Κλειδωμένοι στο “Σπίτι της Τουρκίας”
Στις 21:00 ώρα Ελλάδας ανοίγει η πόρτα στο “Σπίτι της Τουρκίας” και πίσω της μπαίνουν δύο παλιοί γνώριμοι: Μητσοτάκης – Ερντογάν. Ο χρόνος που έχουν; Μισή ώρα. Όχι για κουβέντες του αέρα, αλλά για πυκνή, καθαρή ανάγνωση του «πού πάει το πράγμα». Γιατί το κλίμα μπορεί να δείχνει ήρεμο, αλλά είναι σαν τη θάλασσα πριν τη φουρτούνα. Και οι δυο το ξέρουν.
Το τουρκικό “παράθυρο” στα ευρωπαϊκά προγράμματα
Η Άγκυρα προσπαθεί να τρυπώσει στο SAFE, αλλά το ελληνικό βέτο μένει εκεί – όρθιο. Όσο υπάρχει το casus belli, η Αθήνα κρατά τη γραμμή. Στο Μαξίμου ξέρουν όμως ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να παίζει σε πολλά ταμπλό – και με Τραμπ και με Ισραήλ, και με ΝΑΤΟ και με GSI. Γι’ αυτό και το ραντεβού έχει στόχο να μην ξαναβρεθούμε σε σκηνικό κρίσης. Όχι γιατί λύνονται οι διαφορές, αλλά γιατί «κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται από κοντά».
Ο «πονοκέφαλος» Χριστοδουλίδης και το GSI
Πριν από τον Ερντογάν, προηγείται Χριστοδουλίδης. Το project GSI έχει δημιουργήσει ασάφειες, και η Αθήνα ζητά καθαρές κουβέντες από τη Λευκωσία. Οι φήμες ότι κάποιοι στην Κύπρο «παίζουν αλλού» έχουν φτάσει στο πρωθυπουργικό επιτελείο. Και θέλουν να μπουν όλα στο τραπέζι πριν πάρουν στροφή οι εξελίξεις με το Ισραήλ.
Το παρασκήνιο των επαφών
Στην ελληνική αποστολή ξέρουν πως δεν θα υπάρξει θεαματικό αποτέλεσμα. Αλλά αυτός δεν είναι ο στόχος. Η σκακιέρα στήνεται για τον επόμενο γύρο – και στην Αθήνα προετοιμάζονται για θερμή άνοιξη στα ελληνοτουρκικά. Κάποιοι μιλούν ήδη για παρασκηνιακές επαφές σε Βρυξέλλες και Βιέννη που «ζεσταίνονται», με επίκεντρο την υφαλοκρηπίδα. Αλλά αυτά δεν γράφονται ακόμη. Μόνο μεταφέρονται.
Τεντωμένα νεύρα και ψίθυροι για νέο φορέα
Στελέχη του ΠΑΣΟΚ φτάνουν πλέον να μιλούν για «παγωμένο κόμμα» σε περιοδείες τους. Ο Γερουλάνος φρόντισε να ταράξει τα νερά από την Αριδαία, βάζοντας ξανά θέμα λειτουργίας των οργάνων και προειδοποιώντας ευθέως ότι η στασιμότητα ευνοεί «μικρούς Τραμπ». Οι παρεμβάσεις του δεν περνούν απαρατήρητες, με βουλευτές να λένε πως «δεν τα λέει για τον εαυτό του μόνο».
Το πηγαδάκι Δούκα – Διαμαντοπούλου στο Ζάππειο
Στην Art Athina, εκεί που δεν θα το περίμενε κανείς, πιάστηκαν κουβέντα Δούκας και Διαμαντοπούλου, με τον διάλογο τους να προκαλεί σχόλια στους παρευρισκόμενους. «Είμαστε οι δύο ψυχές του ΠΑΣΟΚ», είπε εκείνος. «Να γίνουμε μία;» του απάντησε εκείνη. Δεν υπήρξε συνέχεια – αλλά αρκετοί κατάλαβαν το υπονοούμενο. Οι «δύο γραμμές» για συνεργασία με ΝΔ ή όχι παραμένουν, αλλά το παρασκήνιο δυναμιτίζεται.
