Δημοσιεύτηκε στην έντυπη εφημερίδα Today Press
του Ανδρέα Μαζαράκη
Οι μάχες συνεχίστηκαν μέχρι το 1948, οπότε και έληξαν, με το Πακιστάν να διοικεί το δυτικό τμήμα του Κασμίρ, ενώ η Ινδία διοικεί το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου, και με την Κίνα να κατέχει δύο λεπτές φέτες του βόρειου Κασμίρ. Το Κασμίρ δηλαδή είναι ένα βαθιά διαιρεμένο κράτος. Δύο από τις περιοχές του ελέγχονται από το Πακιστάν και τρεις περιοχές από την Ινδία. Και οι δύο χώρες, ωστόσο, διεκδικούν ολόκληρη την πολιτεία Τζαμού και Κασμίρ. Ο ίδιος ο λαός του Κασμίρ αγωνίζεται εδώ και καιρό για αυτονομία και τελικά για ανεξαρτησία. Στον πυρήνα της, λοιπόν, πρόκειται για μια σύγκρουση που έχει τόσο ενδοκρατικό όσο και διακρατικό χαρακτήρα.
Γεωγραφικά το Κασμίρ συνορεύει με την Ινδία, το Πακιστάν και την Κίνα. Οι περιοχές του Αζάντ και τα ορεινά βόρεια εδάφη ελέγχονται από το Πακιστάν, ενώ τρεις περιοχές -το Τζαμού, το Λαντάκ και η κοιλάδα του Κασμίρ- ελέγχονται από την Ινδία. Από τις τρεις περιοχές που ελέγχει η Ινδία, μόνο η κοιλάδα του Κασμίρ έχει πλειοψηφικό μουσουλμανικό πληθυσμό. Το Λαντάκ είναι κυρίως βουδιστικό, ενώ το Τζαμού είχε κάποτε μουσουλμανική πλειοψηφία, αλλά, λόγω της κοινοτικής βίας το 1947 και το 1948, σήμερα έχει πλειοψηφία ινδουιστών.
Το Κασμίρ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις επιδοτήσεις της ινδικής κυβέρνησης -ακόμη και για την πληρωμή των επίσημων μισθών και ως εκ τούτου η οικονομική ανάπτυξη είναι ανέφικτη, διότι, λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης και του οικονομικού αποκλεισμού που έχει επιβληθεί, η τοπική οικονομία έχει καταρρεύσει και o τουρισμός, o οποίος ήταν σημαντικός για τη δημιουργία εισοδημάτων, έχει μειωθεί.
Τα κύρια μέρη που εμπλέκονται σε αυτή τη σύγκρουση είναι η Ινδία, το Πακιστάν και ο λαός του Κασμίρ (κάποιοι υπέρ του Πακιστάν, κάποιοι υπέρ της ανεξαρτησίας, κάποιοι υπέρ της Ινδίας). Στους δευτερεύοντες παράγοντες περιλαμβάνονται οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, το Ηνωμένο Βασίλειο την εποχή της διχοτόμησης, η Κίνα -η οποία σήμερα υποστηρίζει το Πακιστάν σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης έναντι της Ινδίας- και ισλαμιστές μαχητές από διάφορες χώρες που έχουν ανακηρύξει τη σύγκρουση ως μια ακόμα μουσουλμανική τζιχάντ. Στα τρίτα μέρη αυτής της σύγκρουσης περιλαμβάνονται τα Ηνωμένα Έθνη, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Ρωσία και οι ΗΠΑ.
Το Πεκίνο διατηρεί σημαντική επιρροή, Τόσο σε στρατηγικό όσο και σε διαρθρωτικό επίπεδο. Σήμερα, η Κίνα είναι o μεγαλύτερος επενδυτής του Πακιστάν και βασικός εταίρος στον οικονομικό διάδρομο Κίνας-Πακιστάν, στα πλαίσια των νέων Δρόμων του Μεταξιού. Η συνεχιζόμενη αστάθεια στην περιοχή θέτει άμεσες απειλές για τους Κινέζους υπηκόους και τις υποδομές, ένα όλο και πιο συχνό φαινόμενο στο Μπαλουχιστάν και την πακιστανική περιοχή Κιμπέρ-Πακτούνκβα. Η Κίνα, η οποία βρίσκεται προς τις πηγές (ανάντη, προς τα πάνω) των ποτάμιων συστημάτων του Ινδού και του Μπραχμαπούτρα, διαθέτει σημαντική υδροπολιτική επιρροή, καθώς μόνο ο Μπραχμαπούτρα παρέχει σχεδόν το 30% του γλυκού νερού της Ινδίας και περίπου το 44% του υδροηλεκτρικού δυναμικού της.
