Προς Οβάλ Γραφείο μετά την Τήνο ο Μητσοτάκης;
Ψήνεται βαριά συνάντηση στον Λευκό Οίκο – και αυτή τη φορά, δεν μιλάμε για κορνίζες και αναμνηστικές φωτογραφίες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να πλησιάζει όλο και περισσότερο στην πόρτα του Οβάλ Γραφείου, μετά το θετικό σήμα που έστειλε ο Ντόναλντ Τραμπ, μιλώντας στο Breitbart για την «win-win» πρόταση της Αθήνας και τη δυνατότητα μιας αμοιβαία επωφελούς εμπορικής συμφωνίας ΕΕ-ΗΠΑ.
Και μπορεί ακόμα να μην έχει ανακοινωθεί τίποτα, αλλά οι διπλωματικές κεραίες στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν σηκωθεί για τα καλά. Πηγές λένε ότι «κάτι ζυμώνεται» στα αμερικανικά λόμπι, ενώ δεν περνά απαρατήρητο πως ο γιος του Τραμπ ετοιμάζει ταξιδάκι στην Αθήνα στο τέλος του μήνα – και όχι απλώς για τουρισμό. Θα περάσει από το Ελληνικό, για να δει από κοντά αν το όνειρο του Trump Tower στην παραλιακή μπορεί να πάρει σάρκα και οστά.
Όσοι γνωρίζουν, επιμένουν: αν ο Τραμπ επιστρέψει επισήμως στο παιχνίδι και θέλει συνομιλητή σοβαρό από την Ευρώπη, η λίστα είναι μικρή. Και στην κορυφή, γράφει… Κυριάκος.
Το “κάδρο” του Μαξίμου και τα νέα χαρτιά
Μπορεί οι εκλογές του 2027 να μοιάζουν μακρινές, αλλά στη Θεσσαλονίκη οι κομματικές μηχανές έχουν πάρει μπρος από νωρίς. Τα «μαγειρέματα» στα επιτελεία ξεκίνησαν νωρίς, με στόχο να αποφευχθούν οι εσωκομματικές εντάσεις της τελευταίας στιγμής, και εγώ είμαι εδώ να σας τα πω όλα.
Η ΝΔ στη Θεσσαλονίκη κινείται με πρόθεση σαφούς σταθερότητας στην κορυφή του ψηφοδελτίου: Καλαφάτης, Γκιουλέκας, Ράπτη, Ευθυμίου παραμένουν αμετακίνητοι. Στο παρασκήνιο, όμως, δίνεται μάχη για τις «ουρές» του ψηφοδελτίου. Ο Γιάννης Παπαγεωργίου έχει λάβει το πράσινο φως από το Μαξίμου – θεωρείται προσωπική επιλογή του Κυριάκου. Η Νεφέλη Χατζηιωαννίδου ετοιμάζει ήδη τον μηχανισμό της, ενώ ο Νίκος Παπαϊωάννου εμφανίζεται καθημερινά σε εκδηλώσεις – με κάποιους στο κόμμα να τον βλέπουν ήδη ως «σίγουρο». Το όνομα της Βίκυς Χατζηβασιλείου ακούγεται έντονα στους διαδρόμους της Περιφέρειας, αν και υπάρχουν εσωκομματικές ενστάσεις ότι δεν έχει “πολιτικό βάθος”.
Για τον Νίκο Ταχιάο, τα πράγματα είναι θολά. Δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του, αλλά συζητά συχνά με στελέχη του Υπουργείου Υποδομών και κρατά διαύλους με το πρωθυπουργικό περιβάλλον. Οι Σιμόπουλος, Γκολιδάκης και Κούβελας παλεύουν για επανεκλογή, με τον πρώτο να θεωρείται πιο «στρατηγικός» στις κινήσεις του. Εκτός κάδρου Σχοινάς και Σδούκου, ενώ στις καρέκλες της Πειραιώς ψιθυρίζουν για τουλάχιστον δύο «έκπληξη» υποψηφιότητες τεχνοκρατικού προφίλ, που θα κλειδώσουν τους επόμενους μήνες.