Think tank ή προθάλαμος;
Το νέο Progressive Lab του Σαχινίδη προβάλλεται ως κόμβος ιδεών, αλλά στο εσωτερικό του κόμματος κάποιοι το βλέπουν αλλιώς: ως πιθανό προθάλαμο για μετεξέλιξη ή και πλατφόρμα συσπείρωσης δυσαρεστημένων. Το ότι συμμετέχουν στελέχη με παρελθόν δίπλα στον Τσίπρα και πανεπιστημιακοί από το εξωτερικό κάνει ορισμένους να ψιθυρίζουν πως κάτι ετοιμάζεται.
Ο Ανδρουλάκης και το σιωπηλό ρολόι
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η ημερομηνία του Συνεδρίου αγνοείται και η ηγεσία δείχνει να περιμένει… κάτι. Όσοι συνομιλούν μαζί της μιλούν για «εσωτερικό κοντρόλ» και «πίεση για χρόνο». Ωστόσο, βουλευτές και στελέχη λένε ήδη πως αν δεν «κουνηθεί η βελόνα» μέχρι τον Νοέμβριο, «θα την κουνήσουν άλλοι». Και όχι κατ’ ανάγκη εντός ΠΑΣΟΚ.
Αμηχανία για τα Τέμπη, σιωπή για τα fake news
Στήνεται νέο σκηνικό με επίκεντρο την τραγωδία των Τεμπών και στο Μαξίμου δείχνουν να αιφνιδιάζονται. Η πληροφόρηση πάσχει, το αφήγημα δεν ακούγεται, και κανείς δεν αναλαμβάνει να απαντά καθημερινά στα fake news που φουντώνουν. Έτσι, η κυβέρνηση κινδυνεύει να βρεθεί πάλι με την πλάτη στον τοίχο. Όχι επειδή δεν έχει απαντήσεις, αλλά επειδή δεν τις δίνει.
Παίζει μόνος του
Ο Φλωρίδης συνεχίζει να στέλνει σήματα. Σχολιάζει, παρεμβαίνει και δεν χαρίζεται. Όχι μόνο στην αντιπολίτευση. Δίνει ρυθμό εκεί που οι περισσότεροι αρκούνται σε δελτία Τύπου. Κάποιοι νεότεροι στη ΝΔ τον παρακολουθούν με θαυμασμό, άλλοι με ενόχληση.
Ο Δημήτρης και η «Εφ.Συν.»
Πρώην «αριστερή» εφημερίδα, νέος ιδιοκτήτης. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης φέρεται να έχει βάλει πόδι στην Εφημερίδα των Συντακτών. Όχι, δεν έγινε αριστερός. Αλλά ίσως να έγινε εκδότης. Αναμένεται με ενδιαφέρον αν οι τίτλοι της Εφ.Συν. θα μοιάζουν με εκείνους της Alter Ego. Λέγεται πως τα παγωμένα τηλεφωνήματα με τον Βαγγέλη έχουν ξαναζεσταθεί.
Ενέργεια, επαφές και… πατρότητες
Ο Σταύρος Παπασταύρου βρίσκεται στις ΗΠΑ, ετοιμάζοντας το έδαφος για δεύτερη συνάντηση με τον Κρις Ράιτ. Η Chevron έχει ήδη κάνει την είσοδό της, αλλά η πατρότητα της συμφωνίας παραμένει αντικείμενο… ευγενικής διαμάχης. Ο Κωστής υπενθύμισε στο κοινό ποιοι άνοιξαν τον δρόμο. Οι νίκες, ως γνωστόν, έχουν πολλούς πατέρες – ειδικά όταν περιλαμβάνουν μεγάλες εταιρείες.
Υπόγειες μετακινήσεις και άλλες ιστορίες
Στον ευρύτερο χώρο του Αλέξη καταφθάνουν και κάποιοι «φιλελεύθεροι παραπονεμένοι». Δεν αξιοποιήθηκαν στην προηγούμενη τετραετία, δεν μπήκαν στο κάδρο των «αρίστων», τώρα δοκιμάζουν νέο κανάλι προς την εξουσία. Στον ΣΥΡΙΖΑ τους λένε «ανοίγουμε» – οι άλλοι λένε «τρυπώνουμε».
