Δημοσιεύτηκε στην έντυπη εφημερίδα Today Press
του Κωνσταντίνου Μπούρα
H νέα εικαστικός Ειρήνη Αντωνάκη (αλλιώς Μέρμηγκας) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι τελειόφοιτη της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ.Π., ενώ ταυτόχρονα σπουδάζει στην Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών Ορνεράκης. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως Εικονογράφος και DJ σε διάφορους χώρους της Αθήνας, ενώ ταυτόχρονα δραστηριοποιείται στον χώρο των κόμικς και συμμετέχει σε αντίστοιχα φεστιβάλ.
Πρόσφατες συμμετοχές αποτελούν το LA Comic Festival 7, Pop Culture Athens, Printed ΙΙ κ.ά.
Είσαι τελειόφοιτη Αρχιτεκτονικής Σχολής τού Ε.Μ.Π. και ταυτόχρονα διακεκριμένη εικαστικός με σημαντικό καλλιτεχνικό έργο αλλά και disk-Jokey!!! Θα λέγαμε πως είστε (όλοι και όλες, όλα όσα είστε) Εσείς Αναγεννησιακός Άνθρωπος;
Πράγματι προσπαθώ να ισορροπήσω ταυτόχρονα και τα 3 αυτά στοιχεία, τα οποία, όμως, μέσα μου, φαίνονται πολύ συγγενικά. Δεν ξέρω, λοιπόν, αν πρόκειται για Αναγέννηση ή για Ακροβασία, όμως μέχρι στιγμής τα καταφέρνω.
Το ψευδώνυμο «μέρμηγκας» πώς προέκυψε;
Το ψευδώνυμο Μέρμηγκας δημιουργήθηκε μια 10ετια πριν, όταν ήμουν ακόμα σχολείο. Προέκυψε, μετά από μια πια παράδοξη συλλογιστική πορεία, από το επίθετο μου. (Αντωνάκη – Antonaki – Ant – Μυρμήγκι – Μέρμηγκας).
Πώς βλέπεις τη ζωή σου; Εντός ή εκτός Ελλάδος;
Η αλήθεια είναι, πως ακόμα δεν έχω ξεκάθαρη εικόνα για το πως θα είναι η ζωή μου. Τόσο το εντός, όσο το εκτός Ελλάδας, μου φαίνονται οικεία και συνάμα άγνωστα με έναν τρόπο. Θέλω να ζήσω και το εκτός Ελλάδας, αλλά δεν δεσμευομαι για το που θα καταλήξω. Προτιμώ να αντιμετωπίζω τη ζωή εξερευνητικά.
Ποια είναι τα βαθύτερα όνειρά σου; Τι ποθεί η ψυχή σου στο βάθος;
Τα μεγαλύτερα μου όνειρα βασίζονται σε 3 πυλώνες: αγάπη, τέχνη & ταξίδια. Και μια αρμονία μεταξύ αυτών των τριών αρκεί για το όνειρο που περιγράφεις.
Έχεις κάποιο συγκεκριμένο καλλιτεχνικό όραμα;
Σίγουρα ο χώρος των κόμικς είναι αυτός που με τραβάει περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα. Τα τελευταία χρόνια κάνω τα πρώτα μου βήματα σε αυτόν και κάθε βήμα μου επιβεβαιώνει, όλο και περισσότερο, ότι θέλω να είμαι μέρος του. Και αυτό γιατί είναι ένας χώρος που χωράνε τα πάντα, εντελώς αφιλτράριστα.
Ποια η σχέση τής Εικόνας με τον Λόγο και τη Μουσική;
Εικόνα, Λόγος και Μουσική είναι τρεις προσεγγίσεις της έκφρασης, που αναλόγως τη στιγμή συνομιλούν καλύτερα με εμένα. Στο τέλος της ημέρας όμως, λένε και τα 3 το ίδιο πράγμα, και αυτό γιατί πηγάζουν από το ίδιο σημείο. Πάντα βλέπω τη μουσική που παίζω σε χρώματα. Ακούω τα σχέδια που φτιάχνω σε μελωδίες. Εικονοποιώ τα κείμενα. Κατά κάποιον τρόπο τις βρίσκω έννοιες εκφραστικά συμπληρωματικές, αν όχι ταυτόσημες.
