Ο λογαριασμός στο τέλος
Τα μέτρα της ΔΕΘ δεν ήταν πυροτεχνήματα. Ήταν ό,τι μπορεί να στηριχθεί χωρίς να τιναχτεί ο προϋπολογισμός στον αέρα – και αυτό στο Μαξίμου το θεωρούν αρετή, όχι αδυναμία. «Καλύτερα λίγα και μόνιμα, παρά πολλά και με ημερομηνία λήξης», λέει άνθρωπος της πλατείας Συντάγματος. Άλλωστε, ο στόχος είναι η σταθερότητα και όχι οι εντυπώσεις.
Χτίζουν σοβαρά – χωρίς χειροκροτητές
Πίσω από τα νούμερα, υπάρχει πλάνο. Μεταρρυθμίσεις – όχι φυλλάδες παροχών. Το Εθνικό Απολυτήριο, το νέο ΕΣΥ και η πολεοδομική αναδιάρθρωση δεν φτιάχνουν tweets, αλλά καθαρίζουν βρωμιές δεκαετιών. Οι τεχνοκράτες κάνουν τη δουλειά τους, οι υπουργοί πουλάνε το αφήγημα και ο πρωθυπουργός δείχνει ότι δεν τρέχει πίσω από τις σφυγμομετρήσεις.
Έρχεται το 2026…
Τα καλά κρατούνται για του χρόνου. Αν το πράγμα συνεχίσει να πηγαίνει καλά, ο Απρίλιος 2026 θα είναι… άλλης πίστας. Ήδη ακούγονται ιδέες για πιο βαθιές φορολογικές τομές, ακόμα και για δημοσιονομικά «μπόνους» σε στοχευμένες ομάδες. Όμως μέχρι τότε: πειθαρχία, πλεονάσματα και πολιτικό νεύρο.
Σωτήρας σε αναμονή
Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται και πάλι, όχι ακριβώς ως βουλευτής – αυτή τη δουλειά την άφησε στο αυτόματο – αλλά ως κάτι μεταξύ πολιτικού φαντάσματος και μελλοντικού “σωτήρα σε αναμονή”. Τα social media παίρνουν φωτιά, τα αποσπάσματα από ομιλίες πέφτουν βροχή, τα «πατριωτικά» τσιτάτα στήνονται με ακρίβεια επικοινωνιακού manual. Από τη μια «η πατρίδα», από την άλλη «τα πλούτη τους». Όπως λέμε: παλιά μου τέχνη κόσκινο.
Καλά όλα αυτά – αλλά μήπως τα έχουμε ξανακούσει; Ο ίδιος άνθρωπος που καταγγέλλει την ολιγαρχία, είχε αφήσει τα κλειδιά του κράτους στο ΤΑΙΠΕΔ για 99 χρόνια, είχε παγώσει την οικονομία με capital controls και είχε υπερφορολογήσει τη μεσαία τάξη μέχρι τελικής πτώσης. Αλλά τώρα επιστρέφει – λες και δεν κυβερνούσε, λες και δεν είχε ευθύνες. Ούτε μνήμη ψαριού να είχαμε.
Όλοι ξέρουν, κανείς δεν λέει
Ο Τσίπρας «πατάει γκάζι» για νέο κόμμα – και κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι άφησε πίσω του έναν ΣΥΡΙΖΑ σμπαραλιασμένο. Και για να μην ξεχνιόμαστε: αυτοί που σήμερα του ξαναστρώνουν κόκκινο χαλί, είναι οι ίδιοι που κάποτε τον έσερναν από τα πάνελ. Το comeback μοιάζει περισσότερο με πολιτική performance για λίγους insiders – και λιγότερο με κίνηση ουσίας.
Όχι επανάσταση – ριμέικ
Όταν η πιο καυστική φράση της θητείας του ήταν το “Γ@@@με τη μεσαία τάξη”, και η πιο ουσιαστική μεταρρύθμιση ήταν να… μην ανοίγουν οι τράπεζες, το αφήγημα της «λαϊκής επιστροφής» μοιάζει με κακή επανάληψη. Όχι νέα ταινία – ριμέικ με το ίδιο καστ και μικρότερο budget.