Πρόεδρος στο ΑΠΕ, αλλά και στην Ευρώπη
Ο Αιμίλιος Περδικάρης εξελέγη πρόεδρος της ευρωπαϊκής ένωσης πρακτορείων ειδήσεων. Στην Ελλάδα του «καταπιεσμένου Τύπου», του «φόβου» και της «λογοκρισίας», οι Ευρωπαίοι επέλεξαν… λάθος άνθρωπο. Ή απλώς δεν διαβάζουν ελληνικά social media.
Το μέταλλο που ψιθυρίζει την αλήθεια
Στα deals που δεν ανακοινώνονται, στα δωμάτια που δεν γράφουν κάμερες, στα πορτοφόλια που δεν φαίνονται, ο χρυσός κλείνει τη συμφωνία. Δεν φωνάζει – απλώς βρίσκεται εκεί. Κι όποιος ξέρει, αγοράζει.
Οι κεντρικές τράπεζες δεν το κάνουν για μόδα. Το κάνουν γιατί ξέρουν κάτι που δεν λέγεται ακόμα φωναχτά. Η πίστη στο χρήμα τρίζει. Η σιωπή τους, χρυσός. Κυριολεκτικά.
Ορισμένοι λένε ότι οι επόμενες κρίσεις δεν θα πληρωθούν σε δολάρια. Άλλοι απλώς αγοράζουν και περιμένουν. Κάποιοι τρίτοι, γελούν σιωπηλά πίσω από τις θωρακισμένες πόρτες τους. Ίσως γιατί έχουν ήδη φυλάξει το “νόμισμα” της επόμενης μέρας.
Ενεργειακή ένταση και βιομηχανικές καύσεις πίσω από κλειστές πόρτες
Δεν ήταν μια απλή σύσκεψη. Ούτε και μια ακόμα βαρετή ανακύκλωση γνωστών προβλημάτων. Όσοι μπήκαν στο δωμάτιο ήξεραν καλά ότι το πράγμα… καίει. Η ακρίβεια στο ρεύμα δεν «χτυπά» μόνο τα νοικοκυριά. Η βαριά βιομηχανία είναι ήδη με το ένα πόδι εκτός αγοράς – και κάποιοι προειδοποιούν για αποβιομηχάνιση με σφραγίδα Ευρώπης.
Ο Χατζηδάκης ανέλαβε να μαζέψει τους βασικούς υπουργούς – και κυρίως να ακούσει χωρίς να μιλήσει πολύ. Η γραμμή δεν βγήκε ακόμη, αλλά όσοι ξέρουν από τέτοιες συσκέψεις, μιλούν για προετοιμασία νομικής και χρηματοδοτικής «φόρμουλας» στο πρότυπο του ιταλικού μοντέλου. Όχι αυτούσιο – προσαρμοσμένο. Κάποιοι μάλιστα ψιθυρίζουν ότι οι Ιταλοί είχαν στείλει νωρίτερα σημειώσεις.
Το παράδοξο; Οι πιο σκληροί πιέζουν για κάτι περισσότερο: όχι μόνο φθηνότερη ενέργεια, αλλά και δεσμεύσεις από πλευράς βιομηχανιών για πράσινες επενδύσεις. Δούναι και λαβείν. Η μπάλα είναι τώρα στο γήπεδο της Ευρώπης – αλλά και του Μαξίμου.
Το παρασκήνιο λέει ότι ορισμένοι μεγαλοπαραγωγοί ενέργειας, που έχουν λόγο και στον Τύπο, αρχίζουν να δυσανασχετούν. Όχι τόσο με τη βιομηχανία, όσο με τις πολιτικές ισορροπίες. Αν «σκάσει» κάτι παραπάνω, θα φανεί ποιος πήρε και ποιος έδωσε ρεύμα – και σε ποια τιμή.
