Στο μάτι η Δικαιοσύνη
Το Μαξίμου έχει βάλει στο μάτι τη Δικαιοσύνη όχι για έλεγχο, όπως κραυγάζουν οι γνωστοί «επαγγελματίες της αμφισβήτησης», αλλά για να την ξεκολλήσει από το τέλμα. Ο Φλωρίδης, γνώστης του συστήματος, πήρε το πράσινο φως για κανονικό χειρουργείο στο σώμα της Πολιτικής Δικονομίας. Κοινώς, τέλος στις αποφάσεις που βγαίνουν πιο αργά κι απ’ τον Χειμώνα στην Ελλάδα.
Οι insiders λένε πως πίσω από τις γραμμές του νέου νομοσχεδίου κρύβεται η πρόθεση για θεσμικό ξεσκόνισμα χωρίς προηγούμενο. Ο Μπούγας, έβαλε στο πλάνο ηλεκτρονικό φάκελο, fast track αποφάσεις, και τέλος στους φακέλους-Νιαγάρα που πέφτουν στα κεφάλια των γραμματέων. Το ζητούμενο όμως δεν είναι μόνο η τεχνολογία – είναι αν τα βαριά σαΐνια της Δικαιοσύνης θα σηκωθούν απ’ τον καναπέ ή θα συνεχίσουν το «έτσι τα βρήκαμε».
Πολλοί δικαστικοί κύκλοι έχουν ήδη αρχίσει τα μουρμουρητά. Κάποιοι βλέπουν «άρωμα αξιολόγησης», άλλοι τρέμουν το ενδεχόμενο να κοπεί το παραδοσιακό λάδι που κυλούσε με ρυθμούς χελώνας. Στο παρασκήνιο πάντως, λέγεται πως ο Πικραμένος έχει ρίξει όλο το πολιτικό του βάρος για να σπάσει το ταμπού της διαρκούς ασυλίας και της αδιαφορίας. Αν περάσει αυτό το κύμα, θα μιλάμε για πραγματικό σεισμό. Αν όχι, άλλη μια ωραία μεταρρύθμιση θα προστεθεί στο γνωστό ντουλάπι των «καλών προθέσεων».
Δεν πέθανε – μεταλλάχθηκε
Το συνέδριο που στήθηκε για «επανεκκίνηση» θύμιζε περισσότερο μνημόσυνο. Ούτε παξιμάδι δεν προσφέρθηκε. Τα ιστορικά στελέχη την έκαναν με ελαφρά ή απλώς σιώπησαν, οι εσωτερικές κόντρες κορυφώθηκαν και ο Φάμελλος μοιάζει να φυλάει τα κλειδιά ενός κόμματος που απλώς περιμένει το οριστικό του τέλος. Όμως, το πολιτικό πτώμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει θαφτεί. Ίσα-ίσα, συνεχίζει να τριγυρνά σαν φάντασμα και να ψάχνει σάρκα να ξαναζήσει.
Γιατί μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να διαλύεται, αλλά το τοξικό του DNA έχει ήδη περάσει σε έξι (!) κόμματα – και βλέπουμε. Από τη ΛΑΕ και το ΜέΡΑ25 μέχρι τη Νέα Αριστερά, τον Κόσμο του Κόκκαλη και το νέο «Κίνημα Δημοκρατίας» του Κασσελάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ ζει μέσα από τα πολιτικά του τέκνα. Όλα με κοινό παρονομαστή την ένταση, τη μιζέρια και την εσωστρέφεια. Και τον Τσίπρα; Να καραδοκεί για ένα come back, αφού πρώτα τους διέλυσε όλους.
Κι όσο για το 36% του 2015 και το 32% του 2019; Δεν εξαϋλώθηκαν. Μετατράπηκαν σε πολιτική ενέργεια που ακόμα κινεί «κινήματα» γεμάτα θυμό, καχυποψία και φθόνο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πέθανε. Απλώς μεταλλάχθηκε. Και όσο η ελληνική κοινωνία δεν θεραπεύει τη συνήθειά της στον λαϊκισμό και την τοξικότητα, το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ θα επιστρέφει – πάντα με νέο πρόσωπο.
Δικαίωση made in USA
Όσο κι αν κάποιοι Ευρωπαίοι σφίγγουν τα δόντια, η επιστροφή Τραμπ έβαλε τα πράγματα στη θέση τους – και, ναι, η Ελλάδα βγήκε (ξανά) δικαιωμένη. Το 5% που ζητάει ο «πορτοκαλί εφιάλτης» του Βερολίνου για αμυντικές δαπάνες, στην Αθήνα δεν είναι είδηση – είναι η κανονικότητα εδώ και χρόνια. Εμείς εξοπλιζόμαστε γιατί έχουμε γείτονα τον Ερντογάν, όχι τη Λουξεμβουργιανή ουδετερότητα.
