είναι ζωές, και κάποιος θα πει “all in”.
Εμείς;
Εμείς γράφουμε άρθρα και κοιτάμε τα charts του Brent.
Κάποιοι ανάβουν φιτίλια. Εμείς απλώς κοιτάμε το σπίρτο, αναλύουμε τη φλόγα και μετράμε τα likes.
ΥΓ. Μείνετε συντονισμένοι. Ίσως το επόμενο alert να μην είναι για τις τιμές του πετρελαίου – αλλά για τα αεροπορικά προς Κύπρο, γιατί η φωτιά στην αυλή των άλλων σπάνια μένει μακριά.