Τα πυρηνικά
Για το Πεκίνο, το Κασμίρ είναι ένας τόπος, όπου διασταυρώνεται η στρατηγική ευθυγράμμιση με το Ισλαμαμπάντ. Ο συνοριακός ανταγωνισμός με την Ινδία και οι φιλοδοξίες του για τη δημιουργία μιας Οικονομικής Ζώνης στα πλαίσια του νέου «Δρόμου του Μεταξιού» στην Ασία. Μια διαρκής αντιπαράθεση IVδίας-Πακιστάν διασπά τη στρατηγική προσοχή της Ινδίας και επιτρέπει στην Κίνα να ενισχύσει την περιφερειακή της θέση χωρίς άμεση αντιπαράθεση. Αν η Κίνα είναι απίθανο να επιλύσει την κρίση, έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει την πορεία της. Τελικά, η σύγκρουση στο Κασμίρ ενσωματώνει ένα σύνθετο αμάλγαμα θρησκευτικών, εθνικιστικών και πολιτικών ταυτοτήτων, που είναι βαθιά ριζωμένες στην ιστορία, και μία τεράστια απειλή, τόσο για την περιοχή της Νότιας Ασίας όσο και για την ασφάλεια όλου του πλανήτη, αφού Ινδία και Πακιστάν διαθέτουν πυρηνικά όπλα και η κουλτούρα τους δεν μοιάζει διόλου με των Δυτικών, δηλαδή το πάτημα του κουμπιού είναι πιο εύκολη υπόθεση γι’ αυτούς.
Δύσκολη η κατάσταση
Η σύγκρουση στο Κασμίρ διαρκεί πάνω από 70 χρόνια και η λύση του προβλήματος φαίνεται μακρινή. Στις 22 Απριλίου του τρέχοντος έτους, σε ένοπλη επίθεση η συνεχιζόμενη αστάθεια στην περιοχή θέτει άμεσες απειλές εναντίον γκρουπ τουριστών στο Παχαλγκάμ, στο υπό ινδική διοίκηση Κασμίρ, σκοτώθηκαν 26 Ινδουιστές. Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε μια ένοπλη ομάδα με την ονομασία Μέτωπο Αντίστασης (TRF), η οποία διεκδικεί την ανεξαρτησία του Κασμίρ. Η Ινδία ισχυρίστηκε ότι το TRF ήταν παρακλάδι τρομοκρατικής οργάνωσης με έδρα το Πακιστάν. Το Ισλαμαμπάντ αρνήθηκε τους ισχυρισμούς περί εμπλοκής του στην επίθεση και ζήτησε ουδέτερη έρευνα. Στις 7 Μαΐου, η Ινδία εξαπέλυσε την Επιχείρηση Sindoos πραγματοποιώντας πυραυλικές επιθέσεις σε πολλαπλούς στόχους στο Πακιστάν και σε τμήμα του Κασμίρ που διοικείται από το Πακιστάν, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 31 άνθρωποι να σκοτωθούν σε έξι πόλεις-στόχους. Οι Ένοπλες Δυνάμεις του Πακιστάν, απελπισμένες να προβούν σε αντίποινα, εξαπέλυσαν επιθέσεις σε 15 ινδικές πόλεις, χρησιμοποιώντας μη επανδρωμένα αεροσκάφη και άλλα βλήματα, αλλά εμποδίστηκαν από το ανώτερο σύστημα αεράμυνας της Ινδίας.
Η ευθυγράμμιση
Εν μέσω των συνεχιζόμενων εντάσεων στα σύνορα Ινδίας-Πακιστάν, ένα βίντεο του Σουάμι Γιογκεσβαρανάντα Γκίρι, γνωστότερου ως Σουάμι ΓΙΟ, που προφητεύει τα γεγονότα ενός πολέμου, έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σε ένα podcast, πέρυσι τον Ιούλιο, o πνευματικός γκουρού υποστήριξε ότι ένας μεγάλος πόλεμος θα ξέσπάσει το 2025. «Θα υπάρξει ευθυγράμμιση των πλανητών γύρω στις 30 Μαΐου. Αστρολογικά, αυτή η ευθυγράμμιση έξι πλανητών αντικατοπτρίζει τις διαμορφώσεις που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια σημαντικών ιστορικών γεγονότων, όπως η Μαχαμπαράτα και άλλοι μεγάλοι πόλεμοι», δήλωσε ο Σουάμι Γιο. «Αυτή η ευθυγράμμιση δείχνει μια μεγάλη στιγμή για την Ινδία και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι σηματοδοτεί την έναρξη της χρυσής εποχής της», πρόσθεσε.
