«Ο κ. Σκέρτσος μίλησε για 138 πολιτικές και ανακοίνωσε χθες την 139η. Από το 2020 έως σήμερα έχουν ανακοινωθεί επανειλημμένα μέτρα, όμως για να ανακοινώνεις ξανά μια πολιτική, θα πρέπει στοιχειωδώς να κάνεις μια αξιολόγηση τι έχεις πετύχει και που έχεις αποτύχει ως τώρα»,
ανέφερε χαρακτηριστικά η Άννα Διαμαντοπούλου, υπογραμμίζοντας ότι η βία των ανηλίκων έχει οκταπλασιαστεί διεθνώς και απαιτείται μια συλλογική πολιτική όχι πίσω από κλειστές πόρτες αλλά με διαβούλευση.
Ως προς τα συνεχή επεισόδια βίας στα πανεπιστήμια και αναφερόμενη στον νόμο του ΠΑΣΟΚ υπενθύμισε ότι «η λογική, την οποία είχαμε ακολουθήσει έλεγε ότι η ανάπτυξη των υποδομών την πανεπιστημίων, η ασφάλειά τους, η προσέλκυση πόρων, η δημιουργία νέων εδρών σε συνεργασία με διεθνή πανεπιστήμια, η εξωστρέφειά τους απασχολεί τα συμβούλια. Συμβαίνει στις 24 από τις 27 χώρες. Η κυβέρνηση φέρνει τα συμβούλια κουτσουρεμένα, στα οποία πάλι επικεφαλής είναι ο Πρύτανης, ο οποίος είναι και ελέγχων και ελεγχόμενος και δεν υπάρχει κανένας να αξιολογήσει»
Κληθείσα να σχολιάσει ότι το υπουργείο Παιδείας θα διαγράφει φοιτητές, που θα εμπλακούν σε επεισόδια ή καταστροφές, η Α. Διαμαντοπούλου εξήγησε: «Έχουμε μια εντελώς λανθασμένη προσέγγιση αυτή την περίοδο. Σαν να είναι τα Πανεπιστήμια, διευθύνσεις του υπουργείου. Δηλαδή να κάνει έναν νόμο το υπουργείο και να πει ότι αν γίνει μια καταστροφή, θα τον διαγράψεις. Αυτό δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο. Είναι έξω από κάθε λογική να υπάρχει αυτή η παρέμβαση στα Πανεπιστήμια. Τι γίνεται όμως: σύμφωνα με τον νόμο αλλά και ό,τι ισχύει σε όλη την Ευρώπη τα πανεπιστήμια πρέπει να έχουν οργανισμό και κανονισμό, που ορίζουν τι θα γίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Υπάρχει ο συνήγορος του φοιτητή και συμβούλιο, προς το οποίο συμμετέχουν οι φοιτητές. Η χρηματοδότηση του Πανεπιστημίου εξαρτάται και από την υλοποίηση των νόμων. Ένα πανεπιστήμιο που δεν έχει οργανισμό και κανονισμό, που αρνείται να οργανώσει την είσοδο στο πανεπιστήμιο, δεν θα έχει επίπτωση; Είχαμε εξασφαλίσει τη σύνδεση της χρηματοδότησης με τους στόχους που βάζει κάθε πανεπιστήμιο. Δεν γίνεται να θεωρήσουμε ότι θα υπάρχει ένα μακρύ χέρι του υπουργείου από πάνω, το οποίο θα λέει στο πανεπιστήμιο: “Αυτό θα κάνεις, αν συμβεί αυτό, με νόμο. Αυτό θα κάνεις, αν συμβεί το άλλο”».
Και πρόσθεσε: «γιατί η κυβέρνηση δεν έφερε, -διορθωμένο βεβαίως γιατί έχουν περάσει τόσα χρόνια-, ένα νόμο ο οποίος θα άλλαζε την ουσία της διοίκησης των πανεπιστημίων;»
Σχετικά με την πολιτική στόχευση του ΠΑΣΟΚ , η κα. Διαμαντοπούλου επισήμανε ότι «φέρνουμε τα μεγάλα πραγματικά πολιτικά ζητήματα και σε αυτά προσπαθούμε να απαντήσουμε πειστικά. Έχουμε ξεκινήσει περιφερειακές συνδιασκέψεις, βάζουμε τα ζητήματα σε όλη την περιφέρεια, η οποία ερημώνει και θεωρούμε ότι είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα. Πιάνουμε τον κόσμο της εργασίας, από τα εργατικά ατυχήματα που είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη μέχρι το θέμα των μισθών και της ακρίβειας. Μπαίνουμε στην πραγματική πολιτική ατζέντα, εκεί θα επιμείνουμε και εκεί θέλουμε να κριθούμε».