Ψιθυρίζεται στα δεξιά διαδρόμια…
Μπορεί ο Θεοδωρικάκος να εμφανίζεται θεσμικός και προσγειωμένος στο υπουργείο Ανάπτυξης, αλλά όσοι ξέρουν τον τρόπο που δουλεύει το Μαξίμου, λένε πως κάτι ετοιμάζεται για μετά το 2026. Όχι απαραίτητα «μεταγραφή» – αλλά σίγουρα αναβάθμιση. Ορισμένοι τον βλέπουν ως παίκτη για τη “βαριά πολιτική”, ειδικά αν αρχίσει η συζήτηση για ανασύνταξη και θεσμική αναβάθμιση σε βάθος τετραετίας.
Πληροφορίες λένε πως έχει καλή σχέση με Μητσοτάκη, αλλά προσέχει πολύ να μη βγει μπροστά απ’ το κάδρο. Τον περασμένο μήνα, έριξε το βάρος στο δημογραφικό, στην περιφέρεια, στα ΒΙΠΕ, στους νέους, σε φοροελαφρύνσεις. Δηλαδή… τα “επόμενα” μεγάλα θέματα.
Μου το σφύριξαν από νεοδημοκρατικό πηγαδάκι πως κάποιοι υπουργοί τον βλέπουν ήδη σαν «απειλή», και όχι τυχαία.
Το ερώτημα είναι αν ο ίδιος θέλει να πάει “πάνω”.
Πάντως το όνομά του παίζει όλο και πιο έντονα στους διαδρόμους που… μετράνε. Και αυτό δεν συμβαίνει ποτέ κατά λάθος.
Η Αθήνα έχει ζουμί
Έκαναν το ντεμαράζ τους οι μετοχές τον Αύγουστο, άναψαν τα τζάκια των αποδόσεων, και τώρα – όπως λέει κι ένας βετεράνος χρηματιστής – ήρθε η ώρα για… χώνεμα. Το Χρηματιστήριο Αθηνών φρέναρε λίγο στα 2.023 μονάδες και ψάχνει νέα ισορροπία. Όχι πανικός, λένε οι insiders. Απλώς το χρήμα πήγε για καφέ. Θα επιστρέψει.
Οι τράπεζες πάντως συνεχίζουν σαν καλοκουρδισμένες μηχανές. Η Alpha Bank κοντεύει να πιάσει… Tesla σε ποσοστά, με 117% άνοδο. Η Πειραιώς δεν πάει πίσω, κι η Credia (a.k.a. πρώην Attica) κάνει come back με στυλ, πατώντας πόδι και στη Μάλτα. Όταν λέμε πέμπτος πόλος, το εννοούν.
Στο κατασκευαστικό μέτωπο, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, AKTOR και AVAX δίνουν ρέστα με εργολαβίες-μαμούθ, παραχωρήσεις και ρεαλιστικούς στόχους που ακόμη δεν έχουν πιάσει. Όσοι ξέρουν λένε ότι το σοβαρό χαρτί σε αυτά τα χαρτοφυλάκια είναι η δουλειά στο εξωτερικό. Η Ελλάδα “μεγαλώνει” και μέσω Ρουμανίας, Μάλτας και αεροδρομίων.
Ο ΟΠΑΠ παίζει σταθερό παιχνίδι – δεν είναι για ροντέο, αλλά μοιράζει μερίσματα σαν… καλός παίκτης του καζίνο. Ο ΟΤΕ, αν και λίγο ντεφορμέ, ίσως πάρει μπρος με την πληροφορική. Άλλωστε, δεν γίνεται να λείπει απ’ το πάρτι ο πιο βαριάς κεφαλαιοποίησης παίκτης του ταμπλό.
Απ’ την άλλη, Cenergy και ενεργειακά χαρτιά ίσως τραβήξουν νέα βλέμματα αν φύγει η ομίχλη των δασμών. Τα πράγματα είναι απλά: η Αθήνα ακόμα έχει ζουμί. Απλώς τώρα παίζουν οι μετοχές των έργων, της καινοτομίας και των deals, όχι τα φτηνά πυροτεχνήματα.