Κι ενώ οι Ευρωπαίοι ψάχνονται αν θα κόψουν επιδόματα για να φτιάξουν κανένα τανκ, η Ελλάδα έχει ήδη ρίξει δισ. σε Rafale, Belharra, drones και υποβρύχια. Οι φίλοι του Τραμπ τώρα καταλαβαίνουν γιατί ο Μητσοτάκης ζητούσε χρόνια μια σοβαρή και ισότιμη συνεισφορά στο ΝΑΤΟ. Το νέο δόγμα που έρχεται φέρνει και ένα ύπουλο χαμόγελο: «επιτέλους, δεν θα είμαστε οι μόνοι κορόιδα».
Το ακόμη πιο ειρωνικό; Οι ίδιοι που κατηγορούσαν επί χρόνια την Ελλάδα για υπερβολικά εξοπλιστικά προγράμματα, τώρα ψάχνουν πού θα βρουν γραμμή παραγωγής και ρουλεμάν. Κι εμείς, με EAB, Grypas και Archytas, τους κοιτάμε – αν όχι αφ’ υψηλού – τουλάχιστον με χαμόγελο. Για πρώτη φορά, οι εξοπλισμοί μας δεν είναι βαρίδι. Είναι προίκα.
Τέρμα τα Ευχολόγια
Στο Μαξίμου έχει σημάνει καμπανάκι για τον ΟΠΕΚΕΠΕ εδώ και καιρό. Η διαφάνεια δεν είναι πια ευχολόγιο – είναι εντολή του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι «παλιές καλές μέρες» των περίεργων ενισχύσεων και των σκιών τελειώνουν. Η εξυγίανση του οργανισμού είναι πια απόλυτη προτεραιότητα και το σχέδιο δεν είναι απλώς για συμμάζεμα – είναι για ξήλωμα.
Η πληροφορία λέει πως ο οργανισμός οδεύει προς κατάργηση και οι αρμοδιότητές του περνάνε στην ΑΑΔΕ. Καθόλου τυχαία επιλογή. Η ΑΑΔΕ – με τις πλάτες των Βρυξελλών – θεωρείται το μοναδικό εργαλείο στην Αθήνα που μπορεί να εγγυηθεί απόλυτο έλεγχο και ανεξαρτησία. Το πάρτι τελειώνει. Όποιος έπαιζε με τις αγροτικές ενισχύσεις, να κοιτάζει από τώρα για δικηγόρο.
Η δικογραφία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας που έφτασε στη Βουλή μόνο τυχαία δεν είναι. Στο Μαξίμου ξέρουν και ποντάρουν: ό,τι κληρονομήθηκε από το παλιό σύστημα, θα καθαριστεί μέχρι τέλους. Γιατί, όπως είπε κι ένα κυβερνητικό πουλάκι: «Αν θες μεταρρύθμιση, ξεκίνα από εκεί που πονάει – τα λεφτά».
Η Λιβύη στο τραπέζι
Στην Αθήνα ανάβουν κόκκινα φώτα για τη νέα ενεργειακή πρόκληση της Τρίπολης με φόντο το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Η υπογραφή τεσσάρων οικοπέδων από τη λιβυκή κυβέρνηση με την τουρκική ΤΡΑΟ ήρθε σε απόλυτο timing με την ελληνοαμερικανική ενεργειακή κίνηση νοτίως της Κρήτης – και το Μαξίμου βλέπει «μήνυμα». Ή, όπως λένε χαρακτηριστικά κυβερνητικές πηγές, «η Τρίπολη δεν θα έκανε τέτοιο άλμα χωρίς τουρκική ώθηση».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητά από τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. να επαναβεβαιωθεί ρητά η ακυρότητα του τουρκολιβυκού μνημονίου, την ώρα που το Παρίσι και το Κάιρο είναι – κατά πληροφορίες – ήδη στο ίδιο μήκος κύματος. Παράλληλα, φρεγάτες σπεύδουν ανοιχτά της Λιβύης για επιχειρησιακή «παρουσία», ενώ ο Γεραπετρίτης ψάχνει – χωρίς ακόμα να βρίσκει – άνοιγμα επαφής επί τόπου.
Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, η ελληνοτουρκική ατζέντα παγώνει διακριτικά. Το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας πάει φθινόπωρο, η επαφή Μητσοτάκη–Ερντογάν στη Χάγη ήταν σύντομη και «τυπική», και όπως ψιθυρίζεται, η Άγκυρα «παίζει αλλού» για την ώρα. Στόχος της Τουρκίας άλλωστε είναι η επαναφορά της στον δυτικό εξοπλιστικό χάρτη – και η επόμενη Σύνοδος του ΝΑΤΟ στην Κωνσταντινούπολη θα είναι το μεγάλο της στοίχημα.
Οι φάκελοι, τα τηλέφωνα και οι «βολές» κατά πάντων
Μου το σφύριξαν τα πουλάκια πως η δικογραφία που προσγειώθηκε χθες στη Βουλή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι απλώς βαριά… είναι κανονικό τούβλο 3.000 σελίδων. Και σαν να μην έφτανε αυτό, συνοδεύεται και από executive summary 34 σελίδων που – σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές – θυμίζει περισσότερο εισαγγελική διάταξη παρά «εισαγωγή στο πρόβλημα». Με ονοματεπώνυμα.
