Περιφέρειες, αλιεία και… διαβούλευση στο Μαξίμου
Πυκνές επαφές στο πρωθυπουργικό γραφείο σήμερα, καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκινά τη μέρα του με τον Ευρωπαίο Επίτροπο Αλιείας και Ωκεανών Κώστα Καδή – ναι, αυτόν που ξέρει και από ψάρια και από… κοινοτικά κονδύλια. Η ατζέντα έχει χρώμα μπλε: βιώσιμη αλιεία, χρηματοδοτικά εργαλεία και… θαλάσσια γεωπολιτική.
Στη συνέχεια, τη σκυτάλη παίρνουν οι Περιφερειάρχες. Όχι, δεν πάει για συντονιστικό – είναι από τις συναντήσεις «να τα πούμε λίγο όλοι μαζί», με φόντο τον αναπτυξιακό σχεδιασμό και το νέο ΕΣΠΑ. Λέγεται ότι θα πέσει στο τραπέζι και η «αποκέντρωση των επενδύσεων», αλλά και η «πολιτική σταθερότητα», με τα μάτια στις τοπικές κοινωνίες. Άλλωστε, από τα περιφερειακά funds μέχρι τα προγράμματα αγροδιατροφής, πολλά περνάνε πλέον από τις Περιφέρειες – και το Μαξίμου δεν το ξεχνά.
Χαμός στην αριστερή πολυκατοικία
Ο κακός χαμός στην αριστερή πολυκατοικία, με τον Ανδρουλάκη να το γυρνάει στην αποστασιοποίηση. Μετά το φιάσκο με την εργαλειοποίηση των Τεμπών, έκοψε μαχαίρι κάθε ιδέα σύμπραξης με ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση και Νέα Αριστερά στην προανακριτική για τον Καραμανλή, ενώ απέρριψε και την πρόταση του ΚΚΕ για κοινή στάση κατά του Ισραήλ. Ο Περισσός του το φύλαγε και τον κατηγόρησε πως περιμένει πράσινο φως από πρεσβείες για να συγκυβερνήσει με τον Μητσοτάκη.
Η απάντηση του ΠΑΣΟΚ ήρθε φαρμακερή: «εσείς συγκυβερνήσατε με τον παππού Μητσοτάκη». Κι επειδή οι εντυπώσεις μετράνε, ο Ανδρουλάκης έσπευσε να συναντήσει τον Παλαιστίνιο πρέσβη την επομένη της επίσκεψης Κουτσούμπα — μπας και σώσει τα προσχήματα. Ο Δούδωνης, εν τω μεταξύ, βγήκε να θυμίσει ότι το ΚΚΕ «δεν είναι και τόσο συμβατό με τη δημοκρατία».
Την ώρα που ο Φάμελλος παλεύει να κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ όρθιο, ο Τσίπρας ετοιμάζει υπερπαραγωγή διεθνούς διάσκεψης στο Μέγαρο με Παλαιστίνη και Χάρβαρντ, δύο μέρες πριν το Συνέδριο του κόμματος. Κάποιοι του ζήτησαν να το μεταθέσει, αλλά εκείνος απάντησε όπως μόνο ένας πρώην πρωθυπουργός με global brand ξέρει: «το μέλλον ανήκει αλλού — όχι στη γκαρσονιέρα της Αριστεράς».
Παραλίγο διπλωματικό φιάσκο
Από ό,τι μαθαίνω, στο παρά πέντε αποφεύχθηκε το θερμό επεισόδιο με το Κάιρο για τη Μονή Σινά, καθώς μετά τον σάλο που ξέσπασε και το παρασκήνιο που φούντωσε στην Αθήνα, ήρθε νυχτερινή παρέμβαση από την αιγυπτιακή Προεδρία που… τα μάζεψε. Το μήνυμα ήταν σαφές: «Όλα καλά, η Μονή δεν κινδυνεύει». Μόνο που κανείς στο Μαξίμου δεν πίστεψε ότι πρόκειται για παρεξήγηση. Μάλλον για κάψιμο «test-balloon» φάνηκε, με στόχο να μετρηθούν αντιδράσεις εντός κι εκτός.