Και ένα τελευταίο ψίθυρο από το Μέγαρο των αγορών: Όσοι μιλάνε για “κορύφωση”, το έλεγαν και τον Ιανουάριο… και τώρα έχουν μείνει εκτός πίστας. Οι σοβαροί επενδυτές κοιτάνε το 2026. Και κάποιοι insiders λένε πως οι “μεγάλοι” μαζεύουν ακόμα.
Το πιο ακριβό ελληνικό μυστικό…
Κάποιοι στον ΣΕΒ ακόμα αναρωτιούνται πότε ακριβώς η Theon έπαψε να είναι «μια καλή εταιρεία με night vision» και έγινε ευρωπαϊκός παίκτης πρώτης γραμμής στα αμυντικά οπτρονικά. Όσοι όμως βρίσκονται κοντά στο γραφείο του Κρίστιαν Χατζημηνά ξέρουν ότι το παιχνίδι είχε στηθεί μεθοδικά εδώ και χρόνια. Το A.R.M.E.D. είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα – ένα ψηφιακό οικοσύστημα που κάποιοι στη Δύση βλέπουν ήδη ως πλατφόρμα NATO-διαστάσεων.
Δύο εξαγορές ετοιμάζονται μέχρι τέλος του χρόνου – και όχι, δεν μιλάμε για καφετέριες με night vision. Μιλάμε για τεχνολογικούς παίκτες από UK και DACH, που θα προσθέσουν στην Theon πρόσβαση, patentes, R&D και… παρουσία σε διαγωνισμούς που μέχρι πρότινος δεν τολμούσαμε να φανταστούμε. Στο Βερολίνο οι κατάλληλοι άνθρωποι έχουν ήδη ειδοποιηθεί. Και στο Λονδίνο, ένα μεγάλο fund έχει μπει στο data room της εταιρείας. Όχι για due diligence, αλλά για το τι ακολουθεί.
Το καλύτερο όμως; Ενώ άλλοι στην Ελλάδα κυνηγούν την “πράσινη μετάβαση” με φυλλάδια ΕΣΠΑ, ο Χατζημηνάς παίζει σε real time με την ελίτ της στρατιωτικής τεχνολογίας. Η Andres, η KOPIN, η VARJO, η eMagin, είναι μόνο η αρχή. Η Theon επενδύει εκεί που οι μεγάλοι του κλάδου βάζουν λεφτά με στόχο τη δεκαετία 2030–2040. Και όσο για τα οικονομικά της; Έχει ήδη περισσότερο ανεκτέλεστο από το ΑΕΠ τριών βαλκανικών κρατών μαζί. Καλά πάει.
Το Μαξίμου ξέρει το timing
Πάλι κάποιοι βιάστηκαν να προβλέψουν ότι η Ελλάδα θα βρεθεί στο εδώλιο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τον ΦΠΑ. Πάλι διαψεύστηκαν. Πηγές του ΥΠΕΘΟ ξεκαθαρίζουν: δεν υπάρχει θέμα παραπομπής. Η σχετική Οδηγία δεν επιβάλλει, επιτρέπει. Και η Ελλάδα έχει ήδη ενσωματώσει ό,τι ήταν υποχρεωτικό – και με το παραπάνω.
Όσοι ψάχνουν «ευρωπαϊκές καμπάνες» για να δημιουργήσουν κλίμα, να κοιτάξουν αλλού. Η χώρα έχει περισσότερες κατηγορίες με μειωμένο ΦΠΑ από πολλές ευρωπαϊκές οικονομίες που παρουσιάζονται ως πρότυπα. Και ο Τελωνειακός Κώδικας που ψηφίστηκε τον Ιούλιο έκλεισε την εκκρεμότητα με τις Βρυξέλλες – end of story.
Το Μαξίμου, λένε οι γνωρίζοντες, ήξερε καλά το νομικό timing και φρόντισε να αφήσει… έξω από την «προεκλογική πρέσα» του ΣΥΡΙΖΑ μια ακόμη παγίδα. Άλλωστε, η κουβέντα για παραπομπές βολεύει τους ηττημένους. Οι νικητές, απλώς, ψηφίζουν Τελωνειακούς Κώδικες και κλείνουν φακέλους.