Οι σπουδές στην Αρχιτεκτονική είναι συμπληρωματικές ή παραπληρωματικές; Βιοποριστική υποχρέωση, επαγγελματική αποκατάσταση ή ένα απαραίτητο θεωρητικό και πρακτικό εφόδιο για το πρωτότυπο εικαστικό σου έργο;
Αν με ρωτούσες μερικά χρόνια πριν θα έλεγα πως οι σπουδές μου είναι παραπληρωματικές. Όσο περνάει ο καιρός όμως βλέπω το πώς είναι ένα κομμάτι το οποίο, μαζί με άλλα, με έχει συνδιαμορφώσει καλλιτεχνικά, τόσο εργαλειακά όσο και θεωρητικά. Ο χώρος, το περιβάλλον, καθώς και οι κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις του, είναι βασικό κομμάτι των όσων παράγω.
Μεγάλωσες με μία μητέρα που γράφει πρωτότυπα παραμύθια και νεανική λογοτεχνία σε δύο γλώσσες (ελληνικά και αγγλικά). Πώς σε επηρέασε αυτό;
Μέσα από τα παραμύθια της μαμάς μου είδα, από πρώτο χέρι, πώς είναι η καλλιτεχνική δημιουργία, από το παρασκήνιο, στο προσκήνιο, σε μια καθημερινότητα. Από την πρώτη ιδέα, νυσταγμένη στον καναπέ, στα ράφια των βιβλιοπωλείων και σε εκδηλώσεις. Αποτελεί για μένα, σίγουρα, μεγάλη έμπνευση και υπενθύμιση πώς μπορείς να φέρεις τη ζωή σε μονοπάτια που αγαπάς.
Με έναν νονό ποιητή, τι γνώμη έχεις για την σύγχρονη Ποίηση;
Ο νονός ίσως ήταν η αιτία να αποκτήσω σχέση με την ποίηση, ως αναγνώστρια. Θυμάμαι να είμαι μικρή και να ανοίγω να διαβάσω βιβλία του και να μην καταλαβαίνω λέξη – κι όμως τον θαύμαζα, ακόμα τον θαυμάζω. Το σίγουρο είναι ότι έπιασε το λάδι, και μου μπήκε και εμένα το καλλιτεχνικό μικρόβιο. Η σύγχρονη Ποίηση μας μιλάει ειλικρινά και όχι επιτηδευμένα. Είναι συχνά κραυγή των όσων τρέχουν γύρω μας – και τρέχουν πολλά. Θεωρώ πως είναι ακόμα ένα μέσο που προσπαθεί να τα εξηγήσει, αλλά και να μιλήσει ταυτόχρονα για έναν κόσμο αλλιώτικο. Η ποίηση φέρνει σε λέξεις τις Ουτοπίες και τις Δυστοπίες μας και μας φέρνει αντιμέτωπους με αυτές.
Οι οικολογικές ισορροπίες έχουν διασαλευθεί κι εσύ φαίνεται πως μέσα από το έργο σου κρούεις τον κώδωνα κινδύνου. Πες μας περισσότερες σκέψεις πάνω σε αυτό το φλέγον ζήτημα.
Το ζήτημα ξεκινάει και τελειώνει από εμάς. Φυσικά, η πολιτική είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διαταραχή που περιγράφεις. Δεν πιστεύω ότι το που οδεύουμε είναι μονόδρομος, αλλά θα είναι αναπόφευκτο, αν δεν σταθούμε ενεργά εμπόδιο σε αυτό.
Είσαι αυτό που λέμε «πολιτικοποιημένο όν», συνειδητός, ενεργός πολίτης;
Θεωρώ πως είμαι. Τα πάντα γύρω μας είναι πολιτική, ό,τι βλέπουμε, ό,τι ακούμε, ό,τι διαβάζουμε, ό,τι – τελικά – βιώνουμε. Και όσο και αν είναι κάτι που φθείρει μακροχρόνια, δεν μπορώ να το αγνοήσω. Επομένως, είμαι όσο μπορώ.
Θα μετανάστευες για λόγους ερωτικούς, εάν συναντούσες το ταίρι σου;
Θεωρώ τον έρωτα κινητήρια δύναμη, οπότε δεν το αποκλείω.