Ο Γεραπετρίτης ξεκίνησε τα τηλέφωνα και έτρεχε να μαζέψει το παιχνίδι, ενώ ο Μητσοτάκης, αν και δεν τηλεφώνησε στον Σίσι, φέρεται εξοργισμένος – όχι μόνο γιατί προσωπικά είχε εγγυηθεί τη συμφωνία για προστασία της Μονής, αλλά και γιατί είδε τον Σίσι να τον αδειάζει θεαματικά, τρεις εβδομάδες μετά τις δημόσιες υποσχέσεις στην Αθήνα. Και κάπως έτσι, από τα πανηγύρια περάσαμε στο πρέσινγκ για υπογραφή εδώ και τώρα, πριν φτάσει ο τουριστικός μπουλντόζας στα πόδια των μοναχών.
Οι εσωτερικές αντιδράσεις, από την Ιεραρχία έως τους Σαμαρά–Μπακογιάννη, ανέβασαν κι άλλο τη θερμοκρασία, ενώ κάποιοι μιλούν για «διπλωματικό στραπάτσο» που κόντεψε να κοστίσει ακριβά. Κι όλα αυτά, τη στιγμή που το Κάιρο φλερτάρει με τον Ερντογάν και η Αθήνα προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο με… λιβάνι και ευχές.
Το «άδειασμα» με σφραγίδα
Άδειασμα με το γάντι – αλλά πολύ ηχηρό – έκανε η Νέα Αριστερά στον ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντάς τον σύξυλο στην ιστορία της Προανακριτικής για τα Τέμπη. Ενώ η Κουμουνδούρου κλιμάκωνε το παιχνίδι ζητώντας παραπομπή και Μητσοτάκη, η Νέα Αριστερά γύρισε την πλάτη και το είπε ωμά: «δεν παίζουμε σε σκηνικό που θα σας καταρρεύσει και θα ξεπλύνει τον Καραμανλή».
Το κακό; Δεν είχαν κάνει τα μαθηματικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τους 30 που χρειάζονται και ψάχνει απεγνωσμένα τέσσερις βουλευτές για να καταθέσει καν την πρόταση. Μόνο που χωρίς την Πλεύση, τη Νέα Αριστερά και το ΠΑΣΟΚ (που ήδη πήγε αλλού), η πρόταση μοιάζει ήδη νεκρή. Ούτε Κασσελάκης με τους… μεταγραφέντες δεν σώζει τη φάση, γιατί κάτι τέτοιες «δανεικές ψήφοι» εκθέτουν ακόμη περισσότερο τον Σωκράτη Φάμελλο που προσπαθεί να κρατήσει σοβαρό προφίλ.
Το μήνυμα της Νέας Αριστεράς ήταν πολιτικό, αλλά και προσωπικό: «μην κάνετε τους καμπόσους αν δεν έχετε πλειοψηφία». Και η Κουμουνδούρου – για άλλη μια φορά – βρέθηκε να παίζει χωρίς εφεδρείες, σε ένα ταμπλό που είχε ήδη χαθεί.
Από το 2023 στο 2030
Μπορεί να είμαστε ακόμα στο ημίχρονο της τετραετίας, αλλά στο Μαξίμου σκέφτονται ήδη το φινάλε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με την ψυχραιμία του χειρουργού, αρχίζει να ξεδιπλώνει το σχέδιο “2030”: μεταρρυθμίσεις, ασφάλεια, ακρίβεια, συνταγματική αναθεώρηση και γερή δόση νομιμότητας… από τον ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι την ΕΠΟ. Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει αφήγημα;
Το Μαξίμου ξέρει ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Η ακρίβεια ζορίζει, ο κόσμος μουρμουράει και οι συντεχνίες σηκώνουν σκόνη. Αλλά ο στόχος είναι σαφής: να πάει ο Μητσοτάκης στις κάλπες του 2027 με το χαρτί “ό,τι είπαμε το κάναμε” και bonus το σχέδιο για ιδιωτικά πανεπιστήμια, άρση μονιμότητας και «φουλ επίθεση» στο βαθυκράτος.
Και όλο αυτό, με το βλέμμα στον κεντρώο ψηφοφόρο που δεν ψάχνει συνθήματα αλλά σταθερότητα. Αν του τη δώσει, θα του τη χρεώσει. Αν όχι, στο 2027 κανείς δεν συγχωρεί.