Αυτή η χρυσή εποχή, αν έρθει μέσα από την καταστροφή, μόνο χρυσή δεν θα είναι για κανέναν. Η ειρήνη είναι η μόνη λύση και οι άμεσα εμπλεκόμενοι αρχίζουν να το βλέπουν καθαρά. Οι Κασμίριοι έχουν κουραστεί από τη συνεχή αστάθεια και επιθυμούν ένα τέλος στα βάσανά τους. Το Πακιστάν, το οποίο εξελίχθηκε σταδιακά σε «πιόνι» για κάθε Δύναμη που το πλήρωνε και του παρείχε διεθνή υποστήριξη για όλες τις τρομοκρατικές δραστηριότητές του, θέλει πια να εμφανιστεί ως υπεύθυνος και εποικοδομητικός παράγοντας στη διεθνή κοινότητα. Και για την Ινδία, όμως, που προστταθεί να προβάλει μια εικόνα εσωτερικής σταθερότητας, διεθνούς ανόδου και να επιβληθεί ως ανερχόμενη παγκόσμια Δύναμη, o πόλεμος αυτός την απομακρύνει από τους στόχους της, αφήνοντας παράλληλα και την Κίνα ξέφραγη να κερδίζει έδαφος εναντίον της. Καμία από τις δύο χώρες δεν μπορεί να αντέξει τον πόλεμο, αλλά πώς να ξεφύγουν από το καλοστημένο «διαίρει και βασίλευε»; Και, βέβαια, εκτός από τους Βρετανούς, πανταχού παρών είναι και οι Τούρκοι.
O Ινδός στρατηγός Γκαγκάν Ντιπ Μπάκσι αποκάλυψε ότι o Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στρατολόγησε περίπου 3.000 μισθοφόρους, από διάφορα μέρη της Τουρκίας, και τους έστειλε στο Τζαμού και Κασμίρ, όπου διεξήγαγαν στη συνέχεια κοινές επιχειρήσεις με τις πακιστανικές μυστικές εταιρείες (ISI) στο Κασμίρ. Μίλησε επιτακτικά για την ανάγκη στήριξης της Ελλάδας απέναντι στην τούρκικη επιθετικότητα στο Αιγαίο, υποστηρίζοντας ότι η Ινδία πρέπει να σταματήσει την τούρκικη επιρροή, που απειλεί τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή. «Είμαστε μια παγκόσμια πυρηνική δύναμη και, αν η Τουρκία συνεχίσει να μας προκαλεί, μπορούμε να την ανατινάξουμε», δήλωσε, δείχνοντας τη στροφή του Νέου Δελχί προς την Αθήνα, ένα σημαντικό στρατηγικό άνοιγμα για την Ελλάδα. Η Ελλάδα πρέπει να αρπάξει την ευκαιρία και να βρει τον γεωστρατηγικό της ρόλο στη μετά Τραμπ, Πούτιν και Τζινττίνγκ εποχή. Πρέπει να απομακρυνθεί από τα νεκρά ευρωδόγματα και την ατζέντα του εθνομηδενισμού.
Την αξία μας όλοι στον κόσμο τη γνωρίζουν, εκτός από εμάς που δεν μπορούμε να την αντιληφθούμε, επειδή μας αποδυναμώνουν την ψυχή μας και την αξιοπρέπεια ασταμάτητα και με κάθε τρόπο εδώ και πολλά-πολλά χρόνια. Αν σηκώσουμε λίγα εκατοστά το κεφάλι μας, που κοντεύει να ακουμπήσει στο έδαφος, θα δούμε τη μεγάλη εικόνα. Θα δούμε τον φόβο των Βρετανών μη και ξυπνήσουμε, τη διπροσωπία των Γάλλων, τη φιλοτουρκία των Γερμανών, τον ύπουλο ρόλο των Ιταλών σε όλη την ιστορία μας και τα καραγκιοζιλίκια στην Αλβανία, -όπου ακόμα κι o Ερντογάν «ζήλεψε» τnν τεχνολογία του Ράμα να παρουσιάζει τους παρευρισκόμενους ηγέτες σαν μωρά… Τι ντροπή γι’ αυτούς… Τι ξεπεσμός! Το παλιό κατεστημένο χάνει τον έλεγχο, είναι φανερό. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να λάμψει μέσα στον διεθνή βούρκο. Πρέπει να διαδώσουμε όλοι το μήνυμα ότι μπορούμε, μπορούμε να μην είμαστε πιόνια σε ένα παλιό, χαλασμένο παιχνίδι…