Παίζουν σε διπλό ταμπλό στο ΠΑΣΟΚ
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει δώσει σαφείς εντολές: το ψηφοδέλτιο στη Θεσσαλονίκη πρέπει να ανανεωθεί σε πρόσωπα και δυναμική. Οι Ράνια Θρασκιά και Πέτρος Παππάς είναι οι μόνοι που θεωρούνται «σίγουροι», με τη Ράνια μάλιστα να φέρεται να ετοιμάζει μίνι γραφείο εκστρατείας. Αντίθετα, οι Καστανίδης και Μαγκριώτης έχουν μπει στο μικροσκόπιο. Ο πρώτος έμεινε εκτός εκδήλωσης του κόμματος στη Θεσσαλονίκη, με «άνωθεν εντολή», λένε παλιοί πασοκικοί. Ο Μαγκριώτης, ενώ κρατά επαφή με τη βάση, δεν έχει λάβει το σινιάλο επανόδου. Πηγές λένε πως και οι δύο έχουν μιλήσει με Παπανδρέου – χωρίς όμως απτά αποτελέσματα.
Ο Σαουλίδης παίζει σε διπλό ταμπλό: ψάχνεται για τον Δήμο Νεάπολης Συκεών, ενώ στο ΠΑΣΟΚ τον πιέζουν να μείνει στο εθνικό. Ο Παπαστεργίου είναι το νέο «αγαπημένο» πρόσωπο της Χαριλάου Τρικούπη, ενώ στο τραπέζι είναι και το όνομα Ζαγοράκη – με τον ίδιο να το σκέφτεται, αλλά χωρίς να έχει δώσει οριστική απάντηση. Ο Λεκάκης έχει πάρει το οκ για νέο γύρο, ενώ η περίπτωση Πατουλίδου παραμένει γρίφος: δεν έχει κλείσει την πόρτα στη Βουλή, αλλά βλέπει και την Περιφέρεια. Κάποιοι λένε ότι ο Ανδρουλάκης την κρατά ως «πολλαπλό χαρτί» – θα εξαρτηθεί από την τελική μάχη του 2027.
ΣΥΡΙΖΑ: Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες
Ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης προσπαθεί να βρει ρυθμό, αλλά τα εσωκομματικά στρατόπεδα έχουν «χάσει μπούσουλα» μετά την αποχώρηση Τσίπρα. Ο Φάμελλος θέλει να «καθαρίσει» το πεδίο και να στήσει ψηφοδέλτιο της απολύτου εμπιστοσύνης του. Ήδη ο Νίκος Νυφούδης, νέο απόκτημα από το ΠΑΣΟΚ, φέρεται να χτίζει προφίλ για τη Β’ Θεσσαλονίκης, ενώ ακούγεται ότι θα δώσει και ρόλο στη σύζυγό του, με κάποιους παλιούς συριζαίους να «βράζουν» με τις τακτικές του Φάμελλου. Όπως μου λένε, δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν ότι «κάνει μικρό ΠΑΣΟΚ τον ΣΥΡΙΖΑ».
Στο κάδρο παραμένει η Δώρα Αυγέρη, αν και οι σχέσεις της με τη νέα ηγεσία είναι ψυχρές. Η Κατερίνα Νοτοπούλου ακόμα δεν έχει αποφασίσει αν θα επιστρέψει ή αν θα παίξει ρόλο στην Αυτοδιοίκηση. Η περίπτωση του Αντώνη Σαμαράκη (γνωστός για τη δράση του στην Κοινωνική Πολιτική) παίζει δυνατά – κυρίως αν προκριθεί στροφή σε πιο θεσμικά πρόσωπα. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν εμπλέκεται ενεργά, αλλά έχει στείλει μήνυμα να μείνουν «οι δικοί του» στο κάδρο – έστω και περιφερειακά. Στον ΣΥΡΙΖΑ, η κάλπη της Θεσσαλονίκης θα είναι καθρέφτης της τελικής στρατηγικής: είτε διεύρυνση με κόστος, είτε εσωκομματική καθαρότητα με ρίσκο εξαφάνισης.
Γκίλφοϊλ on the way – και η Αθήνα ετοιμάζεται
Η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ έρχεται ως πρέσβειρα των ΗΠΑ και στην κυβέρνηση τρίβουν τα χέρια τους. «Άνθρωπος του Τραμπ, με απευθείας δίαυλο στον Λευκό Οίκο – και αυτό λέει πολλά», σχολιάζει κυβερνητικός παράγοντας. Ο Μητσοτάκης δηλώνει «ανυπόμονος» να τη συναντήσει, ο Άδωνις μιλά για «θετικό σημάδι» και ο Ιερώνυμος ήδη έχει μιλήσει μαζί της.
Η επιβεβαίωση από τη Γερουσία θεωρείται δεδομένη και στο Μαξίμου βλέπουν πως ο διάλογος με την Ουάσινγκτον μπαίνει σε νέα πίστα.