SAFE όπως λέμε… Κερκόπορτα!
Μπορεί ο Κανονισμός SAFE να λανσαρίστηκε ως μηχανισμός ενίσχυσης της ευρωπαϊκής αμυντικής αλυσίδας, αλλά ο Νίκος Δένδιας δεν μάσησε τα λόγια του: «Κανονισμός της Κερκόπορτας», είπε – και όλοι κατάλαβαν προς τα πού το πάει.
Στο Μαξίμου υπάρχει νευρικότητα, αλλά ο Δένδιας κάνει το παιχνίδι του: ρίχνει ευθεία μπηχτή σε Βρυξέλλες και… Άγκυρα. «Δεν θα περάσει έτσι αν η Τουρκία συνεχίσει να κρατά το casus belli», λέει, φωτογραφίζοντας «τεχνάσματα» εταίρων που ανοίγουν πίσω πόρτες στην τουρκική βιομηχανία, την ώρα που ο Ερντογάν σφυρίζει αδιάφορα για την ακύρωση της απειλής πολέμου.
Και όσο ο υπουργός Άμυνας μιλά για «επιδοτήσεις σε όσους απειλούν ευρωπαϊκό έδαφος», κάποιοι στις Βρυξέλλες… γέρνουν προς την Τουρκία, ζητώντας «βελτιωμένες συνθήκες συμμετοχής στο SAFE». Αν αυτό δεν είναι προετοιμασία για ευρω-ανατολίτικο παζάρι, τότε τι είναι;
Μοίρασαν θετικά vibes
Καιρό είχαμε να δούμε τόσο φιλικό κλίμα ανάμεσα στο ΥΠΟΙΚ και την ΤτΕ. Ο Πιερρακάκης ανέβηκε στην οδό Πανεπιστημίου, και μαζί με τον Στουρνάρα μοίρασαν θετικά vibes για το τραπεζικό σύστημα – όλα καλά, όλα ανθηρά, μετά και τη διεύρυνση της UniCredit στην Alpha.
Ο διοικητής μίλησε για “ψήφο εμπιστοσύνης”, ο υπουργός για “ψηφιακή προοπτική”, και κάπου ανάμεσα έπεσε και το IRIS, μαζί με έμμεσο χτύπημα στη φοροδιαφυγή μέσω… τραπεζικών ενοικίων.
Οι δυο τους στέλνουν μήνυμα σταθερότητας στις αγορές, αλλά και πολιτικής συνεννόησης για τη «μεγάλη εικόνα» – με τον Πιερρακάκη να φέρνει τεχνοκρατικό τόνο στη μάχη για τη δημοσιονομική πειθαρχία και ο Στουρνάρας να βλέπει «ένωση αποταμιεύσεων» και… Μάριο Ντράγκι στον ορίζοντα.
Συριζαϊκό Game of Thrones με φόντο την ασυλία Πολάκη
Καταγγέλλει τον πρόεδρο, τον λέει «απατεώνα», τον ξαναλέει και… τώρα πάει για άρση ασυλίας. Ο Παύλος Πολάκης δεν έκανε πίσω ούτε χιλιοστό ενώπιον της Επιτροπής Δεοντολογίας – επανέλαβε τα περί εταιριών στα νησιά Μάρσαλ και είπε πως «αν τα ξέραμε, δεν θα γινόταν ποτέ πρόεδρος». Μπουρλότο!
Η επιτροπή εισηγήθηκε (κατά πλειοψηφία, μην ξεχνιόμαστε) την άρση ασυλίας, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ… έδειξε στοργή στον επαναστάτη βουλευτή του και τον κάλυψε, παρέα με ΚΚΕ και Ελληνική Λύση. Πρώτη φορά τόσο ετερόκλητο τρίο για χάρη του Παύλου.
Στην Κουμουνδούρου επικρατεί νευρικότητα: οι εσωκομματικές μαχαιριές έχουν πιάσει ποινικό χαρακτήρα και πλέον ο καβγάς για το «πόθεν έσχες» του Κασσελάκη απειλεί να τραβήξει στα άκρα.
