Δημοσιεύτηκε στην έντυπη εφημερίδα Today Press
του Ανέστη Γερονικολάκη
Αυτό που γίνεται τον τελευταίο καιρό δεν έχει προηγούμενο.
Εγώ από τα σχολικά μου χρόνια ήξερα πως έργο των δημοσιογράφων είναι να καταγράφουν το «τώρα», των πολιτικών επιστημόνων να καταγράφουν τα γεγονότα σε ένα βάθος χρόνου ενώ οι ιστορικοί έπιαναν δουλειά αφού είχε περάσει – τουλάχιστον – μια εικοσαετία από τα γεγονότα.
Η απόσταση του χρόνου βοηθάει όχι μόνο σε πιο νηφάλιες σκέψεις, αναλύσεις και αποτυπώσεις, αλλά και στη διεύρυνση των πηγών.
Πέραν δηλαδή των προσωπικών σκοπιμοτήτων που εκλείπουν όταν πια έχουν φύγει από τη ζωή (ή έστω από το προσκήνιο) οι βασικοί πρωταγωνιστές, ιστορικών γεγονότων, με το πέρασμα των χρόνων υπάρχει και ένας μεγαλύτερος «βιβλιογραφικός» πλούτος.
Έλα μου όμως που όλοι έχουν βαλθεί να ξαναγράψουν την Ιστορία, σε χρόνους… δημοσιογραφικούς.
Με πρώτη – πρώτη τη Μέρκελ, που ξαφνικά αγάπησαν οι μεγαλύτεροι εχθροί της. Εκείνοι που κάποτε της έλεγαν GO BACK…
Αλλά και ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, παραχώρησε συνέντευξη δίνοντας τη δική του εκδοχή για τα γεγονότα. Παλιά «γάτα» της πολιτικής βεβαίως ο ίδιος, αλλά και διαβασμένος ως Ακαδημαϊκός διδάσκαλος, φρόντισε να αδειάσει εκείνους που έπρεπε. Με πρώτη τη Μέρκελ, και τις μισές της αλήθειες.
Η ιστορία ξαναγράφεται και κάποιοι ετοιμάζονται να μας την… διαβάσουν, μετά το τελικό τους Rebranding, φιλοδοξώντας να πάρουν πάλι θέση στα πράγματα.
Ποιος ξέρει όμως τι τους επιφυλάσσει η Ιστορία;
Εκείνη που θα γράψουν οι κανονικοί ιστορικοί….