Βρυξέλλες… αλά Βορίδης
Η Ευρώπη σφίγγει τη βίδα στο μεταναστευτικό και – όσο κι αν ξενίζει κάποιους – κινείται όλο και πιο κοντά στη γραμμή Βορίδη. Με κατάλογο «ασφαλών χωρών» (Κόσοβο, Μπανγκλαντές, Κολομβία, Αίγυπτος, Ινδία, Μαρόκο, Τυνησία), κοινές διαδικασίες για άσυλο και απελάσεις και έμφαση στην επιστροφή όσων δεν πληρούν τα κριτήρια, η Κομισιόν υιοθετεί πρακτικές που μέχρι χθες κατηγορούνταν ως «σκληρές» – και σήμερα γίνονται mainstream.
Η πολιτική Μέρκελ των ανοιχτών θυρών είναι πια παρελθόν, όπως και οι selfies. Οι ανάγκες της αγοράς καλύπτονται μόνο θεσμικά – μέσω στοχευμένης μετάκλησης εργαζομένων. Στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες κυριαρχεί πλέον ο ρεαλισμός και όχι ο συναισθηματισμός. Και όπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές, στο παρασκήνιο όλο και περισσότεροι αξιωματούχοι ψιθυρίζουν πως «η Αθήνα δείχνει τον δρόμο».
Οι αριθμοί γράφουν…
Κάτι παραπάνω από απλή τουριστική επιτυχία φαίνεται να κρύβεται πίσω από τις πρωτοφανείς επιδόσεις του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών το 2025. Με τους αριθμούς να «γράφουν» – πάνω από 5,8 εκατ. επιβάτες το πρώτο τρίμηνο και +16% στις διεθνείς πτήσεις – στο Μαξίμου δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους, καθώς ο τουρισμός παραμένει το βαρύ χαρτί της ελληνικής οικονομίας. Όμως, το παρασκήνιο λέει περισσότερα.
Μαθαίνω πως υπάρχει έντονο lobbying από διεθνή επενδυτικά σχήματα και αμερικανικές αεροπορικές για να «κλειδώσει» η Αθήνα ως κύρια πύλη εισόδου στη ΝΑ Ευρώπη, αφήνοντας πίσω άλλους κόμβους – βλέπε Κωνσταντινούπολη και Βουδαπέστη. Δεν είναι τυχαίο ότι από το καλοκαίρι η Αθήνα θα «πετάει» προς ΗΠΑ με πάνω από 100 απευθείας πτήσεις την εβδομάδα. Ούτε ότι στην εξίσωση μπαίνουν πλέον και Κινέζοι και Άραβες carriers. Το σχέδιο είναι σαφές: διεθνοποίηση, επενδύσεις, και ίσως – λένε οι γνωρίζοντες – μια επικείμενη συμφωνία για νέο hub νοτίως της Αττικής, που θα φέρει παίκτες από πολύ ψηλά.
Το «αγκάθι» στα Γιάννενα
Η συμφωνία είναι έτοιμη, το τίμημα έχει κλειδώσει, αλλά οι άδειες κάποιων καταστημάτων της Παπαγεωργίου στα Ιωάννινα καθυστερούν το οριστικό κλείσιμο. Η Πέντε ΑΕ θέλει να μπει δυναμικά στην αγορά της Ηπείρου, όμως δεν σκοπεύει να παραλάβει… εκκρεμότητες.
Η υπόθεση δεν είναι απλώς μια επέκταση. Η αγορά των Ιωαννίνων – με προέκταση προς τη Νότιο Αλβανία – αποτελεί στρατηγικό σταυροδρόμι, γι’ αυτό και η Πέντε έχει ήδη ξεκινήσει παράλληλες κινήσεις στην Ανατολή και την Εξοχή Ιωαννίνων. Το σενάριο πάντως δείχνει να μην έχει τελειώσει – απλώς χρειάζεται λίγη υπομονή και… τεχνική διευθέτηση.
Παρτίδα για τη «φέτα»
Δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια που η οικογένεια Σαράντη κάνει κίνηση για τη Δωδώνη – μόνο που τώρα τα πράγματα φαίνονται πιο ώριμα. Η δεσμευτική προσφορά κατατέθηκε και η Vivartia-CVC τη «ζυγίζει», με φόντο deal άνω των 200 εκατ. ευρώ.
Αν κλείσει, θα είναι το 4ο διαδοχικό exit του CVC σε λίγους μήνες – μετά τα Μπαρμπαστάθης, HHG και Εθνική Ασφαλιστική. Και βέβαια, αν περάσει η φέτα στα χέρια του Σαράντη, η «επόμενη μέρα» στον χάρτη της γαλακτοβιομηχανίας θα έχει βόρεια σφραγίδα.
