Δημοσιεύτηκε στην έντυπη εφημερίδα Today Press
του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Νομική διχογνωμία με υπόβαθρο διατάραξης της διάκρισης εξουσιών διακρίνει την απόφαση του Εκλογοδικείου με την οποία χάνουν τη βουλευτική τους έδρα ο πρόεδρος των Σπαρτιατών Βασίλης Στίγκας και δύο βουλευτές του, ο Πέτρος Δημητριάδης και ο Αλέξανδρος Ζερβέας.
Παρά το γεγονός ότι τον προηγούμενο μήνα το Εφετείο είχε απαλλάξει τους βουλευτές των σχετικών κατηγοριών περί εξαπάτησης των εκλογέων καθώς και για ευθεία σύνδεση τους με την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής και το στέλεχος της Ηλία Κασιδιάρη, εν τούτοις οι ανώτατοι δικαστές δεν έκριναν απαραίτητο να περιμένουν την τελική κρίση του ποινικού δικαστηρίου και εξέφρασαν θέση ότι η Βουλή μπορεί να εξακολουθήσει να λειτουργεί με 3 βουλευτές λιγότερους. Η δε αναφορά ότι κάτι αντίστοιχο είχε ξανασυμβεί το 1992 μετά την καταδίκη στο Ειδικό Δικαστήριο του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Δημ. Τσοβόλα δεν ευσταθεί διότι είχαν επαναπροκηρυχθεί εκλογές στην εκλογική του περιφέρεια (την Β΄ Αθηνών), στις οποίες είχε επικρατήσει ο Γ. Μαγκάκης έναντι του Β. Λεβέντη.
Περαιτέρω προ 12ετίας, όταν προφυλακίστηκαν βουλευτές της Χρυσής Αυγής, ουδείς έχασε την έδρα του.
Το αρ. 54 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο το εκλογικό σύστημα, οι εκλογικές περιφέρειες και ο αριθμός των βουλευτών ορίζονται με νόμο και προεδρικά διατάγματα, όχι φυσικά με δικαστήρια, φαίνεται ότι τελικώς αναιρείται από τους ίδιους τους θεματοφύλακες του δημιουργώντας τη δυσάρεστη εντύπωση της μεθοδευμένης προσπάθειες να «κατευθύνει» η μία εξουσία την άλλη.
Συγκεκριμένα, στο βασικό ερώτημα της ανακατανομής των βουλευτικών εδρών, οι ανώτατοι δικαστές φαίνεται ανέφεραν: «Οι διατάξεις του νόμου 345 /1976 δεν προβλέπουν σε περίπτωση ακύρωσης ανακήρυξης βουλευτή λόγω συμμετοχής του σε πολιτικό κόμμα με υποκρυπτόμενο αρχηγό, που συνιστά την εκλογική παράβαση της εξαπάτησης του εκλογικού σώματος, την ανακατανομή της βουλευτικής έδρας σε υποψήφιους βουλευτές άλλων πολιτικών κομμάτων. Οι επίμαχες έδρες παραμένουν κενές».
Βασικά σημεία
Στα βασικότερα σημεία του το σκεπτικό αναφέρει τα εξής: «Η περίπτωση της εξαπάτησης των εκλογέων από τους εκλογικούς συνδυασμούς πολιτικού κόμματος με υποκρυπτομενο αρχηγό αφορά το σύνολο της επικράτειας και ειδικότερα τις εκλογικές περιφέρειες στις οποίες ανακηρύχθηκαν βουλευτές του εν λόγω πολιτικού κόμματος. Αν όμως με την ένσταση αμφισβητούνται τα αποτελέσματα μόνο ορισμένης ή ορισμένων εκλογικών περιφερειών, για τις λοιπές εκλογικές περιφέρειες για τις οποίες δεν ασκήθηκαν ενστάσεις οι εκλογές έχουν καταστεί οριστικές και αμετάκλητες».
Συνεπώς «το δικαστήριο κρίνει ότι ενόψει της φύσης της συγκεκριμένης εκλογικής παράβασης που συνίσταται σε εξαπάτηση των εκλογέων με συμμετοχή στις εκλογές πολιτικού κόμματος με υποκρυπτόμενο αρχηγό σε όλη την επικράτεια, η επανάληψη της ψηφοφορίας στις συγκεκριμένες εκλογικές περιφέρειες καθίσταται περιττή. Η ανακήρυξη της αναπληρωματικής βουλευτή του ιδίου κόμματος στην εκλογική περιφέρεια της Β΄ Θεσσαλονίκης δεν είναι επιτρεπτή ενόψει της ιδιαιτερότητας της συγκεκριμένης εκλογικής παράβασης που αφορά συνολικά το πολιτικό κόμμα στο οποίο συμμετείχε ο βουλευτής η εκλογή του οποίου ακυρώνεται όπως επίσης και της αναπληρωματικής βουλευτή».
Συνταγματολόγοι
Οι πανεπιστημιακοί από την πλευρά τους εκφράζουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με το αν η μείωση του όλου αριθμού των βουλευτών συμπαρασύρει και τα όρια των απαιτούμενων πλειοψηφιών για την κατάθεση προτάσεων, την έγκριση νομοσχεδίων και την αναθεώρηση του Συντάγματος. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι τελευταίες τοποθετήσεις του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου και του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου. Ο κ. Βενιζέλος υπογραμμίζει : « ο όλος αριθμός των βουλευτών είναι 300. Δεν σας καταλαμβάνω εξαπίνης. Παρότι η Βουλή μένει με 297 βουλευτές, ο όλος αριθμός των βουλευτών είναι 300. Επειδή βλέπω tacitus consensus omnium, ας καταγραφεί ότι είπαμε πως είναι 300».
Με «εξέπληξε ότι θα έχουμε μια Βουλή 297 βουλευτών. Ποτέ δεν είχαμε δει ξανά αυτό», παρατηρεί από πλευράς του ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα «βιωματικό» ανέφερε πως την εποχή που ήταν υπουργός Εσωτερικών έφερε μία διάταξη που ψηφίστηκε και από τους 300 βουλευτές με συμφωνία όλων των πολιτικών κομμάτων. «Ψηφίστηκε με ομοφωνία να μην συνυπολογίζονται τα λευκά. Θεωρήσαμε με αυτό τον τρόπο ότι αυτό πρέπει να αποφευχθεί πάση δυνάμει. Αυτό το κεκτημένο που είχαμε τότε αποφασίσει έρχεται σήμερα να αλλοιωθεί με αυτή την απόφαση και να αποτελέσει και έναν κανόνα για το μέλλον που δεν μπορούμε νομοθετικά να το προβλέψουμε».