Αν έχεις τέτοιους συντρόφους, τι να τους κάνεις τους αντιπάλους…
Έδωσε το πράσινο φως
Σιωπηλά και… σχεδόν χωρίς τύμπανα, το οικονομικό επιτελείο έδωσε το πράσινο φως για αυξήσεις και αναδρομικά σε περίπου 40.000 δημοσίους υπαλλήλους που είχαν «παγώσει» μισθολογικά λόγω της προσωπικής διαφοράς. Οι αυξήσεις ξεκινούν από τον Ιούνιο και κοστίζουν 12 εκατ. ευρώ, αλλά είναι στοχευμένες – ούτε για πανηγύρια, ούτε για φανφάρες.
Ο Πετραλιάς υπέγραψε τη σχετική εγκύκλιο, το ΓΛΚ ανέλαβε να κάνει τα… μαγειρέματα, και κάπου ανάμεσα σε συμψηφισμούς και παραδείγματα, οι αποδοχές ανεβαίνουν – σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και 60 ευρώ. Όχι κάτι που θα φέρει «επαναστατικό μέρισμα», αλλά αρκετό για να πουν κάποιοι ότι κάτι κινείται.
Το Μαξίμου το βλέπει σαν ένα βήμα «κανονικότητας» ενόψει 2027. Κάποιοι υπουργοί όμως ψιθυρίζουν πως πρέπει να φανεί και στην κοινωνία, αλλιώς το αφήγημα των μεταρρυθμίσεων θα μείνει στα χαρτιά των οικονομολόγων.
Η αγορά ρεύματος… μπλεδίζει
Μπορεί η χονδρική τιμή του ρεύματος να πέφτει σαν τα κεράσια στην Καρδίτσα, αλλά στη λιανική δεν κουνιέται φύλλο. Οι πάροχοι, βλέπεις, δεν δίνουν βάση στο τι έγινε τον προηγούμενο μήνα, αλλά τι φοβούνται πως έρχεται – και το φυσικό αέριο έχει αρχίσει τις ντρίπλες.
Το ζουμί; Οι τιμές λιανικής του Ιουνίου πιθανότατα θα πάνε καρφί για πάνω, ανεξαρτήτως τι λέει το χρηματιστήριο ενέργειας. Και οι καταναλωτές; Σου λένε «δώσε μου μπλε τιμολόγιο, να ξέρω τι πληρώνω» – έστω και αν πληρώνουν παραπάνω. Πάνω από 1 εκατομμύριο άλλαξαν στρατόπεδο.
Στο παρασκήνιο, οι εταιρείες ματώνουν για μερίδιο αγοράς, δίνουν τιμές σχεδόν κάτω του κόστους και κάνουν τον σταυρό τους να μη σκάσει άλλο καλοκαίρι τύπου 2022. Όσο για την πολυδιαφημισμένη «αποσύνδεση» λιανικής–χονδρικής; Το μόνο σίγουρο disconnect είναι με την πραγματικότητα του καταναλωτή.
Τεχνική… υπομονή
Δεν τρελαθήκαμε με όσα ακούσαμε απ’ τη διοίκηση της Τεχνικής Ολυμπιακής. Ναι, έχει γεμάτο ταμείο, ναι, τα ακίνητα στα Πηγαδάκια τρέχουν – αλλά ο μέτοχος ακόμα περιμένει. Χρόνια τώρα.
Η κουβέντα για διαγραφή ζημιών καλά κρατεί και οι ορκωτοί είναι στο παιχνίδι για να “γίνουν αυτά που πρέπει” – το τι και πότε όμως, παραμένει νεφέλη. Κι αν περιμένεις από τα calls με αναλυτές να βγάλεις άκρη για το μέλλον… καλύτερα να ρίξεις ταρώ. Επενδύσεις περιγράφονται με γενικόλογα, χωρίς καμία πρόβλεψη που να ζεσταίνει την αγορά.
Το μόνο project που κινείται είναι τα Πηγαδάκια στη Βούλα (25 εκατ. ευρώ και έγκριση χρηματοδότησης), ενώ λένε πως «σύντομα» τελειώνουν και οι εκκρεμότητες για το Πόρτο Καρράς. Θα δούμε – γιατί σε αυτή την ιστορία, το «σύντομα» κρατάει κάτι… χρονάκια.