Πίσω από τις γραμμές, κρύβεται κάτι πολύ πιο βαθύ από μια τυπική διερεύνηση. Η ευρωπαία εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου χτυπάει καμπανάκι (ή καμπανάρες) για το ενδεχόμενο παραγραφής αδικημάτων, κατονομάζει δύο πρώην υπουργούς, και φέρνει στην επιφάνεια συνομιλίες που – σύμφωνα με το ρεπορτάζ – καταγράφηκαν από την ΕΥΠ. Ε, ναι λοιπόν. Είχαμε νόμιμες παρακολουθήσεις στελεχών του ΟΠΕΚΕΠΕ, με συχνές επαφές τους με 10-12 «γαλάζιους» βουλευτές και τουλάχιστον έναν πράσινο κι έναν κόκκινο, να ζητούν ρουσφέτια για κτηνοτρόφους. Ψηφοθηρικά τηλέφωνα, αλλά με… ευαίσθητο περιεχόμενο.
Το Μαξίμου – μαθαίνω – αιφνιδιάστηκε από τη χρονική στιγμή και το βάρος του φακέλου. Εξ ου και η άμεση γραμμή άμυνας: προτεραιότητα η κάθαρση, η ΑΑΔΕ αναλαμβάνει και βλέπουμε για τις ευθύνες. Και κάπως έτσι η εξυγίανση γίνεται πολιτική αιχμή και το αφήγημα αλλάζει σε «δεν καλύπτουμε κανέναν». Μένει να δούμε αν θα βρεθούν 30 χέρια για προανακριτική. Διότι η αίθουσα 168 σήμερα θα έχει κίνηση – και πολύ ψάξιμο κάτω από τις σελίδες.
Το «θηρίο» της Cosco και ο πράσινος… χαιρετισμός του Πεκίνου
Στην πύλη του λιμανιού έδεσε με στιλ και τεχνολογική έπαρση το Yuan Hai Kou, ένα car carrier με διαστάσεις… διεθνούς επιρροής και κινεζικό διαβατήριο. Το timing, φυσικά, καθόλου τυχαίο – η Cosco ήθελε να στείλει μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση: ο Πειραιάς δεν είναι απλώς κόμβος, είναι προέκταση του Πεκίνου στη Μεσόγειο.
Το «θηρίο» των 200 μέτρων που καταπίνει 7.000 οχήματα και μειώνει εκπομπές άνθρακα κατά 24%, παρουσιάστηκε με κάθε επισημότητα σε μια εκδήλωση γεμάτη πράσινους ύμνους, ναυτιλιακή διπλωματία και ήπιες δόσεις πολιτικού realpolitik. Ο Γκίκας χειροκρότησε το ESG, ο πρέσβης της Κίνας επανέλαβε την αξία της στρατηγικής φιλίας και οι Κινέζοι μάνατζερς πέταξαν τη ρουκέτα: ο Πειραιάς είναι η πράσινη πύλη της Cosco στην Ευρώπη. Μήνυμα ελήφθη.
Το θέμα δεν είναι μόνο συμβολικό. Η Cosco θέλει να μονοπωλήσει το αφήγημα της «πράσινης ναυτιλίας» στην Ευρώπη και να εμφανιστεί ως ο «καλός παίκτης» απέναντι σε μια γεωπολιτικά πιεσμένη Κίνα. Και ο Πειραιάς; Με φόντο τα έργα σταθμών ξηράς και τα φιλόδοξα σχέδια για μεγαλύτερη αυτονομία, κλείνει το μάτι στην Ανατολή… με φόντο τις Βρυξέλλες.
Η αγορά σνομπάρει τις… ημερολογιακές διορθώσεις
Μα τι έγινε ρε παιδιά, πού πήγε το κόψιμο; Ποια αποκοπή, ποια διόρθωση; Σαν να μην πέρασε μια μέρα – ή μάλλον ένα μέρισμα. Η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ μοίρασε ρέστα και αντί να κάνει «βουτιά» όπως προστάζει η σχολή του… Excel, έκλεισε και πάνω. Η αγορά δεν τσίμπησε.
Σήμερα σειρά έχουν Metlen και ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ. Αποκοπή €1,53 και €0,09 αντίστοιχα – και; Τίποτα. Ψίθυρος αντί για καμπάνα. Οι παίκτες έχουν πάρει το μήνυμα: τα θεμελιώδη κάνουν παιχνίδι, όχι το ημερολόγιο. Και όσοι συνεχίζουν να βλέπουν αποκοπή και να φαντασιώνονται αυτόματη διόρθωση… ας το ξαναδούν.
Η αγορά βαρέθηκε τις μαθηματικές βεβαιότητες και πάει με ψυχολογία, ροή κεφαλαίων και… επενδυτικό story. Μόνο οι βιαστικοί traders μένουν να κοιτάνε το ταμπλό, περιμένοντας ένα -5% που δεν έρχεται ποτέ.
